Przewodnik Palace i Dwory 2.pdf

(9206 KB) Pobierz
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">
dniowiecznych rozwiàzaƒ obronnych. W najlepszym stanie zacho-
wa∏a si´ wozownia z prze∏omu XIX i XX w., murowana z ceg∏y w
konstrukcji ryglowej, zwieƒczona oÊmiobocznà wie˝à; obecnie
bardzo ∏adnie odrestaurowana i zaadaptowana na potrzeby miesz-
kaniowe.
Z innych budynków gospodarczych zachowa∏a si´ gorzelnia oraz
obora, cz´Êciowo o konstrukcji szachulcowej. Ca∏oÊç otoczona
6,6-hektarowym parkiem, obecnie zniszczonym. Pierwotnie w
parku nad stawem istnia∏a romantyczna grota z koƒca XIX w.
51
879410317.008.png
K rzecko - niemiecka nazwa Kreitzig
Gmina S∏awoborze, powiat Êwidwiƒski
Neobarokowy pa∏ac, bardzo ∏adnie odrestaurowany w latach 90-
tych XX w., u˝ytkowany na potrzeby Domu Pomocy Spo∏ecznej.
Wybudowany zosta∏ w II po∏. XIX w. Z∏o˝ony jest z korpusu i
bocznych skrzyde∏.
Korpus prostokàtny, od frontu taras poprzedzony schodami, od
ty∏u – p∏ytki prostokàtny ryzalit mieszczàcy klatk´ schodowà.
Skrzyd∏a od frontu lekko zryzalitowane, wysuni´te w elewacji tyl-
nej. Pa∏ac jest ca∏kowicie podpiwniczony, parterowy, z mieszkal-
nym poddaszem.
Wszystkie cz´Êci budowli przykryte wysokimi dachami mansardo-
wymi.
Cechy stylistyczne – rozcz∏onkowana bry∏a przykryta mansardo-
wymi dachami, nawiàzuje do tradycji barokowej; uproszczony
p∏aski detal architektoniczny – wskazuje na lata dwudzieste XX
wieku.
Fundatorem budowli by∏ baron Rüdiger von Goltz – Êwiadczà o
tym m.in. inicja∏y „R.G.” umieszczone na balustradzie balkonu na
fasadzie.
Pa∏ac otoczony jest rozleg∏ym parkiem krajobrazowym z elemen-
tami romantycznymi. Za∏o˝ony zosta∏ w I po∏. XIX w. na po-
wierzchni 6 ha.
WieÊ Krzecko ma Êredniowieczny rodowód, pierwszy raz wymie-
niona zosta∏a w êród∏ach pisanych w 1337 r., w 1602 r. we wsi
wybudowano szachulcowy koÊció∏ – obecnie nie istnieje. W czasie
wojny siedmioletniej Krzecko zosta∏o zniszczone przez wojska ro-
syjskie. W 1830 r. w∏aÊcicielem majàtku rycerskiego Krzecko –
Kreitzig (najstarsza nazwa Cretzig zanotowana w 1413 r. wskazu-
je na po∏o˝enie na skraju wielkich lasów) zosta∏ kawaler von der
Goltz, starosta powiatu Êwidwiƒskiego.
57
52
879410317.009.png 879410317.010.png
K usowo – niemiecka nazwa Kussow
Gmina Szczecinek, powiat szczecinecki
58
Zespó∏ dworsko-parkowy za∏o˝ony w XVIII w., kiedy to majàtek
rycerski Kusowo podzielony by∏ mi´dzy dwa rody: von Kleist i
von Glasenapp. W XIX w. w∏aÊcicielem ca∏ego majàtku by∏a ro-
dzina von Blankenburg. W 1928 r. funkcjonowa∏a resztówka ma-
jàtku stanowiàca w∏asnoÊç Willego Witmanna.
Zachowany do dzisiejszych czasów dwór, sk∏ada∏ si´ z pierwotnie
z dwóch skrzyde∏. Starsze, pochodzàce z XVIII w., z ryzalitem na
osi fasady, jest obecnie w stanie kompletnej ruiny. Drugie skrzy-
d∏o, m∏odsze, za∏o˝one na planie prostokàta, podpiwniczony, par-
terowe, przykryte dachem dwuspadowym – w konstrukcji ryglo-
wej. Zachowane skrzyd∏o zosta∏o dobudowane w XIX w. Budynek
w z∏ym stanie technicznym z zachowanà w du˝ym stopniu stolar-
kà otworowà.
Od drogi wiejskiej do dworu prowadzi aleja lipowa ob∏o˝ona wiel-
kimi g∏azami narzutowymi, tworzàcymi oryginalne ogrodzenie.
Po stronie zachodniej dworu pozosta∏oÊci parku, a po stronie po-
∏udniowo-wschodniej resztki ceglanej obory z XIX w.
WieÊ Kusowo zosta∏a za∏o˝ona w XVI w., jako folwark szlachecki,
wchodzàcy w sk∏ad dóbr rodziny von Glasenapp.
L aski – niemiecka nazwa Latzig
Gmina Bia∏ogard, powiat bia∏ogardzki
59
Park dworski z po∏. XIX wieku, krajobrazowy o powierzchni 2 ha,
za∏o˝ony na rzucie nieregularnego czworoboku. Wokó∏ dworu
(obecnie na jego fundamentach stoi budynek mieszkalny z 1965
r., z wbudowanymi elementami po by∏ym dworze) polana,
cz´Êciowo zaroÊni´ta. Dawny dwór cz´Êciowo zniszczony zosta∏ w
1945 r. By∏ to obiekt parterowy z symetrycznie umieszczonym
ryzalitem i wystawkà od frontu, za∏o˝ony na rzucie prostokàta,
przykryty dachem dwuspadowym. Okna w ryzalicie zamkni´te
by∏y pe∏nymi ∏ukami.
Dawny uk∏ad komunikacyjny zatarty. Dawne trzy stawy
po∏àczone strumieniem zaroÊni´te. Zabudowania gospodarcze i
inwentarskie w znacznym stopniu zniszczone.
Laski to dawny majàtek rycerski (z 1523 r.) rodu von Knuthe
póêniej (od 1575 r.) rodu von Podewils. W XVIII wieku istnia∏y
dwa majàtki: jeden b´dàcy w∏asnoÊcià Andreasa Joachima von
Kleist, odsprzedany w 1730 r. Carlowi Christianowi von
Brockhausen, a póêniej niejakiemu Graskrügerowi. Drugi
majàtek nale˝a∏ do kapitana von Podewils, póêniej J. von Kameke,
od 1739 r. Friedricha on Dreger, nast´pnie do rodziny
53
879410317.011.png 879410317.001.png 879410317.002.png
Messerschmidt. Rodzina Messerschmidt w 1758 r. przej´∏a oba
majàtki na w∏asnoÊç. W latach 1773-1779 ca∏y majàtek znalaz∏ si´
w r´kach Otto Christopha von Schurffa. Póêniej wÊród kolejnych
w∏aÊcicieli pojawia∏y si´ nazwiska: Schröder, Schmieden.
W XIX wieku majàtek Laski zajmowa∏ si´ powierzchni´ 805 ha, w
tym 105 ha lasów, a w 1928 r. – 849 ha i lasów 250 ha.
Ostatnià w∏aÊcicielkà majàtku by∏a Katharina Russel, córka Paula
Schmiedena, która zmar∏a 3 marca 1945 r., kiedy do majàtku
wesz∏a Armia Czerwona.
L aski Koszaliƒskie
– niemiecka nazwa Leatzig
Gmina Biesiekierz, powiat koszaliƒski
60
Zespó∏ dworsko-parkowy, w którym tylko park obj´ty jest ochro-
nà konserwatorskà. Dwukondygnacyjny budynek dworu pocho-
dzi z koƒca XVIII w. Jest murowany z ceg∏y, otynkowany, dach
kryty blachà ocynkowanà. Sk∏ada si´ z dwóch cz´Êci korpusu oraz
skrzyd∏a. Pow. u˝ytkowa 1000 m 2 .
Zabytkowy park krajobrazowy o pow. 7,2 ha, otaczajàcy dwór, za-
∏o˝ono na prze∏omie XVIII i XIX w. Do dworu przez dziedziniec
gospodarczy prowadzi aleja, przy której rosnà lipy drobnolistne.
Laski to wieÊ o starej metryce, by∏a od dawien dawna lennem ro-
dziny von Münchow i pozostawa∏a w ich w∏adaniu do lat 40-tych
XX wieku.
L epino - niemiecka nazwa Leppin
Gmina S∏awoborze, powiat Êwidwiƒski
61
Ruiny pa∏acu barokowego z koƒca XVIII w., niegdyÊ budynek
dwukondygnacyjny na rzucie prostokàta z p∏ytkim ryzalitem w osi
fasady, z ma∏à przybudówkà. Przykryty dachem mansardowym.
Pa∏ac powsta∏ dla rodziny Blankenburg.
Za∏o˝enie pa∏acowe znajduje si´ w cz´Êci zachodniej wsi, prowadzi
do niego aleja kasztanowców, przechodzàca nast´pnie w drog´
przez Êrodek podwórza i zakoƒczona podjazdem przed fasadà pa-
∏acu. Za pa∏acem rozciàga si´ park krajobrazowy z koƒca XVIII w.
o pow. 3 ha.
54
879410317.003.png 879410317.004.png 879410317.005.png
L ipie – niemiecka nazwa Arnhausen
Gmina Ràbino, powiat Êwidwiƒski
62
Zamek biskupi znajdowa∏ si´ w pó∏nocno-zachodniej cz´Êci wio-
ski na wynios∏ym cyplu, który powsta∏ w wyniku rozci´ciu przez
wody rzeki Mogilicy p∏askowy˝u wysoczyzny morenowej. Miejsce
to ma szczególne walory obronne, poniewa˝ po∏o˝one jest prawie
25 m ponad dno rzeki. Ju˝ wczeÊniej w tym miejscu istnia∏ gród
wczesnoÊredniowieczny datowany na IX-XII wiek, otoczony wa-
∏em kamienno-ziemnym o wysokoÊci 2,5 m. Opisywany zamek
za∏o˝ony zosta∏ przez biskupa kamieƒskiego Hermana von Gle-
ichen w miejscu zwanym Tharnhus. Mo˝liwe to by∏o dzi´ki poro-
zumieniu jakie zosta∏o zawarte w 1277 roku mi´dzy ksi´ciem po-
morskim Barnimem I a biskupem o sprzeda˝y cz´Êci kasztelani
ko∏obrzeskiej wraz z Lipiem i okolicà. Zamek powsta∏ w latach
1276-1280. By∏ to prawdopodobnie dom mieszkalny zbli˝ony w
proporcjach do obronnej wie˝y mieszkalnej. Zbudowany by∏ z ka-
mienia i ceg∏y na rzucie prostokàta o wymiarach 9,3 m na 17, 5
m. Zamek mia∏ za zadanie broniç ziemi biskupów kamieƒskich
przed najazdami Brandenburgii, poniewa˝ granica mi´dzy Nowà
Marchià a dobrami koÊcielnymi przebiega∏a wówczas wzd∏u˝ Mo-
gilicy. W bezpoÊredniej bliskoÊci od zamku istnia∏a osada, która w
1287 roku uzyska∏a prawa miejskie i zosta∏a lokowana na prawie
lubeckim. Zamek na przestrzeni wieków, od XIV do XVI wieku
podlega∏ rozbudowie.
Do wie˝y mieszkalnej, otoczonej prawdopodobnie murem, dobu-
dowano mur obwodowy, który otacza∏ dziedziniec o wymiarach
13,8 na 19,5 metra. Do dzisiejszych czasów na powierzchni ziemi
nie zachowa∏y si´ po nim ˝adne Êlady. Zamek uleg∏ rozbudowie w
1733 roku.
Dzieje zamku i po∏o˝onego obok miasta by∏y na przestrzeni wie-
ków bardzo burzliwe. W 1387 roku biskup kamieƒski na mocy
porozumienia odda∏ zamek i miasto w posiadanie ksià˝àt pomor-
skich. Pozosta∏ w ich r´kach do roku 1436. Po∏o˝enie nad grani-
55
879410317.006.png 879410317.007.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin