EWANGELIA WEDŁUG ŚW. JANA CZ. 1.pdf

William Barclay

EWANGELIA

WEDŁUG

ŚW. JANA

Tom I (Rozdziały 1–7)

Poznań 2002

Tłumaczył: Krzysztof Bednarczyk

Wydanie poprzednie ukazało się nakładem

Wydawnictwa „Słowo Prawdy” w 1986 r.

Redakcja: Adam Ciorga

WSTĘP DO EWANGELII ŚW. JANA

Ewangelia z lotu orła

Dla wielu chrześcijan Ewangelia według świętego Jana jest najcen-

niejszą z ksiąg Nowego Testamentu. To właśnie przede wszystkim jej tre-

ścią karmili swoje umysły i nasycali swoje serca i znajdowali w niej pokój

swojej duszy. Często widzimy na witrażach, lub gdzie indziej symbole

ewangelistów w postaci czterech zwierząt, które otaczały tron Boży w

Objawieniu św. Jana (4,7). Chociaż symbole te rozdzielano rozmaicie po-

między autorów Ewangelii, to jednak najczęściej Markowi, którego

Ewangelia jest najprostsza i najbardziej „ludzka” przydzielono ostatecznie

człowieka, Mateuszowi lwa, gdyż widział on Jezusa jako Mesjasza, jako

lwa z pokolenia Dawida. Odpowiednio cielec ma reprezentować Łukasza,

gdyż wół jest zwierzęciem roboczym i ofiarnym, a tak właśnie przedsta-

wia Łukasz Jezusa, jako wielkiego sługę ludzi i jako ofiarę za całą ludz-

kość. Natomiast orzeł wyobrażać ma Jana, ponieważ ze wszystkich stwo-

rzeń tylko orzeł potrafi patrzeć prosto w słońce, bez oślepienia się, a wła-

śnie ze wszystkich pisarzy Nowego Testamentu Ewangelista Jan ma naj-

bardziej przenikliwe spojrzenie, rozróżniające odwieczne tajemnice, od-

wieczne prawdy, przenikające umysł Boży. Dlatego prawdą jest, że dla

wielu ludzi, Ewangelia Jana jest księgą, przez którą czują się bliżej Boga i

Jezusa Chrystusa, aniżeli przez jakąkolwiek inną księgę na świecie.

Ewangelia, która jest inna

Wystarczy jednak najbardziej pobieżnie przeczytać Czwartą Ewange-

lię, aby stwierdzić, jak bardzo różni się ona od trzech pozostałych. Pomija

tak wiele z zawartych w tamtych wydarzeń. Nie znajdujemy w Czwartej

Ewangelii opisu Narodzenia Jezusa, ani Jego Chrztu, ani Kuszenia. Nicze-

go nie mówi nam na temat Ostatniej Wieczerzy, ani o modlitwie w Getse-

mane, ani o Wniebowstąpieniu. Ani słowem nie wspomina o uzdrowieniu

ludzi opętanych przez diabła i złe duchy, a co najbardziej zdumiewające,

nie zawiera żadnych przypowieści i wypowiedzi Jezusa, stanowiących tak

bezcenny składnik innych Ewangelii. W pozostałych trzech Ewangeliach

Jezus przemawia albo w tych przypowieściach, albo w krótkich, prostych,

plastycznych zdaniach, tak łatwych do zapamiętania. W Czwartej Ewan-

gelii przemowy Jezusa ciągną się nieraz całymi rozdziałami i zawierają

dyskusyjne, polemiczne wypowiedzi zupełnie niepodobne do tych nieza-

pomnianych powiedzeń, obrazowych zdań w pozostałych Ewangeliach.

Zaskakuje też fakt, że relacje Czwartej Ewangelii na temat faktów z

życia i służby Jezusa różnią się czasami od relacji pozostałych Ewangeli-

stów.

1. Ewangelia Jana podaje nam inaczej rozpoczęcie Usługiwania Jezu-

sa. W trzech pozostałych Ewangeliach sugeruje się, że jako kaznodzieja

Jezus występuje dopiero po uwięzieniu Jana Chrzciciela: „A potem, gdy

Jan został uwięziony, przyszedł Jezus do Galilei, głosząc Ewangelię

Bożą” (Mk 1,14; Łk 3,18.20 Mt 4,12). U Ewangelisty Jana występuje jed-

nak dość znaczny okres czasu, w którym działalność Jezusa pokrywa się z

działalnością Jana Chrzciciela (J 3,22-30; 4,1-2).

2. U Ewangelisty Jana działalność Jezusa przebiega w innej scenerii.

W pozostałych trzech Ewangeliach terenem głównym działalności Jezusa

jest Galilea, a dopiero w ostatnim tygodniu swego życia jakoby zjawia się

w Jerozolimie. Natomiast Ewangelista Jan pokazuje nam głównie działal-

ność Jezusa w Jerozolimie i Judei, a czasami tylko w Galilei (J 2,1-12;

4,35-5,1; 6,1-7,14). Widzimy tu Jezusa w Jerozolimie na święto Paschy,

kiedy to dokonuje Oczyszczenia Świątyni (2,13), w czasie nienazwanego

święta (5,1), w czasie Święta Namiotów (7,2.10), następnie zimą na Świę-

cie Ofiarowania (10,22). Po tym święcie z relacji Czwartej Ewangelii nie

wynika, aby Jezus oddalił się już w ogóle z Jerozolimy, co oznaczałoby

kilkumiesięczny pobyt, aż do wiosny, do Ukrzyżowania. Ten obraz jest z

pewnością prawdziwy. Nie ulega wątpliwości, że w tym przypadku rację

ma Ewangelista Jan. Jakże inaczej wytłumaczyć narzekanie Jezusa: „Jeru-

zalem, Jeruzalem, które zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do

ciebie byli posłani, ileż to razy chciałem zgromadzić dzieci twoje, jak ko-

kosz zgromadza pisklęta swoje pod skrzydła, a nie chcieliście!” (Mt 23,27

= Łk 13,34)? Musiał widocznie wielokrotnie odwiedzać Jerozolimę i wie-

lokrotnie wzywać do upamiętania. Nie mógłby tak powiedzieć w czasie

pierwszej wizyty w mieście. Z tych różnic scenerii wyprowadził Euze-

biusz jedno z najwcześniejszych wyjaśnień różnicy pomiędzy Ewangelią

Jana, a pozostałymi. Mówi mianowicie, że w jego czasach (ok. 300) ucze-

ni chrześcijanie mieli następujący pogląd na powstanie Ewangelii: Mate-

usz był początkowo kaznodzieją wśród Hebrajczyków, ale nadszedł dzień,

w którym miał ich opuścić i pójść do innych narodów. Zanim odszedł,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: