Banderowcy - potoczna nazwa stosowana przez Polaków i Żydów na określenie Ukraińców, którzy brali udział w ludobójstwie Polaków na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej oraz dokonywali pogromów antyżydowskich. Ukraińcy banderowcami określali zwolenników Stepana Bandery, którzy dokonali rozłamu w Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) i utworzyli własną frakcję - OUN-B.
Polacy we wspomnieniach używając określenia banderowcy mają na myśli stronników Stepana Bandery - upowców, własnych sąsiadów oraz wszystkich Ukraińców, nawet tych którzy nie utożsamiali się z Banderą a dokonywali masowych mordów na polskiej ludności cywilnej. To określenie używane jest również przez część historyków[potrzebne źródło].
Żydzi wspominający banderowców stosują je do członków OUN-B, partyzantów z UPA lub do ukraińskiej milicji[potrzebne źródło].
Również Ukraińcy, którzy zaznali terroru ze strony OUN-B albo UPA - najczęściej dlatego, że nie popierali tych organizacji, albo dlatego, że współpracowali z NKWD - też opisywali i wspominali swoich ukraińskich morderców jako „banderowców"[potrzebne źródło].
Współcześnie w źródłach pisanych i mówionych pojawia się także termin "neobanderowcy" na określenie ukraińskich spadkobierców OUN-UPA mających w założeniach m.in. kultywowanie doktryny nacjonalizmu ukraińskiego.[potrzebne źródło]
Noane