Edigey Jerzy - Człowiek z blizną.pdf - LITERATURA POLSKA - everesta

Jerzy Edigey

Człowiek

z blizną

Projekt graficzny serii:

Pracownia Graficzna Dąbrowa

Współpraca: Wojciech

Piotr Kwiatek

ISBN: 83-60192-02-2

Wydanie pierwsze w serii

I wyd.,

ISKRY,

Klub Srebrnego Klucza,

Warszawa 1970

Wydawca:

Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita” S.A.

Warszawa 2005

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Lekcja matematyki

Gdzieś daleko szczekały psy. Noc była jasna, ale chłodna. Jak to

zwykle bywa w drugiej połowie września. W Dąbrowie Zakościelnej

już wszystkie domy stały ciemne. Nic dziwnego. Minęła godzina

jedenasta, a nazajutrz, jak zwykle, dzień ciężkiej pracy. Ogławianie

buraków cukrowych, kopanie kartofli, zwózka buraków do pobliskiej

cukrowni w Ciechanowie. A dzień krótki i trzeba go jak najlepiej

wykorzystać.

Tylko w nowym budynku, wzniesionym na samym końcu wsi,

przy drodze do Ciechanowa, świeciło się w dwóch oknach. Żarówka

nad wejściem oświetlała owalną tablicę z orłem i napisem:

POSTERUNEK MILICJI OBYWATELSKIEJ

W DĄBROWIE ZAKOŚCIELNEJ

Duży pokój przedzielała przez całą jego długość metrowa barier-

ka. Od strony drzwi wejściowych stały dwie długie ławy. Po drugiej

stronie barierki dwa zsunięte razem stoły, kilka krzeseł. Telefon. Na

ścianach godło państwa i urzędowe portrety. Drzwi w głębi pokoju

opatrzone były tabliczką: Komendant posterunku.

Przy jednym ze stołów siedział mężczyzna w rozpiętym i dość już

podniszczonym mundurze z dystynkcjami starszego sierżanta MO.

Był to człowiek po czterdziestce. Szpakowate włosy, zaczesane do

góry, prosiły się wprost o nożyce fryzjera. Owalna twarz pokryta

była gęstą siecią zmarszczek. Czy były to ślady dawnych przeżyć,

czy też po prostu powstały wskutek brzydkiego zwyczaju sierżanta ‒

krzywienia się przy czytaniu?

Człowiek w mundurze miał przed sobą otwartą książkę i rozłożo-

ny zeszyt. Długopis leżał w zasięgu ręki. Sierżant czytał półgłosem,

jak to często czynią ludzie, żeby lepiej zrozumieć trudny tekst:

Trapez równoramienny ma podstawy a, b; a większe od b. Jakie

powinno być ramię p i wysokość h tego trapezu, aby można było

wpisać weń okrąg?

‒ Cholera ‒ zaklął uczący się ‒ ale wymyślili. Nic nie można

zrozumieć.

Znowu przeczytał tekst zadania i na jego wyrazistej twarzy widać

było, że trudności nie znikają. Wpatrywał się w książkę. Zmarszczki

zarysowały się jeszcze wyraźniej. Powtarzał prawie na pamięć: Tra-

pez równoramienny...

Za drzwiami dał się słyszeć odgłos kroków i brzęk metalu. Ktoś

wprowadzał i stawiał pod ścianą rower. Za chwilę do pokoju wszedł

inny milicjant. Znacznie młodszy, z odznakami kaprala. Oparł się

wygodnie o barierkę.

‒ Objechałem nie tylko naszą wieś, ale byłem także w Zaciszu i

Lubotyni. Wszędzie spokój. Wszystko w porządku.

Edigey Jerzy - Człowiek z blizną.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: