10.12.2012.doc

PODSTAWY SOCJOLOGII                                        10.12.12

17.12 nie ma wykładu, odpracowanie 10.01 (czwartek) 9.50, aula A.

Goffman –  ujęcie dramaturgiczne roli, podstawowe pojęcia: aktor, występ, publiczność, widownia, scena, kulisy, dekoracje, fasada osobista (wygląd, wiek, płeć, powierzchowność, sposób zachowania).

Celem występu aktora jest poprzez manipulowanie wrażeniami przekonanie publiczności, że jest się wiarygodnym, są role szczere gdy się w taką rolę angażujemy, np. policjant, nauczyciel, lekarz, role cyniczne, np. student.

Klapa – gdy nasz występ się nie udał.

Organizacja instytucji i grupy społeczne

Organizacja społeczna – grupa wtórna, o sformalizowanej strukturze, która jest powołana do realizacji określonego celu, np. organizacje charytatywne, organizacje sportowe, zhp.

Instytucje społeczne – składa się z 4 elementów:

• Ludzie którzy w niej pracują
• Czynności jakie wykonują
• Środki jakimi dysponują

·         Cel

Np. szkoła, która składa się z ludzi którzy w niej pracują (nauczyciele, sekretarka, dyrektor, sprzątaczki, administracja, ochrona, pielęgniarka, bibliotekarka), nauczyciel uczy, dyrekcja zarządza, księgowa zajmuje się finansami, pielęgniarka leczy, sprzątaczka sprząta. Trzeci element to środki jakimi dysponują czyli książki, podręczniki, sale, wyposażenie, zestawy do sprzątania, książki w bibliotece. Celem szkoły jest wychowanie i edukacja.

CELEM KAŻDEJ INSTYTUCJI JEST ZASPOKAJANIE RÓŻNORODNYCH POTRZEB SPOŁECZNYCH.

Osoby które pracują w instytucjach są po to aby zaspokajać nasze potrzeby.

Większość instytucji społecznych jest oporna na zmiany.

Nie każdy zbiór ludzi jest grupą społeczną, aby można było grupę ludzi nazwać grupą społeczną musi ona spełniać pewne warunki.

Kategoria społeczna to zbiór ludzi których łączy jakaś wspólna cecha, np. wykształcenie.

Grupa społeczna, cechy:

• Liczebność, minimum 3 osoby, dwie osoby – diada, trzy osoby – triada, diada jest najmniej stabilną grupą ponieważ jak jedna osoba odejdzie ot grupa przestaje istnieć.
• Interakcja, między członkami grupy muszą zachodzić interakcje, gdy grupa jest mniejsza to interakcje między jej członkami są bardziej bezpośrednie.
• Więź – oprócz wymiaru fizycznego, ważniejsza jest więź w znaczeniu świadomościowym, w dużych miastach ludzie mimo tego, że są fizycznie bliżej siebie – są bardziej samotni. Mimo, że dwie osoby są małżeństwem i śpią w jednym łóżku to czują się samotni psychicznie. W grupie więź jest na poziomie świadomościowym (wiem, że ta grupa jest moja), więź to poczucie bliskości psychicznej, świadomościowej.

·         Poczucie przynależności i odrębności: obiektywne i subiektywne. Obiektywne – narzucone nam z góry, subiektywne – nasze odczucia, grupa z którą się identyfikujemy i utożsamiamy.

Grupa jest o tyle o ile istnieje w świadomości swoich członków.

• Wspólne cele, normy, wartości – niezbędne aby grupa mogła funkcjonować.
• Organizacja wewnętrzna grupy – struktura grupy, układ ról i statusów w grupie. Może być on pionowy i poziomy, Pionowa, hierarchiczna, a pozioma gdy członkowie są na tym samym poziomie. W grupie ze strukturą pionowej i poziomej są przywódcy, osoby wyróżniające się, typy przywództwa:

ü      Ekspresyjnego, traktuje podwładnych podmiotowo, interesuje się sowimi pracownikami, takiego szefa się lubi.

ü      Instrumentalnego, traktuje podwładnych przedmiotowo, nie interesuje się ich życiem prywatnym, w żaden sposób, nie rozwiązuje konfliktów między podwładnymi.

ü      Autorytarny, narzuca nam pewne decyzje bez możliwości dyskusji (ten typ przywództwa ceni się w wojsku.)

ü      Demokratyczny – pozwala na współdecydowanie swoim podwładnym, co sprawia, że pracownicy są dowartościowani, zaczynamy identyfikować się z firmą.

ü      Liberalne, przywództwo chaosu, mieszane, czasem narzuca swoje racje, czasem pozwala decydować, jest to mało stabilny sposób.

• Kontrola społeczna – są normy, musi być kontrola, potrzebe są kary ponieważ grupa nie może sobie pozwolić na anarchię. Kontrola:

ü      Zewnętrzna – kontrola otoczenia.

ü      Wewnętrzna – wiąże się ona z samokontrolą, kontrolujemy sami siebie, aby nie robić złych rzeczy.