Politechnika Wrocławska Rok akademicki: 2010/2011
Instytut Inżynierii Ochrony Środowiska
Zakład Technologii Oczyszczania Wody i Ścieków
Oczyszczanie Ścieków
Zaliczenie wykładu
Prowadzący: Wykonała:
dr inż. Michał Mańczak nr albumu
Rok III,
Kierunek: Inżynieria Środowiska
Studia niestacjonarne
3. Omów formy występowania związków azotowych w ściekach surowych i
biologicznie oczyszczonych:
- osadem czynnym jednostopniowym bez nitryfikacji
- osadem czynnym jednostopniowym z nitryfikacją
- osadem czynnym jednostopniowym z nitryfikacją i denitryfikacją
Azot w ściekach występuje w formie białka, amoniaku i mocznika. W ściekach surowych raczej nie obserwuje się azotanów i azotynów. Źródłem azotu w ściekach komunalnych są:
· zanieczyszczenia pochodzące ze ścieków bytowo-gospodarczych.
· pochodzenia zwierzęcego i roślinnego,
· azotan sodu (lub inne związki chemiczne),
· azot atmosferyczny.
Azot w związkach chemicznych występuje w różnych stopniach utlenienia
NO3 (-3)→ N2 (0)→ N2O (+1)→ NO (+2 )→ N2O3(+3)→ NO2(+4)→ NO3 (+5)
DEFINICJE RÓŻNYCH FORM AZOTU
Amoniak w ściekach występuje jako jon amonowy (NH4+) i amoniak gazowy (NH3), w zależności od odczynu pH ścieków, zgodnie z reakcją równowagi: NH4+ ↔ NH3 + H+
Ka – stała dysocjacji kwasowej = 10-9,25 lub 5,62 ∙ 10-10
Proporcja pomiędzy zawartością amoniaku i jonu amonowego jest zależna od pH.
Azot azotynowy jest stosunkowo nietrwałą formą azotu występującą w ściekach, która łatwo przechodzi w azot azotanowy. Azotyny są wskaźnikami wtórnego zanieczyszczenia w procesie stabilizacji i rzadko występują w stężeniach powyżej 1 g/m3 w ściekach lub 0,1 g/m3 w wodach powierzchniowych. Są szczególnie toksyczne dla organizmów wodnych, stąd ważne jest, aby nie było ich w ściekach odprowadzanych do odbiorników.
Azot azotanowy jest utlenioną formą azotu występującą w ściekach. Występuje na ogół w ściekach oczyszczonych biologicznie. Gdy odpływ z oczyszczalni odprowadzany jest do gruntu stężenie azotanów jest bardzo ważnym parametrem ścieków z uwagi na możliwość przedostania się ich do wód podziemnych.
POSTACI AZOTU WYSTĘPUJĄCE W ŚCIEKACH
WARTOŚCI STĘŻEŃ FORM AZOTU W ŚCIEKACH
Formy związków azotowych
Jedn.
Najwyższe dopuszczalne wartości stężenia
Ścieki surowe
RLM do 100.000
RLM powyżej 100.000
N org
g N/m3
30
1
NNH4
NNO2
-
0
NNO3
13
8
NTKN
60
2
Azot ogólny
15
10
W drugim stopniu oczyszczania ścieków można uzyskać zmniejszenie stężenia azotu ogólnego w ściekach do ok. 40 g/m3. Dopiero w trzecim stopniu oczyszczania ścieków, po wprowadzeniu w miejsce 1-fazowego osadu wielofazowy osad czynny, możemy uzyskać wymagane dopuszczalne stężenia azotu i fosforu.
Najkorzystniejszym sposobem eliminacji azotu ze ścieków jest wbudowanie go w masę bakteryjną (asymilacja). W 1-fazowym osadzie czynnym skuteczność usuwania związków biogennych wynika tylko z procesów asymilacyjnych, zatem azot usuwany będzie w ilości ok. 12,3 % sm wraz z osadem nadmiernym. Niestety procesy biologicznego wiązania związków azotu w komórkach bakteryjnych mają ograniczone możliwości. W praktyce można w ten sposób wyeliminować do 20% azotu w postaci masy bakteryjnej. Redukcja azotu w ściekach na drodze biologicznej opiera się najczęściej na zasadzie dysymilacji tj. redukcji azotu z azotynów i azotanów do formy gazowej. Proces ten wymaga, aby azot był najpierw przekształcony do postaci azotynów w wyniku nitryfikacji. Po nitryfikacji azot może być zredukowany (dysymilacja) na drodze denitryfikacji.
Przemiany azotu w ściekach poddawanych biologicznemu oczyszczaniu są następujące:
1. Rozkład azotu organicznego do postaci amonowej (proces amonifikacji).
2. Przemiana azotu amonowego w azotyny, a następnie w azotany (proces nitryfikacji).
3. Przemiana azotanów w azot gazowy i utlenianie do atmosfery (denitryfikacja).
NH3 + 3/2 O2 → HNO2 + H2O (Nitrosomonas)
HNO2 + 1/2 O2 → HNO3 (Nitrobacter)
Ogólnie: NH3+ 2 O2→ HNO3+ H2O
szylontko