SPRAWOZDANIE III

1. Cel ćwiczenia: Analiza chromatograficzna roztworów witaminy C.

2. Wstęp teoretyczny:

Witamina C oberjmuje swą nazwą kwas L-askorbinowy oraz związki zdolne do przejścia w kwas L-askorbinowy, takie jak kwas L-dehydroaskorbinowy i askorbinogen. Kwas L-askorbinowy może być odwracalnie utleniany do kwasu L-dehydroaskorbinowego. Kwas askorbinowy występujący w postaci związanej z pochodną indolową to askorbinogen, który jest związkiem odporniejszym na utlenienie niż kwas L-askorbinowy. Witamina C występuje głównie w warzywach i owocach, gdzie jej zawartość jest bardzo zróżnicowana. Organizm człowieka nie może jej zsyntetyzować.

Czynnikami sprzyjającymi procesowi rozkładu witaminy C są:

• podwyższona temperatura,
• obecność tlenu,
• środowisko obojętne lub zasadowe,
• obecność enzymów utleniających,
• obecność jonów metali, takich jak żelazo, miedź i srebro.

3. Przygotowanie:

Przygotowano 100[ml] roztworu wzorca witaminy C o  stężeniu 1 [mg/ml]. W tym celu odważono 0,1023[g] witaminy C, przeniesiono ilościowo do kolby miarowej o pojemności 100ml i uzupełniono do kreski wodą destylowaną. Kolejno pobierano do trzech naczynek po 1ml rotworu o nieznanym stężeniu i odpowiednią objętość roztworu wzorca (Tab.1) otrzymując pożądane stężenia.

Tab.1. Objętości użytych roztworów potrzebnych do sporządzenia próbek wzorcowych.

Wykonano analizę chromatograficzną roztworów wzorcowych i określono czas retencji badanej próbki, czyli taki w którym substancja przechodzi przez kolumnę. Na podstawie uzyskanych chromatogramów, wykreślono krzywą kalibracyjną (Ryc.1.), tj. zależność powierzchni piku analitu w funkcji ilości analitu dodanej do próbki.

4. Dane pomiarowe:

Tab.2. Wyniki analizy chromatograficznej dla próbek wzorcowych i badanej próbki oraz wyznaczony czas retencji (TR).

5. Opracowanie wyników i wnioski:

Ryc.1. Wykres krzywej kalibracyjnej otrzymany po zastosowaniu metody dodatku wzorca.

Obliczenie stężenia badanej próbki:

Cx = a1/a2

a1- współczynnik kierunkowy prostej

a2- wartośc w punkcie przecięcia się prostej z osią rzędnych.

Cx =  4885311,4 /152553

Cx= 32.0237 [µg/ml]

Otrzymane wyniki analizy chromatograficznej pozwoliły na wykreślenie dokładnej krzywej kalibracyjnej. Wszystkie wyznaczone punkty leżą na osi o przebiegu prostoliniowym. Wartość współczynnika determinacji R2 jest równa 100 % (czyli 1), co mówi o tym, że zależność Y od X jest silna. Wykreślona krzywa przecina oś odciętych w punkcie 32.0237 [µg/ml], który to punkt odpowiada stężeniu badanej próbki. Na stężenie witaminy C w badanej próbce mają wpływ także czynniki zewnętrzne, o których mowa we wstępie. Warunki otoczenia mogą przyczyniać się do rozkładu witaminy C. Jeżeli uzyskany wynik odbiega od prawidłowego to przyczyną tego mogą być także błędy w przygotowaniu roztworów. Każdy człowiek posiada inne zdolności manulane, co pzekłada się na jakość wyników.