zrale sa w ogniu nurzane.pdf

(174 KB) Pobierz
938946590.001.png
Ta lektura , podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na stronie
Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fun-
FRYDERYK HÖLDERLIN
Źrałe są w ogniu nurzane…
ł.  
Źrałe¹ są, w ogniu nurzane, warzone
Owoce i doświadczane na ziemi, a jest to prawem,
Kondycja ludzka
Iż wszystko przenika w głąb, podobne żmijom,
Proroczo, śniąc
Na wzgórzach niebios. A wiele,
Jak na barkach brzemię
Zatraty, należy
Podźwignąć. Lecz ścieżki
Złe są. Omylnie bowiem,
Niby rumaki, kroczą usidlone
Żywioły i pradawne
Prawa ziemi. A zawsze
W niespętanie jedna z tęsknot przenika. Lecz wiele
Zdzierżyć należy. I trzeba wierności.
Naprzód wszelako ani za siebie nie
Wglądajmy. Kołyszmy się, jak
Na chybocącym czółnie jeziora.
¹ rał (starop.) — dojrzały.
Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go
swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami
(przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione
Tekst opracowany na podstawie: Liryka niemiecka, tłum. Stefan Napierski, Bibljoteka Kameny, Lublin 
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyowa
wykonana przez Bibliotekę Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ.
Opracowanie redakcyjne i przypisy: Dorota Kowalska, Marta Niedziałkowska, Michał Król, Paulina Choro-
mańska.
Okładka na podstawie: juantiagues@Flickr, CC BY-SA .
938946590.002.png 938946590.003.png 938946590.004.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin