Finanse
Sebastian Susmarski
Wykłady
2012-03-03
CDS – to instrument pochodny, który jest ubezpieczeniem spłaty kredytu. Jedna ze stron transakcji w zamian za wynagrodzenie zgadza się na spłatę drugiej stronie transakcji długu, od niej zaciągniętego, jeżeli dłużnik nie będzie w stanie go spłacić. Cena CDS ustalona jest jako procent wartości długu, płatny w skali roku.
Funkcje pieniądza:
1. Miernika wartości
2. Środka wymiany
3. Środka płatniczego
4. Środka tezauryzacji (przechowywania bogactwa)
5. Między narodowego środka płatniczego
Wartość firmy = aktywa ogółem – zobowiązania
SDR - Specjalne prawa ciągnienia (ang. Special Drawing Rights, SDR, kod ISO 4217: XDR) to międzynarodowa jednostka rozrachunkowa, umowna jednostka monetarna, mająca charakter pieniądza bezgotówkowego, czyli istniejącego wyłącznie w postaci zapisów księgowych na bankowych rachunkach depozytowych.
SDR została utworzona w celu stabilizacji międzynarodowego systemu walutowego przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy w 1967 roku, używana jest od 1970.
Jednostki SDR służą głównie do regulowania zobowiązań poszczególnych krajów z tytułu bieżących obrotów bilansu płatniczego. Są też wykorzystywane przy porównywaniu kursów walut w rozliczeniach międzynarodowych.
Początkowo wartość jednostki SDR była wyznaczana jako wartość 0,888671 g czystego złota (zwana była czasem „papierowym złotem”), od 1974 roku jest wyznaczana na podstawie koszyka walutowego, składającego się obecnie z euro, japońskiego jena, funta szterlinga i dolara amerykańskiego, w proporcjach zależnych od wagi danej waluty w międzynarodowych transakcjach finansowych.
ECU (ang. European Currency Unit) – jednostka rozliczeniowa w Europejskim Systemie Monetarnym używana w latach 1979–1998; pełniła ponadto funkcję składnika rezerw walutowych w krajach Unii Europejskiej. Symbol waluty wg normy ISO 4217 brzmiał: XEU. Określenie ECU było nie tylko skrótem od angielskiego European Currency Unit, ale też nawiązywało do wyrazu écu, oznaczającego starą francuską monetę. W 1981 roku zastąpiła Europejską Jednostkę Rozrachunkową (EUA).
1 stycznia 1999 zastąpiona przez euro w relacji 1 ECU = 1 EUR. Nigdy nie była pieniądzem i nie przyjmowała postaci materialnej. Była konstrukcją prawno-finansową, umożliwiającą rozliczanie się w handlu międzynarodowym.
ECU miała służyć jako:
· podstawa funkcjonowania symetrycznego mechanizmu wahań,
· instrument spłaty pożyczek między bankami centralnymi w ramach Europejskiego Systemu Walutowego,
· środek obrachunkowy i płatniczy w operacjach międzynarodowych,
· waluta rezerwowa.
Rubel transferowy - jednostka rozliczeniowa stosowana w latach 1964-1991 do wzajemnych rozrachunków pomiędzy państwami - członkami RWPG. Powołany w wyniku podpisanej 22 października 1963 Umowy o rozliczeniach wielostronnych w rublach transferowych i o utworzeniu Międzynarodowego Banku Współpracy Gospodarczej, która zaczęła obowiązywać 1 stycznia 1964. Zdefiniowany w myśl tego porozumienia rubel transferowy miał nominalnie odpowiadać 0,987412 gram złota, co było parytetem identycznym z teoretycznym parytetem rubla radzieckiego. Obie waluty nie były jednak ze sobą związane a rubel transferowy był niewymienialny w skali międzynarodowej i występował wyłącznie w postaci zapisów księgowych na kontach Międzynarodowego Banku Współpracy Gospodarczej (MBWG). Kredytów w rublach transferowych udzielał także powołany w 1970 Międzynarodowy Bank Inwestycyjny (MBI), ale księgowane one były na kontach w MBWG. Należy podkreślić, że banki te nie emitowały pieniądza w tradycyjnym tego słowa znaczeniu a jedynie odnotowywały wartość przeprowadzonych transakcji handlowych w umownej walucie. Jednostka ta zastępowała stopniowo rubla clearingowego w rozliczaniu transakcji między krajami-członkami RWPG. Miała teoretycznie, w odróżnieniu od rubla clearingowego, służyć do rozliczeń wielostronnych czyli tzw. clearingu wielostronnego, jednak w praktyce większość transakcji w obawie przed niemożnością wyrównania bilansu handlowego między krajami zawierano ciągle w oparciu o umowy dwustronne. Oba wspomniane typy rubli były alternatywą dla walut wymienialnych odnoszących się do tzw. drugiego obszaru płatniczego. Obszar krajów tzw. Bloku Wschodniego w którym posługiwano się rublowymi jednostkami rozliczeniowymi nazywany był pierwszym obszarem płatniczym.
Formy pieniądza:
1. Pieniądz papierowy (nie ma związku ze złotem, oparty na przymusie prawnym, co czyni go obowiązującym środkiem płatniczym w kraju) i pieniądz zdawkowy (monety)
2. Pieniądz państwowy (państwo gwarantuje):
· autentyczność znaków pieniężnych,
· honorowanie znaków pieniężnych przez uczestników obrotu gospodarczego
· możliwość nabycia przez posiadacza pieniądza papierowego różnych towarów i usług zaspokajających potrzeby ludzkie.
3. Zabezpieczony towarami i usługami (pieniądz substancjonalny). Problem: zachowanie zgodności wartości nominalnej pieniądza z wartością substancjonalną (zjawiska inflacyjne).
4. Pieniądz kredytowy (żyrowy) źródłem pieniądza jest kredyt bankowy
Inflacja - spadek siły nabywczej pieniądza
Kredyt – powstaje w systemie bankowym
Funkcje finansów:
1. Funkcja dystrybucyjna (rozdzielcza), realizowana w sposób:
· ostateczny (towar opuszcza rynek i nie jest przedmiotem dalszych transakcji)
· transakcyjny (towar pozostaje w obrocie handlowym)
· transferowy (ruch pieniądza bez przepływu rzeczowego)
2. Funkcja stymulacyjna (bodźcowa)
Przedmiotowa klasyfikacja zjawisk finansowych, systematyka zjawisk finansowych:
· związana z zasobami (pieniądz w bezruchu),
· związana ze strumieniami pieniężnymi (pieniądz w ruchu)
Przedmiotowa klasyfikacja zjawisk finansowych
a) zjawiska rynkowe (ekwiwalentne)
b) zjawiska transferowe
c) zjawiska kredytowe
d) zjawiska oszczędnościowe
Kategorie finansowe
- istota kategorii finansowych
· kategorie przychodowe
· kategorie dochodowe
· kategorie wydatkowo – kosztowe
· kategorie podatkowe
· kategorie dłużne
Kategorie przychodowe
1) Cena
Funkcje cen:
§ przychodowa (dochodowa)
§ alokacyjna
§ redystrybucyjna
§ motywacyjna
§ informacyjna
§ agregacyjna
2) Przychód
Kategorie dochodowe
1) Dochód:
§ z pracy
§ z kapitału (majątku)
2) Zysk
· ekonomiczny (P-K+K.alt+ryzyko utraty kapitału)
· księgowy
· z działalności gospodarczej
· kapitałowy
D(dochód)=P(przychód)-KUP(koszt uzyskania przychodu)
3) Procent (oprocentowanie, dyskontowanie, stopa procentowa, stopa dyskontowa) (WIBID, WIBORZ)
· odsetki od kapitału
· dyskonto weksli i innych papierów wartościowych
4) Renta pieniężna
· ekonomiczna
· z kapitału (odsetki)
· społeczna
Renta ekonomiczna – jest to nadwyżka, którą właściciel osiąga z tytułu zastosowania zasobów ponad alternatywny koszt ich zastosowania.
Systematyka:
- czysta renta ekonomiczna – występuje gdy alternatywny koszt zastosowania zasobu jest równy
- powszechna renta ekonomiczna – występuje gdy alternatywny koszt zastosowania zasobu jest różny od 0.
Kategorie wydatkowo – kosztowe
1. Wydatek
2. Koszt (alternatywny, stały, zmienny, całkowity, krańcowy)
3. Amortyzacja (liniowa, przyspieszona).
2012-04-22
Akredytywa
- zabezpiecza interesy zarówno dostawcy jak i odbiorcy,
- dostawcy pozwala natychmiast otrzymać swoją należność,
- odbiorca może w pełni uzależnić zapłatę od spełnienia przez dostawcę ustalonych warunków (dostarczenie faktury, dokumentów ubezpieczeniowych czy też protokołów odbioru w przypadku transzowania),
- zostaje otwarta na wniosek dłużnika (odbiorcy) założony w oddziale jego banku, wskazujący wierzyciela (dostawcę), oddział jego banku, w którym będą dokonywane wpłaty,
- wniosek powinien określać jakie dokumenty będzie zobowiązany złożyć dostawca dla uzyskania wpłaty,
- rozliczenie za pomocą akredytywy polega na pokrywaniu przez oddział banku właściwy dla wierzyciela, określonych wierzytelności z wyodrębnieniem na ten cel środków dłużnika z zachowaniem ustalonych przez niego warunków.
Rodzaje akredytyw
1. Ze względu na charakter zobowiązania banku importera:
· Odwołalna,
· Nieodwołalna,
· Gotówkowa,
· Dyskontowa,
· Akceptacyjna,
· Gwarancyjna
2. Ze względu na beneficjenta:
· Przenośna,
· Nieprzenośna
3. Ze względu na rolę, jaką pełni bank pośredniczący:
· Potwierdzona,
· Awizowana,
· Negocjacyjna
4. Ze względu na kwestie techniczno-finansowe:
· Pokryta z dołu,
· Pokryta z góry,
· Rembursowa
Specjalne rodzaje akredytyw:
§ Akredytywa w formie listu kredytowego,
§...
malwina897