I. Opis techniczny.
1. Informacje ogólne o inwestycji.
1.1. Podstawa i zakres opracowania.
Podstawą tego opracowania są wytyczne montażu oraz projekt technologiczny konstrukcji hali przemysłowej trzynawowej. Przedstawienie rysunków: charakterystyki technicznej żurawia, planu zagospodarowania placu budowy, harmonogramu robót oraz schematu montażu. Projektowana hala musi spełniać kryteria najwyższej jakości wykonania.
1.2. Lokalizacja.
Obiekt znajduje się w Kielcach na ulicy Peryferyjnej 3. W okolicy znajdują się hale magazynowe i produkcyjne.
1.3. Inwestor.
Inwestorem jest osoba prywatna.
Dane inwestora:
Imię i Nazwisko: Michał Mizera
Adres: Masłów Pierwszy
ul. Jana Pawła II 85
26-001 Masłów
Tel.: 500-000-255
1.4. Przeznaczenie i program użytkowy obiektu.
Projekt dotyczy montażu hali żelbetowej, wykonanej z elementów prefabrykowanych, pełniącej rolę produkcyjno-magazynową. Hala jednokondygnacyjna, trzynawowa. Obiekt będzie przystosowany do ruchu wózków widłowych oraz innych środków transportu poziomego. W hali składowane będą płyty wiórowe oraz maszyny do ich obróbki.
1.5. Kubatura i zestawienie powierzchni.
Wymiary hali:
Siatka słupów: 12x12 m
Ilość naw: 3
Wysokość kondygnacji: 3,60 m
Ilość kondygnacji: 1
Hala składa się z 6 segmentów po 12 m co daje łączną długość 72 m.
Rozpiętość hali to 3 nawy po 12 m co daje łączną długość 36 m.
Powierzchnia całkowita: 2592 m2
Kubatura: 9331,2 m3
1.6. Opis konstrukcji obiektu.
Hala będzie obiektem żelbetowym wykonanym z elementów prefabrykowanych. Zasadniczymi elementami są fundamenty, stopy, słupy, wiązary oraz płyty dachowe. Słupy będą miały wysokość kondygnacji, zostaną umieszczone w stopach fundamentowych kielichowych. Dach wykonany z płyt dachowych. Okna będą zamontowane w każdej nawie, dodatkowe oświetlenie sztuczne będą stanowić lampy halogenowe.
2. Warunki topograficzne, geologiczne i hydrologiczne terenu robót.
2.1. Warunki topograficzne placu i rejonu budowy.
Obiekt położony w Kielcach przy drodze lokalnej o małym natężeniu ruchu. Na okoliczną zabudowę składają się głównie hale magazynowe i produkcyjne. Działka jest uzbrojona w sieci elektryczne oraz kanalizacyjno-wodociągowe. Działka ogrodzone oraz oświetlona. Plac jest płaski, porośnięty wysoką trawą i krzewami. Najbliższe zabudowania znajdują się 10 m od granicy działki.
2.2. Warunki geologiczne i hydrologiczne placu budowy (grunt, poziom wody gruntowej).
Badanie warunków wodno-gruntowych zostało zlecone Przedsiębiorstwu Usług Geologicznych Kielkart z Kielc. Na danym obszarze wykonano 3 odwierty. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono brak obecności wód gruntowych powyżej poziomu posadowienia obiektu oraz, że warstwy gruntu ułożone są równolegle do siebie. W badanym obszarze występują następujące warstwy gruntów:
I warstwa (3,75m) – piasek średni w stanie średnio zagęszczonym o ID=0,60
II warstwa (4,20m) – pospółka w stanie średnio zagęszczonym o ID=0,65
III warstwa (8,42m) – piasek średni w stanie zagęszczonym o ID=0,75
Z wykonanych pomiarów wynika, że warunki wodno-gruntowe są bardzo dobre. Budynek zostanie wzniesiony na gruncie jednorodnym więc będzie osiadał równomiernie. Nie wymaga się wykonania drenażu ze względu na poziom wód gruntowych poniżej poziomu posadowienia obiektu oraz dobra przepuszczalność gruntów.
II. Organizacja budowy.
1. Przygotowanie placu budowy do prowadzenia robót budowlanych.
- Niwelacja terenu.
Niwelację należy przeprowadzić w obrębie pracy maszyny montażowej i na składowiskach prefabrykatów.
- Ogrodzenie placu budowy oraz wyposażenie go w tablicę informacyjną.
Ogrodzenie terenu przed dostaniem się na plac budowy osób niepożądanych. Ogrodzenie powinno być wykonane tak, aby nie stwarzało zagrożenia dla ludzi. Wysokość ogrodzenia powinna wynosić co najmniej 1,50 m. Tablica powinna posiadać wymiary 60x90 cm, kolor podkładu żółty, litery czarne wysokości 3 cm. Tablica powinna być umieszczona na słupie na wysokości 2 m powyżej terenu, w miejscu dobrze widocznym przy wejściu na plac budowy.
- Zewnętrzne sieci instalacyjne.
Przewidziane projektem dla potrzeb użytkowych wznoszonego obiektu instalacje zewnętrzne należy wykonać przed rozpoczęciem robót montażowych. Sieć elektryczną należy wykonać jako podziemną. Ponadto należy zapewnić pobór wody dla urządzeń wykorzystywanych podczas montażu na placu budowy, jak np. betoniarka.
- Drogi.
Drogi w obrębie placu budowy należy wykonać przed rozpoczęciem dostaw prefabrykatów. Na odcinkach użytkowania tych dróg przez pojazdy ciężkiego transportu budowlanego należy założyć nawierzchnię z prefabrykatów żelbetowych. Transport prefabrykatów po terenie budowy bez odpowiednich dróg jest niedopuszczalny.
- Budowa trasy dźwigu.
Poruszanie dźwigu może odbywać się tylko po nawierzchni z prefabrykowanych płyt żelbetowych.
- Przygotowanie składowisk prefabrykatów.
Składowiska prefabrykatów należy wykonać według planu zagospodarowania placu budowy. Należy przygotować je na uporządkowanym terenie jeszcze przed rozpoczęciem montażu. Dostawy prefabrykatów powinny rozpocząć się przed rozpoczęciem montażu, według harmonogramu dostaw materiałów. Dostawa dalszych partii prefabrykatów musi być tak zorganizowana, aby montaż przebiegł bez przestojów.
- Odbiór pomocniczego sprzętu montażowego.
Pomocniczy sprzęt montażowy taki jak: zawiesia, drabiny itp. powinien być przywieziony na plac budowy i odebrany przez kierownika budowy przed przystąpieniem do montażu.
- Ustawienie tablic ostrzegawczych i wyznaczenie stref niebezpiecznych.
Przed przystąpieniem do montażu należy ustawić tablice ostrzegawcze i zabraniające wstępu na plac montażowy osobą postronnym. Konieczne jest wyznaczenie strefy niebezpiecznej w obrębie maszyny montażowej.
- Założenie geodezyjnych siatek pomiarowo kontrolnych.
Dodatkowe przygotowanie geodezyjne polega na założeniu odpowiedniej siatki pomiarowo kontrolnej i jest przeprowadzane przed rozpoczęciem montażu przez służby geodezyjne. Projektowane wytyczenie stóp fundamentowych wytycza się rozciągając linki stalowe wzdłuż ich krawędzi bocznych. Dokładna kontrola rzeczywistego położenia montowanych elementów powinna być przeprowadzana za pomocą przyrządów geodezyjnych przez służby geodezyjne. Odchyłki przekraczające wartości dopuszczalne powinny być usuwane.
- Pouczenie załogi.
Należy zapoznać załogę drogą instruktażu z technologią montażu oraz przepisami BHP i sygnalizacją.
2. Ogólne wytyczne montażu.
Do montażu hali zostaną wykorzystane żurawie samochodowe. W tym celu konieczne jest wykonanie dróg pod żuraw oraz zapewnienie odpowiedniego placu składowego dla elementów prefabrykowanych. Zaletą takiej organizacji prac jest fakt, iż mając złożone na placu elementy prefabrykowane tempo prac na budowie jest niezależne (po dostarczeniu wszystkich elementów) od ewentualnych przestojów w zakładzie prefabrykacji. Minusem jest ( w porównaniu z metodą „z kół”) konieczność dwukrotnego transportu elementów żurawiem – na plac składowy i później w miejsce zamontowania.
3. Technologia montażu.
Roboty montażowe będą wykonane w następującej kolejności:
· Montaż stóp fundamentowych.
Stopy fundamentowe układa się na warstwie chudego betonu o konsystencji wilgotnej, którym uprzednio wyrównano dno wykopu. Powierzchnia warstwy chudego betonu powinna być odpowiednio wypoziomowana, a miejsce ustawienia prefabrykatu zaznaczone dwoma linkami stalowymi wzdłuż projektowanego położenia ścian prefabrykatu. Po takim przygotowaniu podłoża zawiesza się element na haku maszyny. Każdy element jest przenoszony nad miejsce wbudowania i opuszczony na wysokość 30 cm nad poziomem ustawienia. Następnie jest naprowadzany przez montażystów między linki i łagodnie sadowiony na podłożu. Po ustawieniu sprawdza się czy element rzeczywiście zajmuje projektowaną pozycję. Jeśli nie, element należy unieść, poprawić podłoże i od nowa ustawić.
· Montaż słupów.
Montaż słupów będzie przeprowadzany przez całkowite zawieszenie na haku maszyny montażowej. W ramach przygotowań należy oczyścić element oraz zaznaczyć jego oś na powierzchniach. Przygotowanie miejsca zamontowania słupa polega na naniesieniu przebiegu osi budowli, według których będzie nastawiony słup, sprawdzone rzędne powierzchni wsporczej słupa i ewentualnie dopasowanie przekładek korekcyjnych. Podczas podnoszenia słupa czasami niezbędne są pewne czynności pomocnicze np. obrócenie elementu z pozycji składowania do pozycji montażowej. Po zaczepieniu zawiesia słup naprowadza się na miejsce montażu, opuszcza i prowizorycznie mocuje. W naszym przypadku słup jest ustawiany w stopie kielichowej więc jego prowizoryczne zamocowanie polega na wbiciu co najmniej sześciu klinów z twardego drewna w szczeliny między ściankami kielicha stopy, a powierzchniami bocznymi słupa. Podbijając i luzując odpowiednie kliny można ustawić słup dokładnie w planie i wstępnie go spionować. Słup powinien być przytrzymany czterema rozporami montażowymi. Uchwyty dolne zastrzałów i odciągów trzeba montować tak, aby kąt między osią stężenia a poziomem nie był większy niż 55°. Uchwyty górna rozpór i obejm do mocowania odciągów powinny znajdować się nie niżej niż na poziomie 0,6 wysokości słupa.
· Montaż dźwigarów.
Przed przystąpieniem do montażu należy na tych elementach i ich podporach wyznaczyć punkty charakterystyczne. Są to na ogół osie belki które mają spoczywać na podporach. Pierwszy ustawiony dźwigar należy stężyć bardzo starannie np. za pomocą czterech odciągów. Następnie można usztywnić rozporami, zamocowanymi do elementów wcześniej zamontowanych. Czasami zamiast stosować rozpory, zmontowane dźwigary pokrywa się płytami stropowymi lub dachowymi.
· Montaż płyt dachowych.
Przed montażem w miejscu ułożenia płyt trzeba zaznaczyć krawędzie poszczególnych elementów. Miejsca ułożenia należy oczyścić z ewentualnych zabrudzeń. Po dokładnym ustawieniu płyty należy przystąpić do trwałego montażu płyty oraz wypełnienia styków montażowych za pomocą zaprawy cementowej.
· Montaż płyt ściennych.
Składa się z tych samych czynności co montaż słupów. Wyznaczanie położenia elementów ściennych w planie odbywa się sposobem od stałej prostej. Aby uzyskać właściwe położenie elementów ściennych w pionie należy przy montażu swobodnie zniwelować po dwa punkty w miejscu ustawienia każdej płyty oraz według tego dodać odpowiednie przekładki w postaci specjalnych płytek betonowych lub odcinków stali zbrojeniowej o odpowiedniej średnicy. Między tymi podkładkami rozkłada się potem zaprawę cementową z niewielkim nadmiarem tak, aby płyta opierając się na podkładkach swoim ciężarem wycisnęła nadmiar zaprawy. Montażyści naprowadzają płytę na właściwe miejsce przy użyciu stalowych drążków montażowych. Będąc już na właściwym miejscu płytę należy prowizorycznie usztywnić przez podparcie jej rozporami, a następnie za pomocą śrub rzymskich.
4. Dobór maszyn i urządzeń, określenie wydajności oraz czasu realizacji poszczególnych robót.
· Żuraw samochodowy.
Marka: Liebherr
Model: LTM 1130
Długość teleskopu hydraulicznego: 60 m
Dodatkowy bocian hydrauliczny: 19 m
Max wysokość robocza dźwigu: 60 m
Max promień roboczy: 56 m
Max udźwig: 130 t przy 3 m
Przeciwwaga: 42 t
Napęd: 10x8
· Urządzenia pomocnicze.
- Zawiesie linowe do montażu stóp fundamentowych,
- Uchwyt do słupów wyposażonych w otwory poprzeczne,
- Zawiesie z belką montażową do montażu płyt dachowych,
- Zawiesie linowe rozwarte do montażu płyt ściennych,
- Liny do zamocowania słupów wyposażone w śruby rzymskie,
- Liny do kierowania przez ekipę podniesionych elementów w odpowiednie miejsce.
5. Składowe elementy prefabrykowane. Zestawienie elementów.
Składowiska urządza się na wyrównanym tere...
mikhael89