Alfred Szklarski - 6.Tomek wśród łowców głów.pdf - przygody tomka - stasiek51

ALFRED SZKLARSKI

Tomek w ród łowców głów

Isla de la Mala Gente 1

Eleli Koghe samotnie szedł cie yn przez d ungl porastaj c górskie zbocza. Nat o-

nym wzrokiem uwa nie rozgl dał si po g szczu tropikalnej zieleni. Jego wełnistowłos głow

zdobiły br zowo-zielono-czerwone pióra królewskiego rajskiego ptaka. Uj te przepasan wyso-

ko na czubie głowy plecionk z łyka, wygl dały jak szeroko rozło ony wachlarz, mieni cy si

purpur krwi. Według wierze' niektórych papuaskich plemion, pióra tego wspaniałego ptaka

miały nie tylko chroni( wojownika przed zranieniem w walce, lecz były równie skutecznym

amuletem przeciwko puri-puri, czyli czarom, których obawiali si nawet najodwa niejsi. M ny

Eleli Koghe nigdy nie rozstawał si ze swoim cennym pióropuszem i dlatego wła nie obdarzono

go imieniem oznaczaj cym w miejscowym narzeczu - Czerwony Rajski Ptak.

Niemal od chłopi cych lat był wojownikiem i my liwym, tak jak prawie wszyscy m -

czy-ni yj cy w gł bi tej olbrzymiej, tajemniczej wyspy. Na prawym ramieniu niósł teraz wi-

dome tego oznaki: łuk z palmowego drzewa, długie strzały z zadziorami, dzid i kamienny to-

pór, mocno przytwierdzony łykiem do styliska z gał zi.

Krajowiec był nagi. Jedynie biodra osłaniała opaska z białej kory. Całe ciemnobr zowe,

błyszcz ce ciało pomalowane było w czarne i białe pasy. Lekko wyd te usta oraz przenikliwie

spogl daj ce, czarne jak w giel oczy otaczały koła z jasnoczerwonego i ółtego barwnika. Wy-

suszone, nadple niałe wi'skie ogonki, zwisaj ce z przedziurawionych mał owin usznych i ko (

kazuara

w chrz stce nosowej wskazywały, e Eleli Koghe jest osobisto ci w ród swoich. Na

szyi przecie nosił sznur upleciony z cienkich lian, na którym widniało zawi zanych osiem w -

złów. Ka dy z nich oznaczał własnor cznie pokonanego wroga.

Eleli Koghe szedł ostro nie, gotów do odparcia niespodziewanej napa ci. Był przecie

cz stk d ungli, w której od wieków trwała, jak w całej przyrodzie, nieustanna walka. Atak,

obrona, triumf i mier( szły tam z sob w parze. Zwyci ał bardziej przedsi biorczy, słabszy

musiał gin (, aby silniejszy mógł dalej istnie(.

Wyspa Złych Ludzi - nazwa nadana Nowej Gwinei przez portugalskich i hiszpa skich eglarzy, którzy w XVI w. odkryli t% wysp%. Nazw%

Nowa Gwinea nadał jej Hiszpan Ortiz de Retes w 1545 r., poniewa tropikalne lasy i podobna do Murzynów ludno./ przypominały mu

zachodnioafryka skie wybrze e

Kazuar - du y ptak pokrewny strusiom, noc sp%dza w le.nej g%stwinie, a w dzie eruje w wysokich trawach. 3ywi si% pokarmem

ro.linnym, a tak e rybami, abami i jaszczurkami. W ogrodach zoologicznych kazuary jedz4 chleb, ziarno i pokrajane jabłka.

Korony drzew pi ły si w szale'czym wy cigu ku niebu. W niezwykłej pl taninie trudno

nawet było odgadn (, kto zwyci ył, a kto został zwyci ony. W dole, u stóp le nych olbrzy-

mów, bujnie krzewił si drugi, jeszcze bardziej bezlitosny, ni szy g szcz paproci, kolczastych

palm, bambusów i ró nych pn czy. 4wiat ro linny i zwierz cy tworzył w d ungli nierozerwaln

cało ( w walce o zachowanie istniej cego stanu. Drzewa i liany dusiły si wzajemnie w u ci-

skach, owady dr yły drzewa, ptaki po erały owady, ludzie polowali na ptaki, a krokodyl, dra-

pie nik nowogwinejskiej d ungli, czyhał na wszystkie yj ce istoty z człowiekiem wł cznie.

Krajowcy zamieszkuj cy d ungl równie toczyli mi dzy sob prawie nieustanne wojny i upra-

wiali kanibalizm.

Eleli Koghe samotnie pod ał przez d ungl do strumienia, niedawno, bowiem odkrył

miejsce, w którym łatwo mo na łowi( ryby. Nikt z jego plemienia nie kwapił si z pomoc . Do

owego miejsca trzeba było i ( przez okolic , któr nawiedzały złe duchy. Eleli Koghe był od-

wa ny, lecz mimo to niepokój jego pot gował si teraz z ka dym krokiem. Ju niedaleko, w zie-

lonej g stwinie po prawej stronie cie yny, le ał olbrzymi, samotny głaz. Na jego płasko ci -

tym szczycie, pokrytym grub warstw zielono ółtego mchu, rosła k pa s katych drzew. Ich ko-

rzenie zwisały wokół jak ółte jadowite w e i cz ciowo osłaniały widoczn tu przy ziemi

czarn szczelin . Nikt nie potrafił wyja ni(, w jaki sposób samotny blok skalny dostał si w gł b

d ungli, lecz z pokolenia na pokolenie w ród okolicznych mieszka'ców przekazywano sobie le-

gend , e w ciemnej grocie pod głazem mieszkaj bardzo złe duchy. Miały posiada( ogniste

oczy, z których wyrastały ółte dła.

W pobli u g szczu kryj cego samotn skał Eleli Koghe przyspieszył kroku. Odwrócił

głow , by przypadkiem nie napotka( zabijaj cego spojrzenia demona. T dy nawet w dzie' naj-

bezpieczniej było przechodzi( w towarzystwie czarownika, znaj cego ró ne zakl cia.

Tym razem równie udało si Eleli Koghe przej ( spokojnie obok siedliska duchów.

Westchnienie ulgi wyrwało si z jego piersi. Pobiegł w kierunku brzegu strumienia. Wkrótce

usłyszał szum wody przedzieraj cej si przez rzeczne progi.

Las rzedn ł... Eleli Koghe zwolnił kroku. Zacz ł si uwa nie rozgl da(. Niebawem odna-

lazł miejsce, w którym poprzednim razem przygotował sprz t rybacki. Ku swemu zadowoleniu

stwierdził, e owalna obr cz o rednicy ponad półtora metra jest ju zasnuta sieci utkan w du-

e oczka. Z wdzi czno ci spojrzał na siedz cego w niej paj ka wielko ci laskowego orzecha, o

włochatych, ciemnobr zowych nogach. Pomysłowi mieszka'cy tej doliny nieraz wy-

korzystywali pracowitego paj ka do robienia oryginalnych sieci na ryby. W tym celu wybierali

w lesie odpowiedni rozmiarami bambus, zginali go od wierzchołka w kabł k, a reszty pracy do-

konywał za nich paj k, który znalazłszy obr cz, nadaj c si do sporz dzenia pułapki na owady,

zasnuwał j elastyczn , do ( mocn i trwał sieci , odporn nawet na wod .

Eleli Koghe dzid ostro nie przepłoszył paj ka, po czym kamiennym toporkiem ci ł

bambus. Teraz ruszył ku pobliskiemu brzegowi strumienia. Niebawem przystan ł na du ym ka-

mieniu. W tym wła nie miejscu rumowisko skalne cz ciowo tarasowało nurt rzeki, powoduj c

pr d wsteczny i wirowanie wody. Eleli Koghe odło ył bro'. Uj ł w dłonie bambus i szerokim

ruchem zagarn ł sieci wod w toni. Po jakim czasie złowił kilka niedu ych ryb. Wło ył je do

siatki uplecionej z lian, a nast pnie zarzucił j na rami ; zabrał bro' oraz sie( i ruszył w kierun-

ku grupy skał, gdzie zamierzał ukry( swój sprz t rybacki.

Wkrótce znalazł odpowiednie miejsce. Teraz powracał do wioski wzdłu łagodnego, bez-

dro nego zbocza górskiego. Naraz z platformy poło onej na ostro ci tym szczycie rozbrzmiały

melancholijne okrzyki.

Eleli Koghe przystan ł. Zacz ł nasłuchiwa(. Po chwili u miechn ł si , to ptak golove

piewał swoj miłosn pie '...

Eleli Koghe bez najmniejszego szmeru ostro nie wspi ł si na szczyt. Ukryty w g szczu

przygl dał si uzdolnionemu ptakowi. Ptak ten, zwany przez nas ogrodnikiem, jest nadzwyczaj

pomysłowym budowniczym.

Na okres godów samiec golove przygotowuje w ci gu kilku miesi cy wspaniał sal ba-

low . Przede wszystkim wybiera odpowiednie miejsce, jak najbardziej równe i nie poro ni te

drzewami. Dziobem i pazurkami oczyszcza ziemi z trawy, niweluje j ; je li s tam jakie krze-

wy, zrywa z nich li cie oraz kor , aby zwi dły. Pozostawia tylko jeden krzak i naokoło niego

buduje ziemn platform w kształcie koła o rednicy mniej wi cej jednego metra. Nast pnie

przynosi szorstki mech i proste łodygi pewnego gatunku storczyka, który ro nie p kami na gał -

ziach omszałych, wielkich drzew, by z nich zrobi( okładzin wzmacniaj c kraw d- platformy.

Potem zbiera w lesie gał zki i złote listki, jagody czerwone, białe i zielone, z których układa

ró ne wzory na swej sali godowej. W ród ozdób nie brak równie kolorowych kwiatów, owo-

ców, a nawet grzybków i pi knie ubarwionych owadów. Gdy ozdoby przez dłu sze le enie trac

wie o (, ptak je wyrzuca i zast puje innymi.

Eleli Koghe w skupieniu przysłuchiwał si miłosnym trelom golove. Cieszył si razem z

ptasim zalotnikiem. Krajowcy doskonale znali zwyczaje golove i uwa nie ledzili ich prace przy

budowie sal godowych. Poszczególne czynno ci ptaka-ogrodnika stanowiły dla nich naturalny

terminarz własnych zaj ( gospodarskich. Gdy golove zaczynał drapa( ziemi , kobiety wiedziały,

Ptak-ogrodnik (Amblyornis inornatus) spotykany w górach Arfak (półwysep Plasia Głowa - Yogelkopf), a w okoli-

cach gór Fuyughc zwany golove, jest spokrewniony z ptakami rajskimi. Z ptasich budowniczych osi’gn’ł najwi(k-

sz’ doskonało)* w budowaniu oryginalnych altan godowych. Do lej odmiany rajskich ptaków nale,’ równie, za-

mieszkuj’ce znaczn’ cz()* Australii i najlepiej poznane budniki, zwane tak,e altannikami (Ptiłonorhynchus viola-

ceus), dochodz’ce do 28 cm długo)ci.

e czas ju oczyszcza( miejsce na poletko. Kiedy ptak przyst pował do budowania platformy,

kobiety kopały sw ziemi zaostrzonymi kijami, natomiast, gdy wzmacniał platform okładzin

z mchu, one ogradzały poletka, by ochroni( je przed dzikami. Przystrajanie platformy ró nymi

ozdobami oznaczało czas sadzenia jarzyn, uko'czenie za budowy i miłosny piew były zapo-

wiedzi , e warzywa dojrzewaj na poletkach. Dlatego te rado ( owładn ła sercem Eleli

Koghe. Oto nadchodziła pora niw, syto ci, piewów i ta'ców. Eleli Koghe po cichu wycofał si

z kryjówki. Niebawem był na skraju d ungli.

Tropikalny ar słoneczny uciszył ycie g szczy le nych. Eleli Koghe bez po piechu

wszedł do d ungli. Miał do ( czasu, by powróci( do wioski, zanim kobiety zaczn przygotowy-

wa( przed zmierzchem główny posiłek dnia. Wtem w ciszy le nej, niemal jednocze nie, rozległ

si wist strzały i ostry krzyk miertelnie ugodzonego rajskiego ptaka. Eleli Koghe odruchowo

przykucn ł za pniem drzewa. Łowił uchem trzepot skrzydeł, szelest gał zi i głuchy odgłos pada-

j cego na ziemi ptaka. Kilka cichych skoków przybli yło Eleli Koghe do miejsca nieoczekiwa-

nych łowów. Ostro nie rozchylił pn cza.

Zaledwie o par kroków od niego, u stóp drzewa, pochylał si nad swym łupem jaki

m czyzna z łukiem w dłoni. Ubrany był w szeroki czarny pas pleciony i przepask z kory. Nos,

przez którego chrz stk przegrodow przesuni ta była ko ( kazuara, pomalowany miał na ółto,

a na policzkach widniały symetryczne czerwone pasy. Z uszu zwisały mu wysuszone kolibry, na

szyi za sznury muszli i psich z bów. Obok niego, porzucone, le ały dzida i kamienny topór.

Przykl kn ł nad jeszcze drgaj cym ptakiem.

Błysk gniewu zamigotał w oczach Eleli Koghe. Obcy my liwy nale ał do plemienia Ma-

fulu, z którym plemi Tawade yło na wojennej stopie. Pobliski strumie' stanowił granic po-

mi dzy terenami łowieckimi obydwóch plemion. Przekroczenie jej przez któr kolwiek stron

zawsze powodowało krwawy odwet.

Eleli Koghe ostro nie oparł dzid o drzewo; topór i siatk z rybami poło ył u jego stóp.

Uj ł haczykowat strzał , po czym mocno napi ł ci ciw łuku. Strzała ostro bzykn ła w powie-

trzu. Nieszcz sny Mafulu z szyj przebit na wylot poderwał si z ziemi, lecz w tej chwili druga

strzała ugodziła go prosto w pier . Wydawszy stłumiony okrzyk, ci ko osun ł si na martwego

rajskiego ptaka.

Eleli Koghe podbiegł do pokonanego wroga. Wojny w ród krajowców przewa nie ogra-

niczały si do pojedynczych napadów z zasadzki. Ten, kto zabijał nieprzyjaciela nie nara aj c

siebie, zyskiwał sław najwi kszego bohatera. Tote Eleli Koghe z dum zawi zał teraz dzie-

wi ty w zeł na swym złowieszczym naszyjniku z lian. Pospiesznie zabrał bro' zabitego Mafulu

oraz martwego rajskiego ptaka i własn sie( z rybami, po czym pobiegł w kierunku wioski z ra-

dosn wie ci .

Alfred Szklarski - 6.Tomek wśród łowców głów.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: