Człowiek w organizacji dr Czarnecka - Wójcik(1).docx

(63 KB) Pobierz

CZŁOWIEK W ORGANIZACJI

dr Czarnecka Wójcik
312B

Egzamin i zaliczenie:
Ocena przez pryzmat teczki (teczka 4 to każdy ma 4, na koniec kartkówka 3 pytania, każde pytanie będzie wycenione na 2 punktu, 6 punktów łącznie, jak ktoś napisze na 3 pkt  a teczka na 4 to masz 4, jak 5pkt to podniesiona ocena na 4,5, a jak na 6pkt to na 5,0. Jak ktoś napisze na 1 pkt to obniżona ocena, a jak ktoś miał 0 to poprawka mimo wszystko, mimo teczki.

1 WYKŁAD
CZOWIEK W ORGANIZACJI WPROWADZENIE – obszar funkcjonowania ludzi w organizacji

„Człowiek jest najcenniejszym zasobem organizacji”

·         Od jego umiejętności, motywacji, zdolności itd. Zależy czy nasza firma osiągnie sukces, czy zrealizuje cele

·         Należy do zasobu szczególnego – ludzie są kreatywni – mogą identyfikować, analizować pojawiające się szanse i zagrożenia dla firmy

·         Są dla każdej firmy zasobem strategicznym

Ludzie w organizacjach są bardzo różni, warto spojrzeć na ludzi przez pryzmat, jakimi ludzie są. Należy poznać ludzi, scharakteryzować po to aby nauczyć się ze sobą współpracować. Umieć nimi kierować i ich dopasowywać.

Typy osób według programów:
Mamy osobę o określonej osobowości i określony sposób zachowała i tej osobie przeciwstawimy osobę o przeciwnych cechach. Skrajności.

PIERWSZY PROGRAM

Wybór
Decyzja

Wolność

Program
„JA”

Program
INNI

 

Wsparcie

Porada

Pomoc eksperta

 

Osoba z programem „JA” 

 

Osoba z programem „INNI”

Osoba ta musi mieć możliwość wyboru ponieważ sama chce podejmować decyzje i tym samym podkreśla swoją wagę, istotności dla organizacji, czy też na stanowisku pracy. Osoby tego typu nie lubią jak otrzymują polecenia i dokładne wskazówki dotyczące działań, które powinny podjąć. Szczególnie od osób zajmujących równorzędne stanowiska bądź partnerów biznesowych. Osoby z programem na JA bardzo często posiadają dobrą wiedzę merytoryczną, którą chcą się wykazać, choć osoby które nie cechuje wysoki poziom kompetencji też mogą wykazywać silne tendencje na JA.

W większości wypadków są to osoby, które nie mają silnej potrzeby zaznaczenia swojego JA. Decyzje podstawiają na podstawie tego, jakie doświadczenia w danej sprawie mają INNI. W trakcie rozmów nie mają potrzeby dominowania, starają się słuchać innych i argumentów jakie przedstawiają. Osoby tego typu chętnie sięgają do statystyk, opinii ekspertów. Takie podejście do sposobu podejmowania decyzji najczęściej występuje tam, gdzie gospodarka wolnorynkowa oraz demokracja mają wieloletnią tradycję. Dlatego właśnie ten typ rzadko jest spotykany wśród naszych rodaków (pomimo pozorów)

Dopasowanie

- Przedstawiając jakieś rozwiązania dobrze jest przedstawić kilka propozycji odnoszących się do kryteriów podanych przez rozmówcę wraz z uzasadnieniem (argumenty). Konieczne jest umożliwienie wyboru.

- Tworząc nowe rozwiązania należy dopytywać „Jaka jest Twoja propozycja”, „Pani najlepiej wybierze z pośród przedstawionych propozycji” Dlatego warto podkreślać wagę jego opinii.

- Przedstawienie rozwiązania powinno być uzasadnione konkretnymi argumentami wskazującymi na jego adekwatność

- Osoby z programem INNI oczekują, że mają do czynienia z ekspertami dobrze znającymi się na swojej pracy.

- Dobrze jest wspierać się opiniami innych osób, gdyż czerpią one z szerokich doświadczeń (uczenie się na cudzych błędach, a nie na swoich) na temat propozycji.

- Odwoływanie się do opinii osób będących autorytetem (eksperci)

 

 

DRUGI PROGRAM

Wizje

Marzenia

Efekty

„CELE”

„PROBLEMY”

Zagrożenia

Kłopoty

Zabezpieczenie

 

Osoba zorientowana na CELE

Osoba zorientowana na PROBLEMY

Osoba zorientowana na cele działa bardzo aktywnie. Posiada wiele decyzji odnoście swojej działalności i podejmuje próby realizacji wszystkich pomysłów, które jej przyjdą do głowy. Cechuje się dużym poziomem kreatywności. Przyszłość ocenia bardzo pozytywnie, można stwierdzić że na życie patrzy przez „różowe okulary”. Dlatego też bardzo odważnie i szybko przechodzi do działania. Często ryzyko związane z kolejnymi wizjami pomija lub bagatelizuje, co może prowadzić do podejmowania nietrafnych decyzji.

Osoba zorientowana na problemy szczególnie obawia się różnego rodzaju trudności i kłopotów jakie mogą się pojawić. Realizacja każdego zadania wiąże się w pierwszej kolejności z dokładną analizą co się może nie udać, jakie pojawią się bariery i po co w ogóle się angażować. Głównym dążeniem takiej osoby jest zapewnienie maksymalnego poziomu bezpieczeństwa. Nie koncentruje się ona na wizji, efektach ale możliwych negatywnych konsekwencjach. Jej najmocniejszą stroną jest umiejętność wskazania na wszelkie możliwe ryzyka związane z każdym pomysłem/projektem.

DOPASOWANIE

- Przedstawiając jakiej rozwiązania wskazane jest odnoszenie się do efektów jakie uzyska ta osoba z zaangażowania się w określone działania

- Argumenty powinny jasno definiować adekwatność do działań oraz korzyści z ich podjęcia

- Prezentowanie rozwiązań powinno być poprzedzone próbą określenia co jest priorytetem danej osoby jaką ma wizję.

- Przeprowadzenie dokładnej analizy zagrożeń i problemów jakie się mogą pojawić.

- W trakcie wypowiedzi określenie celu głównego działań oraz przedstawienie zidentyfikowanych przez nas barier i sposobów radzenia sobie z innymi.

- Dyskutowanie nad innymi zagrożeniami – „Jakie inne problemy mogą się pojawić”

- Wskazanie na wsparcie w trudnych sytuacjach, do kogo można się zwcić o pomoc, jakie zabezpieczenia są przewidziane.

 

TRZECI PROGRAM

Wszystko na tak

Ukrywa prawdziwe poglądy

Unika konfliktów

ZGODNY

NEGUJĄCY

Krytycyzm

Chęć pomagania innym – misja

Bezpośredniość

 

Osoba ZGODNA

Osoba NEGUJĄCA

Ten typ osób jest jednym z trudniejszych we współdziałaniu. Problem polega na tym, że osoby zgodne bardzo często nie przedstawiają swoich rzeczywistych poglądów, by uniknąć konfrontacji. W większości wypadków wszystko akceptują, co nie musi wskazywać, ze się z tym zgadzają i postąpią zgodnie z ustaleniami. W trakcie rozmów z osobami zgodnymi trudno jest pokazać informacje na temat ich opinii – bo w większości wypadków jest ona zbieżna z naszą.

Osoba negująca z założenia jest negatywnie nastawiona do wszystkiego.  W każdym działaniu dąży do tego, by zidentyfikować rzeczy, które mogłyby być zrobione inaczej – „znacznie lepiej”. Wypowiadając swoją opinię zwraca się w sposób bezpośredni, gdyż w jej odczuciu, ma obowiązek podzielić się z innymi swoimi spostrzeżeniami po to, by inni mogli się rozwijać i pracować lepiej. Czasami zdarza się też, że typ negujący nie proponuje ulepszeń pozostając jedynie na poziomie krytyki.

DOPASOWANIE

- Prowadząc rozmowy i przedstawiając rozwiązania należy poświęcić takiej osobie więcej czasu

- Na każdym etapie rozmowy powinno się zadawać dużo pytań w celu zbadania rzeczywistych odczuć

- Powinno się angażować w rozmowę w celu pozyskania informacji o propozycjach.

- Realizacja zadania powinna uwzględniać kontrolę, czy ustalenia są wykonane.

- Okazywania zainteresowania informacjami jakie przedstawia typ negujący

- zaakceptowanie, że taki sposób komunikowania nie jest ukierunkowany personalnie na nas

- Dopytywanie o więcej szczegółów dotyczących jego obserwacji.

- Jasne komunikowanie swojej postawy w sposób asertywny „przemyślę to, weźmiemy pod uwagę, Pana spostrzeżenia”

 

TRZECI PROGRAM

Harmonogramy

Logiczny ciąg zdarzeń

Porządek

Priorytety

SYSTEMATYCZNY

ELASTYCZNY

Dopasowanie

Częste podejście sytuacyjne

Improwizacja

 

Osoba działająca SYSTEMATYCZNIE

Osoba działająca ELASTYCZNIE

Osoby działające systematycznie dążą do tego, by wszystkie działania były uporządkowane i następowały w logicznym ciągu. Potrafią dobrze określać priorytety podejmowanych działań. Podejmując aktywności opracowują harmonogramy działania, które pozwalają na wskazanie dokładnych zależności przyczynowo -skutkowych zarówno dla siebie jak i osób, z którymi działają (którymi kierują). Jednak osoby takie mają trudności w dostosowaniu się do nagłych zmian.

Osoby charakteryzujące się elastycznością w działaniu mogą wydawać się często chaotyczne. Bardzo często przeskakują z tematu na temat zajmując się kwestiami, o których właśnie pomyśleli, jeśli tylko wiążą się w jakiś sposób z tematem. W działaniu mogą pojawiać się przypominające „gaszenie pożarów”, gdyż ze względu na brak harmonogramu pracy osoby te stosują „podejście sytuacyjne” (tu i teraz). Mocną stroną jest umiejętność elastycznego dopasowania się do zmieniających się okoliczności

DOPASOWANIE

- Przedstawienie rozwiązań w sposób logiczny i uporządkowany

- Prowadzenie rozmowy z wykorzystaniem np. struktur „od ogółu do szczegółu”, najpierw rzeczy najważniejsze sytuacja – komplikacja – rekomendacja

- Dokładne określenie zadań jakie należy zrealizować wraz z ich następstwami czasowymi.

- Przedstawienie propozycji w sposób umożliwiający włączenie się do rozmowy drugiej osoby

- Umożliwienie zadawania pytań i omawiania wątpliwości w sytuacji, gdy one się pojawiają „palące” kwestie załatwiamy od razu.

- Przygotowanie propozycji działania, by ułatwić pracę tej osobie i ograniczyć pojawienie się „pożarów”.

 

Przyjacielskość

Dygresja

Otwartość

OSOBISTY

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin