henryk ryszard żuchowski słownik savoir-vivre'u dla pani Tom całość w #b tomach pwzn print #f lublin #aiig Przedruku dokonano na podstawie pozycji wydanej przez Wydawnictwo Polihymnia Lublin 1995 Redakcja techniczna wersji brajlowskiej: Piotr Kaliński Marianna Żydek Skład, druk i oprawa: PWZN Print 6 sp. z o.o. 20-bah Lublin, Hutnicza 9 tel.8fax (0-81) 746-12-80 Wstęp "Słownik savoir-vivre'u dla pani" jest adresowany do tych czytelniczek, które zaczynają wyrastać z bylejakości lat młodzieńczych i chcą sprostać wymaganiom, które niesie dorosłe życie towarzyskie. Jest również przeznaczony dla tych pań, które mają potrzebę bardziej wytwornego zachowania się niż to ogólnie wymagane. W "Słowniku" zebrane są hasła, które mogą zainteresować panie pragnące potwierdzenia tego, co już wiedzą lub pogłębienia swoich wiadomości o sztuce bycia. Dobre maniery można porównać do "kodeksu drogowego", którego przestrzeganie chroni nas przed wypadkami. Podobnie i formy towarzyskie, jeśli są nam znane i stosowane przez nasze otoczenie, pozwalają uniknąć nieporozumień, konfliktów i ośmieszenia się. Kto zna zasady savoir vivre'u ten posiada luksus swobodnego zachowania się w każdej sytuacji. Mężczyzna popełniający gafę bywa często z niej rozgrzeszany - kobieta nigdy. Hasła umieszczone w słowniku są często formułowane "na wyrost", ale może się zdarzyć, że pani przypadnie rola Kopciuszka i zostanie zaproszona na wytworny bal lub uroczystą kolację do ambasady. A jeśli nie, to przecież pomarzyć zawsze można. "Słownik savoir-vivre'u dla pani" jest drugą książką tego autora dotyczącą tematu bon tonu. Poprzedni "Słownik" przeznaczony był dla pana. Dobrze zatem jeśli kobieta i mężczyzna uzupełniają się w życiu towarzyskim. Podobnie wiadomości dotyczące tej dziedziny uzupełniają się w obu wymienionych tomach. "Równouprawnienie kobiet - to wszystkie prawa męskie plus przywileje!" Przykazania dla pani 1. Patrząc w lustro spoglądaj nie tylko na twarz, ale również na biodra i nogi. 2. Nie chciej być młodszą więcej niż o pięć lat. 3. Makijaż dobieraj do swojej urody i wieku. 4. Ubieraj się w zgodzie ze swoją sylwetką. 5. Bądź zawsze uśmiechniętą i pogodną. 6. Spóźniaj się najwyżej pięć minut, nie więcej. 7. Nie mów nigdy "tak" -jeśli nie jesteś pewna. 8. Pamiętaj, że pośpiech gubi kobiecość. 9. Nie udawaj kogoś kim nie jesteś. 10. Nie wstydź się swoich przyjaciół i znajomych. 11. Przebywaj zawsze w dobrym towarzystwie. 12. Więcej słuchaj niż mów. 13. Unikaj byle jakich rozmów. 14. Znajduj czas na wypoczynek w ciągu dnia. 15. Czytaj książki mądre, a nie tylko modne. Afront Afrontem nazywamy sytuację, w której ktoś chce rozmówcę świadomie obrazić. Na przykład: mężczyzna przesyła kobiecie kwiaty, a ona ich nie przyjmuje, lecz każe odesłać nadawcy. Podobnie rzecz ma się z listem: odesłany nieprzeczytany jest sygnałem, że z nadawcą nie chce się mieć nic wspólnego. Również jeśli pani nie poda ręki witającemu ją lub odwróci się tyłem, gdy ten do niej podchodzi - to również nazywamy afrontem. Jeśli kobieta przyjmuje zaproszenie na kawę lub umawia się z partnerem do teatru, a nie przyjdzie i nie usprawiedliwi się z nieobecności - można to nazwać zachowaniem obraźliwym. Można mężczyźnie uczynić afront odmawiając mu zatańczenia z nim, a zaraz po tym zgodzić się na taniec z innym partnerem. Będzie poczytywał za afront telefonujący, jeśli pani podniesie słuchawkę, zapyta kto mówi a następnie ją odłoży. Każdy afront jest sygnałem do zerwania znajomości. Anonim Najbardziej wredna forma dokuczenia komuś i chęci uczynienia krzywdy. Pisanie anonimów jest przywilejem ludzi podłych i zazdrosnych, którzy w ten sposób rekompensują sobie swoje porażki życiowe. Otrzymanie anonimu może mieć dla adresata bardzo przykre konsekwencje, dlatego należy generalnie trzymać się zasady: Nie czytać anonimów! Kiedy zobaczysz, że w podpisie widnieje słowo "Przyjaciółka" lub nie ma żadnego podpisu - nie czytaj - wrzuć do kosza. Czy można się wybronić od otrzymania tego rodzaju listów lub telefonów? Można, jeśli głośno wyraża się swój stosunek do anonimów jednocześnie nie odstępując od zasady nieuznawania tego rodzaju korespondencji. Nadawca anonimu obserwuje zachowanie adresata i jeżeli spostrzeże, że "ryba chwyciła przynętę" będzie swój proceder kontynuował. Wrzucaj anonimy do kosza! Antrakt Przerwa w przedstawieniu lub w koncercie, która spełnia kilka zadań: - jest przerwą dla artystów, - cezurą tematyczną i czasową dla przedstawienia, - odpoczynkiem dla widzów, - czasem spotkań towarzyskich. Antrakty, szczególnie w czasie premierowych przedstawień, służą do krótkich spotkań znajomych, wymiany zdań na temat oglądanej sztuki, do sprawdzenia kto bywa w teatrze, do pokazania się przyjaciołom. Dla pań antrakt ma dodatkowy walor, ponieważ można zaprezentować siebie w warunkach galowych, "sprzedać" nową toaletę, pochwalić się partnerem. Jeśli pani w czasie przerwy opuszcza widownię, koniecznie powinien towarzyszyć jej partner, z którym przyszła do teatru. Jeśli pani udaje się do toalety, on jest zobowiązany czekać na nią w niedalekiej odległości. Jeśli pani z różnych względów nie chce opuścić widowni, wtedy pan może wyjść zapalić papierosa, ale pod warunkiem, że partnerka wcześniej otrzymała od niego program, który może przeczytać. Czy w czasie antraktów dopuszczalne jest odwiedzanie się w rzędach? Tak, można, chociaż przywilej ten był zawarowany dla tych, którzy siedzieli w lożach. W rzędzie można się dosiąść, ale na krótko, żeby nie tamować przejścia, kiedy powracający z przerwy będą chcieli dostać się do swoich foteli. Czy w czasie przerw należy dyskutować tylko o sztuce, którą się ogląda, czy też dopuszczalne są również inne tematy? W przerwach można mówić o wszystkim, chociaż głównym tematem powinno być przedstawienie, ale nie należy poruszać tematów drażliwych, które mogliby zakłócić po przerwie przeżywanie tego, co się dzieje na scenie. Aperitif Słowo "aperitif" posiada dwa znaczenia. Pierwsze - to napój alkoholowy, który ma za zadanie pobudzenie apetytu, drugie - to krótkie przyjęcie otwierające (aperitivus - łacińskie - otwierający) większe spotkanie lub akcentujące zakończenie jakiegoś wydarzenia (np. podpisania umowy, wyjazdu szefa, powitania delegacji). Aperitif odbywa się zawsze na stojąco i trwa od 15 do 30 minut. Na aperitif nie wysyła się zaproszeń, wystarczy powiadomienie telefoniczne lub ustne. Również nie przychodzi się nań z mężem lub żoną, jeśli nie jest on poprzedzeniem np. obiadu bufetowego. Idąc na aperitif nie trzeba zmieniać ubrania, obowiązują zwyczajne stroje noszone o tej porze. Czego możemy się spodziewać na tego rodzaju spotkaniu. Na pewno przemówienia organizatora oraz toastu okolicznościowego, jak również rozmów i komentarzy związanych z aktualnym wydarzeniem. Jeśli "aperitif" jest wstępem do poważniejszego spotkania konsumpcyjnego - to jego rolą jest wypełnienie czasu oczekiwania na przychodzących gości oraz pobudzenie apetytu przed czekającym przybyłych jedzeniem. Jest to także czas dla gospodarzy na uzgodnienia związane z podziałem miejsc przy stole, a dla gości na wzajemne poznanie się. Auto Jest Pani właścicielem samochodu i jego kierowcą. Zabiera znajomych obojga płci w różnym wieku i na różnych stanowiskach. I ma Pani dylemat jak ich w pojeździe posadzić. Na szczęście ważność miejsc w samochodzie jest ustalona, co rozwiązuje cały problem. Jeśli kierowcą jest właściciel samochodu, to miejsce numer jeden jest zawsze obok niego. Miejsce numer dwa - z tyłu przy prawych drzwiach, miejsce numer trzy z tyłu za kierowcą przy drzwiach, a czwarte najmniej ważne, z tyłu pośrodku. Kobieta, jeśli jedzie samochodem prowadzonym przez właściciela, a reszta towarzystwa to panowie - jej miejsce będzie przy kierowcy. Inaczej rzecz się będzie miała, kiedy podróż odbywa się samochodem służbowym z kierowcą lub w taksówce. Wtedy miejsce numer jeden będzie przy prawych drzwiach, miejsce trzecie z tyłu pośrodku, a najmniej "honorowe" - czwarte przy kierowcy. Utarł się u nas zwyczaj, że pani korzystająca z taksówki siada do niej w ten sposób, że mężczyzna otwiera tylne drzwi, wpuszcza do środka panią, która przepycha się w głąb samochodu, on zaś siada obok niej przy tylnych prawych drzwiach. Nic bardziej błędnego. W takiej sytuacji mężczyzna ma dwa wyjścia: wpuścić panią na tylne miejsce przy prawych drzwiach, obejść pojazd i wsiąść do niego zajmując miejsce z tyłu za kierowcą lub po zaproszeniu pani do zajęcia miejsca z tyłu przy prawych drzwiach usiąść przy kierującym pojazdem. Proponowanie pani przesuwania się w głąb pojazdu ma tę wadę, iż w sytuacjach, kiedy jest ona ubrana bardziej uroczyście, może spowodować, że kreacja się pogniecie. Dwie pary korzystają z taksówki. Jak powinni się zachować panowie? Pan "A" otwiera tylne drzwi z prawej strony i wpuszcza panią "A" zaś sam siada przy kierowcy. Natomiast pan "B" z panią "B" obchodzą pojazd z tyłu. Tam już powinien czekać kierowca taksówki. Pierwszy siada pan "B", a za nim pani "B". Drzwi zamyka kierowca. Podobna kolejność obowiązuje przy wysiadaniu. Może się jednak zdarzyć, że panie chcą w czasie podróży porozmawiać, wtedy pani "B" wsiądzie przed panem "B" i przesunie się do pani "A". Gość honorowy (oficjalny) przyjechał z żoną i jest podejmowany przez panią dyrektor i jej zastępcę - mężczyznę. Jak powinni siedzieć w służbowym samochodzie? Zastępca dyrektora otwiera tylne drzwi z prawej strony i wpuszcza honorowego gościa, sam siadając na miejscu przy kierowcy, ten zaś otwiera tylne drzwi z lewej strony pojazdu i zaprasza panią dyrektor na środk...
Andrzejjedrusek_