Podglądanie przyrody - cz.2.pdf - ∎ Różne - zbyszekg4

PODGLĄDANIE PRZYRODY – cz.2

Ludzkość dokonała wielu imponujących osiągnięć w nauce, technice,

sztuce i muzyce. Technologiczne cuda ubiegłego wieku radykalnie

zmieniły nasz świat i przyniosły ogromną korzyść. Jednakże równolegle z

chlubieniem się naszymi dokonaniami jest rzeczą wysoce stosowną

przyznać, że w rzeczywistości wielokrotnie wykorzystaliśmy projekt

widoczny w każdym elemencie stworzonego przez Boga świata przyrody.

To właśnie Boża pomysłowość stanowiła prawdziwe źródło naszych inspiracji i osiągnięć.

Ludzie nie są pomysłodawcami fizycznego świata, jednak często kopiują go w sposób i tak

niedoskonały, obarczony błędem. Na polu inżynierii, chemii, balistyki, aerodynamiki – właściwie

w każdym obszarze ludzkich usiłowań – przyroda stoi na pierwszym miejscu i świat

zaprojektowany przez Boga jest nieskończenie bardziej oszczędny w zainwestowane środki oraz

pierwszorzędny w swoim wykonaniu. Przykłady, które chciałbym przytoczyć w niniejszym

artykule, stanowią zaledwie przegląd kilku z ogromnej liczby ilustracji tego faktu.

Czy szczur może nas czegoś nauczyć?

Gryzonie nie należą do grona najbardziej uroczych przedstawicieli fauny, zwłaszcza szczury. Już

od czasów wielkich pomorów, jakie miały miejsce w Europie, stworzenia te były podejrzewane o

roznoszenie dżumy oraz innych plag. Co więcej, podejrzenia były całkowicie słuszne. Nie da się

zaprzeczyć, że szczury są szkodnikami niszczącymi żywność i płody rolne, charakteryzują się

znaczną ekspansywnością oraz kojarzone są z brudem i brakiem higieny. Toteż przez wieki

człowiek zmuszony był podejmować walkę z owymi gryzoniami. Zdarzało się, że była to walka o

przetrwanie jednostek na danym terenie.

Dla wielu ludzi nie jest tajemnicą, że szczurze zęby są niewiarygodnie ostre, zwłaszcza gdy ich

łupem pada nasza instalacja elektryczna. Co ciekawe, naukowcy odkryli, że te zęby są zawsze

ostre! Przeprowadzone badania pozwoliły wyjaśnić to intrygujące zjawisko. Okazało się, że ich

konstrukcja składa się z twardej powłoki po jednej stronie zęba oraz z miękkiej powierzchni na

drugiej stronie. W chwili, gdy szczur używa swoich zębów, miękka powłoka ściera się znacznie

szybciej, co pozwala utrzymać ciągłą ostrość zębów.

To odkrycie zostało zastosowane w rozwoju samoostrzących się brzeszczotów piły. Taki brzeszczot

skonstruowany został ze sproszkowanych węglików wolframu, które są odpowiednio mieszane,

prasowane oraz rozgrzane w wysokiej temperaturze. Przy cięciu metalu żywotność

skonstruowanych tą drogą brzeszczotów jest sześciokrotnie dłuższa niż technologicznie następnego

w kolejności najlepszego brzeszczotu będącego w użytku.

Rys.1. Szczur (Rattus)

Rys. 2. Brzeszczot do cięcia metalu

Okazuje się, że nawet zwierzątka mogące wzbudzać powątpiewanie co do doskonałości Bożego

stworzenia, noszą w sobie wyraźny ślad geniuszu tego, który je zaprojektował. Apostoł Paweł,

oddając się rozmyślaniu nad Bożymi dziełami, w najwyższym uniesieniu napisał te słowa: „ O

głębokości bogactwa i mądrości, i poznania Boga! Jakże niezbadane są wyroki Jego i nie

wyśledzone drogi Jego! ” (Rzym. 11:34).

W pogoni za perfekcją ludzkiego oka

Ludzkie oko swoim kształtem przypomina niewielką, zewnętrzną kamerkę internetową: jest niemal

kuliste, o średnicy ok. 24 mm, waży 7 gram. Umieszczone zostało w oczodole, odpowiednio

zabezpieczone i chronione, natomiast za pomocą cienkiego kabelka, jakim jest nerw wzrokowy,

podłączone jest do znakomitego komputera, czyli do ludzkiego mózgu.

Siatkówka oka jest superczułą matrycą, która rejestruje widziany przez nas obraz tak, by za

pośrednictwem nerwu wzrokowego mógł on być przesłany do mózgu. Składa się z milionów

komórek światłoczułych (receptorów), odbierających bodźce świetlne. Receptory światłoczułe tak

gęsto pokrywają powierzchnię siatkówki, iż jest ona doskonałą matrycą. Do siatkówki przylega od

tyłu przylega naczyniówka, zawierająca komórki wypełnione ciemnym pigmentem, które

absorbują nadmiar światła wpadającego do oka, a także odpowiednio zapobiegają "rozmywaniu

się" obrazu.

Całość gałki ocznej zamknięta jest w szczelnej obudowie z najbardziej wytrzymałej warstwy,

zwanej twardówką. Oko, jak i większość urządzeń optycznych, wyposażone jest także w obiektyw.

Jego podstawowym elementem jest soczewka, przypominająca z wyglądu te, które znamy z

mikroskopów czy aparatów. Jest przezroczysta, ma dwie wypukłości i ok. 0.5 cm średnicy.

Soczewka jest chroniona specjalną torebką i pokryta nabłonkiem, który umożliwia naprawę

drobniejszych uszkodzeń. Jako super doskonały obiektyw nasze oko wyposażone jest w możliwość

zmiany ogniskowej, u ludzi nazywamy to zdolnością akomodacji. Gdy np. czegoś wypatrujemy

soczewka staje się bardziej wypukła, przez co zwiększa swoją moc optyczną.

Rys. 3. Ludzkie oko

Rys. 4. Obiektyw fotograficzny

Choć działanie oka ludzkiego stanowiło inspirację do stworzenia obiektywu fotograficznego, to

jednak Boże stworzenie po raz kolejny ukazuje swój geniusz. Oko posiada bowiem znacznie

doskonalszą matrycą niż te, które są znane z aparatów fotograficznych i kamer. Ponadto, ludzkie

oko to najdoskonalsze znane urządzenie służące do rejestracji obrazu. Soczewki, przesłony i

matryce najnowocześniejszych kamer i aparatów tylko próbują dorównać temu, co stworzył Bóg.

Bezsprzecznie w oku znajduje się najszybszy AF (system do wyostrzania obrazu) na świecie, w

dodatku zupełnie bezszelestny! Kąt widzenia człowieka jest znacznie szerszy niż standardowego

obiektywu – u niektórych ludzi sięga nawet 180 stopni w poziomie. Ponadto, aby wydrukować

wykonane zdjęcie należy przenosić kartę z aparatu do komputera. Człowiek natomiast od razu

dzieli się swoimi wrażeniami oraz wyraża je za pomocą malarstwa, rzeźby czy poezji, które

znacznie górują nad wykonanym zdjęciem.

Jako podsumowanie tego artykułu pragnę przytoczyć słowa mentora większości szanujących się

ateistów, Karola Darwina, który napisał w swojej popularnej książce ‘The Origin of Species’:

„ Zakładać, że oko wraz z jego wszystkimi niesamowitymi mechanizmami ustawiania ostrości dla

różnych odległości patrzenia, regulowania ilości wpuszczanego światła, jak również dokonywania

korekcji aberracji sferycznej i chromatycznej mogło być uformowane drogą doboru naturalnego,

wydaje się – przyznaję to szczerze – w najwyższym stopniu absurdem”.

Podglądanie przyrody - cz.2.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: