Sprawozdanie gumy, moment mięśniowy.docx

WF II ° I ROK, AWF WARSZAWA 2012

SPRAWOZDANIE

BADANIE CHARAKTERYSTYKI SZYBKOŚCIOWO – SIŁOWEJ CZŁOWIEKA

WSTĘP

Zarówno w biomechanice jak i w treningu sportowym bardzo ważnym zadaniem jest określenie zależności pomiędzy prędkością a siłą rozwijaną przez zawodnika podczas wykonywania dowolnych ruchów. Najczęściej mierzona jest prędkość ruchu w jednym stawie, który porusza się dzięki zmiennemu naprężeniu współpracujących ze sobą mięśni, np. zginaczy i prostowników.

              PRACA MIĘŚNI

Mięśnie mogą wykonywać różne rodzaje pracy. Wyróżniamy:

              -pracę izometryczną- podczas takiej pracy długość mięśnia oraz kąt w stawach nie zmienia się, zmienia się natomiast napięcie mięśniowe. Nie występuje ruch. Mm = Mz 

              -pracę koncentryczną- podczas tej pracy długość mięśnia skraca, kąt w stawach zmniejsza się, zmienia się napięcie mięśniowe. Mm › Mz

              -pracę ekscentryczną- podczas tej pracy długość mięśnia zwiększa się, a kąt w stawach zmniejsza się. Mm ‹ Mz

Największą siłę rozwijają mięśnie w warunkach pracy o charakterze ekscentrycznym. Natomiast najmniejszą w warunkach pracy o charakterze koncentrycznym.

Bardzo często możemy zaobserwować, że testy odbywają się w warunkach izokinetycznych bądź izotonicznych.

              -izokinetyczne- niezależnie od charakteru pracy mięśnia, prędkość ruchu jest stała.

              -izotoniczne- podczas całego zakresu ruchu występuje niezmienne obciążenie.

              WZORY

Podczas badania ruchów w stawie należy rozpatrywać wpływ momentu obciążającego na kąt obrotu i prędkość kątową w stawie .

Czynniki decydujące o technice i mocy w stawie :

P(t) = M(t) ×ω(t)

P(t) -zmiana mocy w czasie

M(t)- zmiana momentu obciążającego w czasie

ω(t)- zmiana prędkości kątowej w czasie

Badania nad zależnością v= f(F) dla mięśnia izolowanego przeprowadził A.V. Hill . W 1938 roku podał równanie charakterystyczne w postaci :

(F+a) × v = b ×(Fmax –F)

Z równania wynika , że przy skurczu izotonicznym prędkość skracania się mięśnia zmniejsza się hiperbolicznie wraz ze wzrostem obciążenia . Uzyskuje się hiperbolę o asymptotach równych stałym a i b .

CEL BADANIA

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk biomechanicznych pojedynczych zespołów mięśniowych – prostowników stawu kolanowego – w warunkach dynamicznych polegających na :

- pomiarze prędkości kątowej w funkcji zewnętrznego obciążenia ,

- pomiarze mocy rozwijanej przez grupę mięśni .

              TOR POMIAROWY

Stanowisko do naszych ćwiczeń składa się z elementów takich jak:

1. rama mocująca

2. blok obrotowy

3. dźwignia

4. siedzisko

5. ekspandory- to gumy

6. fotodioda

7. przetwornik fotoelektryczny

8. miernik czasu

BADANIE

Przed przystąpieniem do badań należy ustabilizować badanego na siedzisku w taki sposób , aby oś obrotu stawu kolanowego pokrywała sie z osią bloku obrotowego . Do bloku obrotowego zakładamy odpowiednią liczbę gum o znanej i wywzorcowanej sile naciągu . Badany napędza dźwignię podudziem , prostując je w stawie kolanowym z maksymalną prędkością . Dla każdego obciążenia wykonuje 3 próby . Rejestrujemy czas pokonania ustalonego odcinka drogi kątowej .

W badaniu wzięły udział 3 dziewczyny uprawiający różne dyscypliny sportowe

Tabela 1.

Tabela 2.

Wykres 1.

Wykres 2.

Tabela 3.