Biały Kruk - pamiętnik transseksualisty.pdf - Transseksualizm - GosiaTransTV

Odważny to nie ten,

kto się nie boi, lecz

ten, kto wie, że są

rzeczy ważniejsze niż

strach.

MARCIN RZECZKOWSKI

BIAŁY KRUK

~ 1 ~

transoptymista.pl

BIAŁY KRUK

MARCIN RZECZKOWSKI

18 października 2005 – 15 kwietnia 2009 r.

BO JA NIE CHCĘ BYĆ JAKIMŚ GDZIEŚ SKRADZIONYM ECHEM,

JAKIMŚ GDZIEŚ POSŁYSZANYM KRZYKIEM, POWTÓRZONYM ŚMIECHEM,

JAKIMŚ CZOŁEM ZNALEZIONYM W MIJANYM PIELGRZYMIE.

CHCĘ BYĆ Z SIEBIE I SAM CHCĘ NADAĆ SOBIE IMIĘ .

– Tadeusz Peiper

~ 2 ~

transoptymista.pl

Tytuł: Biały Kruk

Projekt okładki i szaty graficznej: Marcin Rzeczkowski

Wykorzystane rysunki: Marcin Rzeczkowski

Źródło grafiki z tęczą: http://kbarrus.wikispaces.com/

Redakcja i konwersja: Jacek Cel

Autor stwierdzenia o odwadze: James Neil Hollingworth

DARMOWY FRAGMENT

E-book rozprowadzany odpłatnie poprzez stronę www.transoptymista.pl

Cena: 10.90 PLN

(autor nie ma obecnie innych dochodów, więc zamiast dzielić się ze zna-

jomymi plikiem, podziel się linkiem do strony, na której można go kupić)

Jeśli z jakiegoś powodu e-book trafił do Ciebie za darmo, ale nadal uwa-

żasz, że jest wart Twoich pieniędzy, wpłać dowolną kwotę na konto:

12 1090 1883 0000 0001 0640 0235 (BZWBK)

lub przekaż ją PayPalem, e-mail: m.arcin@yahoo.pl

Dziękuję!

~ 3 ~

transoptymista.pl

PRZEDMOWA

Na swoją transpłciowością zastanawiałem się dość długo, za-

czynając (jak sporo transmężczyzn) od tożsamości lesbijki bu-

tch.

Przed 2001 rokiem nie istniałem dla tego świata. Byłem mo-

lem książkowym, prześladowanym w szkołach za swoją inność

oraz bycie molem książkowym. Więcej czasu spędzałem na pre-

rii u boku Winnetou, wyrugowując Old Shatterhanda z roli jego

najlepszego przyjaciela.

W 2001 roku występowałem na czatach jako chłopak. Tak

jakoś wyszło, zalogowałem się odruchowo męskim nickiem, a

użytkownicy potraktowali mnie jako faceta. Poczułem „to jest

to!” i ciągnąłem tę rolę, dopóki nie okazało się, że chcę spotkać

się z ludźmi poznanymi w ten sposób. W efekcie musiałem wy-

outować się jako dziewczyna. Rówieśnicy uznali to za świetny

żart. Ja nie bardzo wiedziałem, co myśleć, więc nie myślałem

nic i po prostu wsiąkłem w życie towarzyskie.

W 2002 roku pojechałem z moją dobrą koleżanką na kolonie

i wróciłem z nich jako Syriusz Black, było nas bowiem czworo

(wtedy zdawało nam się, że cztery) i stworzyliśmy Huncwotów

v. 2.0. Od tej pory część osób z mojego otoczenia zaczynała

~ 4 ~

transoptymista.pl

mówić do mnie zdanie w rodzaju męskim i kończyła w żeńskim

oraz na odwrót.

W 2003 zakochałem się w dziewczynie i myślałem sobie, jak

to byłoby super obudzić się jako chłopak. Siedziałem w sali, pa-

trzyłem na moją nauczycielkę – po korekcie płci – i zamiast słu-

chać jej wywodu, myślałem, że jestem jak ona, tylko w drugą

stronę. Byłem jednakże przekonany, że jestem lesbijką. A ra-

czej: oswajałem się z myślą, że mogę być lesbijką. Wydawało

mi się to dziwne.

W 2004 roku założyłem bloga jako Marcin – po rozstaniu z

ówczesną dziewczyną przypomniałem sobie, jak kilka lat wcze-

śniej funkcjonowałem jako mężczyzna i chciałem do tego wrócić

– i rozważania nabrały rozpędu. Widziałem, że czuję się dziwnie

dobrze jako Marcin, lepiej niż jako Ariel (takiego nicka używa-

łem, nienawidziłem imienia z dowodu), że jestem bardzo auten-

tyczny dla innych… i coś przestało mi w tym pasować. Zorien-

towałem się, że tak naprawdę nie wiem, kim jestem: miałem

chyba osiem głównych nicków, każdy z tych nicków niósł za so-

bą nieco inną osobowość, ale tylko te męskie wydawały mi się

postaciami z krwi i kości. Dziewczęce były zaledwie naszkico-

wane. Ponadto ilekroć ktoś próbował mnie traktować jako ko-

bietę, ledwo uchodził z życiem.

Na początku 2005 r., za sprawą Wszystko o Miriam , zaczą-

łem formułować myśl, że może jestem trans, ale z marszu od-

rzuciłem transseksualizm jako zbyt przerażający, drastyczny i w

ogóle „to nie ja!”, rozważyłem transgenderyzm, a potem wy-

brałem transwestytyzm jako coś, co (jak mi się wydawało) pa-

suje do mnie najbardziej. Trwało to większość roku.

Wtedy też założyłem bloga bialy-kruk, który dokarmiałem

swoimi przemyśleniami. Zacząłem go w rodzaju żeńskim, za to

na portalu crossdressing.pl (gdzie zarejestrowałem się mniej

~ 5 ~

transoptymista.pl

Biały Kruk - pamiętnik transseksualisty.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: