Alfred Szklarski - 2.Tomek na Czarnym Ladzie.pdf - przygody tomka - stasiek51

SZKLARSKI ALFRED

Tomek na Czarnym L dzie

Data wydania:1987

Londyn, dnia 20 czerwca 1903 roku.

Droga Sally!

Wczoraj przyjechał do Londynu mój kochany Ojciec! Wiesz ju% zapewne, co to oznacza.

Wyruszamy na now' wypraw( łowieck', tym razem do Kenii i Ugandy w Afryce. B(dziemy

chwytali: goryle, hipopotamy, nosoro%ce, słonie, lwy i %yrafy! Czy mo%esz to sobie

wyobrazi1?! Po usłyszeniu tej wiadomo4ci nie spałem niemal cał' noc, my4lałem ju% o

niezwykłych przygodach, jakie mog' si( nam przydarzy1 na Czarnym L'dzie.

Jutro wyje%d%amy do Hamburga. Ojciec spotka si( tam z panem Hagenbeckiem trudni'cym

si( sprzeda%' dzikich zwierz't do cyrków i ogrodów zoologicznych. Ojciec z panem Smug',

tym sławnym podró%nikiem i łowc' zwierz't, którego poznała4 podczas naszego pobytu w

Australii, pracowali do tej pory w przedsi(biorstwie pana Hagenbecka. Ale obecn' wypraw(

organizujemy całkowicie na własn' r(k(. Stało si( to mo%liwe dzi(ki spieni(%eniu bryły złota

ofiarowanej mi w Australii przez pana O’Donella, gdy dopomogłem jemu i jego synowi w

uwolnieniu si( z r'k rozbójników.

Udajemy si( wi(c do Afryki. Oprócz ojca i pana Smugi jedzie z nami równie% bosman

Nowicki. Oczywi4cie zabieram mego wiernego Dinga. Zmienił si( bardzo od czasu, kiedy

ofiarowała4 mi go na pami'tk(. Z młodego, rozkosznego psiaka przeistoczył si( w dzielnego

Przyjaciela. Oddali4my go w Anglii do specjalnej szkoły, gdzie przyucza si( psy do polowania

na grubego zwierza. Byłaby4 z niego dumna tak jak ja, gdyby4 mogła go teraz zobaczy1. W tej

chwili le%y przy moim biurku i przekrzywiwszy głow(, spogl'da na mnie, jakby wiedział, do

kogo pisz(.

My4lałem, %e przed wyruszeniem na now' wypraw( uda mi si( razem z ojcem odwiedzi1

wujostwa Karskich w Warszawie. T(skno mi troch( za nimi, bo przecie% sp(dziłem u nich tyle

lat po 4mierci Matki. Nie jest to jednak mo%liwe, dopóki Rosjanie okupuj' Warszaw(. Na

pewno zaraz by aresztowali Tatusia, który za spiskowanie przeciwko carowi musiał ucieka1

za granic(.

Dzi(kuj( Ci, kochana Sally, za miłe listy. Kiedy je czytam, zawsze mi si( przypomina, jak to

dzi(ki Dingowi znalazłem Ci( wtedy zagubion' w buszu w pobli%u Waszej farmy. Widzisz, %e

ch(tnie dotrzymuj( obietnicy i cz(sto pisz( w swoim oraz Dinga imieniu. Mam nadziej(, %e

naprawd( przyjedziesz z wizyt' do Anglii, jak zapewniaj' Twoi Rodzice. Poznałem Twego

Stryja, u którego masz zamieszka1 po przybyciu do Londynu. Mówił mi, %e spodziewa si(

Ciebie za kilka miesi(cy. On równie%, chocia% nie jest ju% tak młody, kocha podró%e i

przygody.

Teraz oczekuj moich listów z Afryki. Postaram si( przesła1 Ci kilka ciekawych fotografii.

Pozdrawiam Ci( serdecznie, moja Droga Przyjaciółko, a Dingo li%e ró%owym j(zorem Twój

mały nosek.

Tomasz Wilmowski

P. S. Dingo naprawd( polizał Twoj' fotografi(. Kupiłem doskonały nó% my4liwski.

Tomek

NIEZWYKŁE SAFARI

Tomek poruszył si niespokojnie na w skiej koi. Otworzył oczy i natychmiast rozejrzał si

po kabinie. Promienie wschodz cego sło ca o wietlały j przez okr gły iluminator. Zrazu

chłopiec nie mógł poj #, dlaczego zbudził si nieoczekiwanie o tak wczesnej porze. Zacz ł

wi c czujnie nasłuchiwa#; po krótkiej chwili nie miał w tpliwo ci — jego sen przerwało

nagłe znieruchomienie statku.

Zgrzyt ła cuchów opuszczanych kotwic oznaczał, ’e przybyli ju’ do Mombasy w Afryce

Równikowej.

Tomek zerwał si z koi. Szybko narzucił na siebie ubranie, po czym wybiegł na pokład.

Marynarze zakotwiczali statek w malowniczej zatoce. Bł kitno-zielone morze otaczał

półkolem l d porosły wspaniał , tropikaln ro linno ci . Z dala mo’na było rozró’ni#

strzeliste palmy kokosowe z pióropuszami koron obok starych, zadziwiaj cych ogromem

baobabów, rozło’yste drzewa mangowe, szerokolistne migdałowce i smukłe papajowce.

W ród drzew bieliły si mury domów, a na wzgórzu w rodku miasta sterczały rumowiska

dawnej budowli obronnej.

Białawe rafy koralowe, ci gn ce si wzdłu’ pokrytego bujn zieleni wybrze’a, dodawały

Mombasie niezapomnianego uroku.

W zatoce stało kilkadziesi t statków ze zwini tymi ’aglami. Wi kszo # z nich miała

nieskazitelny kształt starych arabskich ’aglowców. Gdy si na nie spogl dało, wydawa# si

mogło, ’e tutaj czas nie post puje naprzód. Od wieków niezmiennie północno-wschodni

monsun, wiej cy od wybrze’y Azji, przywiewał podobne stateczki do Mombasy, natomiast

wiatr południowo-zachodni umo’liwiał im powrót do portów macierzystych

[

Monsun (z arab.

mausim — pora roku) — wywoływany sezonowymi zmianami ci nienia atmosferycznego nad kontynentem i oceanem wiatr, który w ciepłej

porze wieje znad morza w stron! l#du, a w porze chłodnej odwrotnie. Wraz ze zmian# kierunku wiatru nast!puje nagła zmiana pogody.

Monsunowi l#dowemu (zimowemu) towarzyszy przewa&nie pogoda sucha, a morskiemu (letniemu) deszczowa. Monsuny wyst!puj# w

południowej i południowo-wschodniej Azji. Zalicza si! do nich tak&e podobne wiatry wschodniej Afryki Równikowej, południowej Australii

oraz słabsze, mniej regularne wiatry południowego wybrze&a Alaski, północnej Kanady, północno-wschodniej Europy i północnej Syberii. ].

Jak dawniej, tak i teraz z kuchni okr towych mieszcz cych si pod płóciennymi dachami

unosił si zapach korzeni, którymi Arabowie zwykli przyprawia# po’ywienie.

Tomek rozgl dał si z zainteresowaniem. Przecie’ port Mombasa miał bardzo ciekaw ,

cho# nie zawsze chlubn przeszło #. Od paru wieków stanowił niejako bram dla całej Afryki

Wschodniej. Podczas dawnego najazdu Portugalczycy spalili miasto, lecz dzi ki w złowemu

poło’eniu na szlaku komunikacji morskiej, szybko d4wign ło si z popiołów. Przez długie

lata Mombasa była jednym z głównych o rodków handlu niewolnikami. Dziesi tki tysi cy

afryka skich Murzynów wywieziono st d na dalekie kontynenty.

Tomek rozmy lał o tym i nie mógł po prostu poj #, i’ w tak uroczym zak tku popłyn ło

tyle krwawych łez nieszcz snych bra ców.

— A to dopiero z ciebie ranny ptaszek! — odezwał si Wilmowski, podchodz c do syna ze

Smug i bosmanem Nowickim.

— Zbudziłem si , gdy maszyny ucichły na statku — odparł chłopiec. — Podziwiam

pi kny krajobraz i stoj ce w porcie malownicze stare ’aglowce. Zastanawiam si , czy nie

słu’yły do wywo’enia st d niewolników.

— Jestem tego niemal pewny — wtr cił bosman Nowicki i zaraz dodał ciszej: —

Słyszałem, brachu, ’e w Mombasie podobno jeszcze teraz handluje si lud4mi. Je’eli masz

wielk ochot , to za sztuk perkalu mo’esz kupi# tutaj Murzyna lub Murzynk .

— Czy to naprawd mo’liwe, tatusiu? — zapytał Tomek, gdy’ niezbyt dowierzał słowom

’artobliwego bosmana.

— W roku tysi c osiemset czterdziestym pi tym Anglicy wymogli na miejscowym

sułtanie podpisanie porozumienia zakazuj cego wywo’enia niewolników z Afryki

Wschodniej. Łatwiej jednak było spowodowa# zawarcie umowy, ni’ dopilnowa# zaprzestania

handlu przynosz cego du’y dochód Arabom oraz niektórym kacykom murzy skim. Nic wi c

dziwnego, ’e i dzisiaj jeszcze handluje si w tym kraju niewolnikami — odpowiedział

Wilmowski.

Tomek nie prosił o dalsze wyja nienia, gdy’ uwag jego pochłon ła du’a motorówka, w

której przybyli na statek angielscy urz dnicy portowi. Dzi ki rekomendacjom Hagenbecka,

dobrze znanego władzom angielskim, Wilmowski szybko załatwił wszelkie formalno ci celne

i łowcy wkrótce mogli zej # na wybrze’e.

W porcie panował nadzwyczaj o’ywiony ruch. Murzyni oraz Arabowie rozładowywali i

załadowywali statki, w zakamarkach pokładów bawiły si gromady brudnych, półnagich

dzieci. Murzy scy rybacy wynosili z łodzi kosze pełne wielkich, kolorowych krabów,

poruszaj cych niezgrabnie długimi ko czynami.

Dalsze obserwacje Tomka i jego towarzyszy przerwał wysoki, chudy m ’czyzna, który

wła nie do nich podszedł.

— Czy mam przyjemno # powita# panów Wilmowskiego i Smug ? — zapytał, uchylaj c

białego korkowego hełmu.

Alfred Szklarski - 2.Tomek na Czarnym Ladzie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: