"We wtorek po sezonie" Wołosatki ********************************** Złotym kobiercem wymoszczone góry, Jesień w dolinę przyszła dzi nad ranem. Buki czerwieniš zabarwiły chmury, Z latem się złotym włanie pożegnałem. We wtorek w schronisku po sezonie, W doliny wczoraj zszedł ostatni goć. Za oknem plucha, kubek parzy dłonie I tej herbaty i tych gór mam doć. We wtorek w schronisku po sezonie, W doliny wczoraj zszedł ostatni goć. Za oknem plucha, kubek parzy dłonie I tej herbaty i tych gór mam doć. Szaruga niebo powoli zasnuwa, Wiatr już gałęzie pootrzšsał z lici. Pod wiatr, pod górę znowu sam zasuwam, Może w schronisku, spotkam kogo z bliskich. We wtorek w schronisku po sezonie, W doliny wczoraj zszedł ostatni goć. Za oknem plucha, kubek parzy dłonie I tej herbaty i tych gór mam doć. Ludzie tak wiele spraw muszš załatwić, A czas sobie płynie wolno "panta rei". Do siebie tylko już nie umiem trafić, Kochać, to więcej z siebie dać, czy mniej? We wtorek w schronisku po sezonie, W doliny wczoraj zszedł ostatni goć. Za oknem plucha, kubek parzy dłonie I tej herbaty i tych gór mam doć. We wtorek w schronisku po sezonie, W doliny wczoraj zszedł ostatni goć. Za oknem plucha, kubek parzy dłonie I tej herbaty i tych gór mam doć!!!.
norber98