MM_10.11.pdf

NR 10 (102)

Październik / October 2011

ISSN 1643-3734

Fot.: AgnieszkaLisowska: Godzina 4 nad Narwią, łowiąc ryby.

Fot.: AgnieszkaLisowska: Zwykła trawka, która w jakich

czas później została skonsumowana przez paszącą się

muszkę.

Fot.: Anna Puścion: Wygrana światła z zasłoną nocy.

http://www.mlodymedyk.umwb.edu.pl

Miesięcznik studentów Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku

aździernik 2011 to nie tylko początek roku akademickiego. Jest to też początek pracy nowego

zespołu Młodego Medyka. Nasze szeregi opuścili tegoroczni absolwenci UMB. Mark Klukowski

– były Redaktor Naczelny, przez wiele ostatnich miesięcy głównodowodzący Młodego Medyka,

autor pierwszej odsłony strony internetowej Młodego Medyka i wesoła dusza naszej redakcji. Do-

rota Czyżewska, była Zastępczyni Redaktora Naczelnego oraz sumienna korektorka naszego miesięcznika,

a także autorka serii „Z dziennika Młodego Medyka”, licznych wywiadów i innych artykułów. Agnieszka

Siemieniako i Ali Vahedi wnieśli do Młodego Medyka mnóstwo kapitalnych rysunków oraz zaprezentowali

ciekawy punkt widzenia w swoich artykułach. Nasz nowy zespół zrobi wszystko, aby godnie kontynuować

pracę redakcji i rozwijać Młodego Medyka.

„Właściwie każdy może się nauczyć medycyny, ale od człowieka, który posiada wiedzę lekarską, do dobrego

lekarza – odległość jest jeszcze ogromna”. Prof. Jakub Chlebowski, Rektor UMB 1959 -1962.

Te słowa mają już około pół wieku i są nadal aktualne. Myślę, że starzeją się jak wino i z wiekiem nabie-

rają co raz to większej mocy. Zachęcam do lektury artykułów Wielki Szczeklik oraz Kardiologia po wakacjach .

Początek roku to dobry moment na zasilenie szeregów organizacji studenckich. IFMSA, STN, SAFF

i oczywiście Młody Medyk czekają otworem. Kierunek studiów nie ma znaczenia! Niezawodny SAFF przyszy-

kował nam widoki z wakacji, które mogą zamortyzować wejście w rytm nauki nowego roku akademickiego.

Zainteresowani LEPem też znajdą coś ciekawego, a na deser – Sir Wocjesz.

W tym numerze chcielibyśmy też zwrócić uwagę na naszego wybitnego kolegę. Niech pamięć o Darku

Jakoniuku będzie wieczna.

Spis

treści

Życzę powodzenia!

ctober 2011 is not only beginning of the semester. It’s also time for a new team of Młody

Medyk to take the lead. With their graduation coming to an end, a lot of talented people

have let our ranks: Mark Klukowski - our previous Editor-in-Chief. Many months

of ine leadership of Młody Medyk team, the founder of our homepage, and also

a good friend in our editorial. Dorota Czyżewska - our previous Editor-in-Chief assistant, diligent

proofreader. Also an author of „Z dziennika Młodego Medyka” series, abundant interviews and

other major articles. Agnieszka Siemieniako and Ali Vahedi - have greatly contributed to Młody

Medyk with their exceptional work on many great drawings and presented interesting point of view

in their articles. Our new team will do our best to continue their work and develop Młody Medyk.

„Anyone can learn Medicine. But the route from a human having medical knowledge to a good doctor

is still huge.” - Prof. Jakub Chlebowski, Rektor UMB 1959 - 1962.

hese words are about half a century old and still current for our generation. I think they’re like

vintage wine, growing in strength every new century. I strongly encourage to read „Wielki Szczeklik”

and „Kardiologia po Wakacjach” articles.

he beginning of the academic year is a good time to join our student groups. IFMSA, STN,

SAFF and of course Młody Medyk are ready to welcome new members. he course and division

doesn’t matter at all! he ever reliable SAFF has prepared us views from holidays which may cushion

accustoming to the new low of studying in the new academic year. hose who are curious about LEP

will also ind something interesting, and as a bonus - Sir Wocjesz.

In this issue we would like to divert our attention to our distinguished friend. Long live the

memory of Darek Jakoniuk.

Wielki Szczeklik… .......................... 4

Publikacja naukowa

krok po kroku................................... 5

Wspomnienia ................................... 6

Kardiologia po wakacjach ................ 7

Wakacyjne wspomnienia ................ 8

Stowarzyszenie ludzi z pasją! .......... 10

11% nieuLEPionych .........................11

Sir Wocjesz ......................................11

Good Luck!

P.S. My English is not as good as Mark’s.

Marcin Czaban

Skład redakcji Młodego Medyka:

Redaktor naczelny:

Marcin Czaban

Zastępca redaktora naczelne-

go i korekta: Iwona Kietlińska

Webmaster:

Andrzej Janczarek

Sekretarz i promocja:

Poszukiwany/a

Członkowie: Lars Langholm Larsen, Iza Żukowska, Anna Puścion, Martin Ashley, Wojtek Nowak, Karolina Sapota, Katarzyna

Czaban, Marta Sowa, Piotr Gawlik

Siedziba Główna Redakcji

Pałac Branickich, ul. Jana Kilińskiego 1,

15-089 Białystok (Prawe Skrzydło)

Kontakt:

Tel. 693 262 693 (Marcin Czaban)

mlodymedyk.umwb.edu.pl ; mlodymedyk@gmail.com

Ostatnie dni wakacji, nudzę się, więc czytam różne rzeczy. W jednym z artykułów znajduję trochę wiadomości

nt. wychowania bezstresowego. Jestem zaintrygowana! Pojęcie do tej pory kojarzące mi się jedynie z rozwrzesz-

czanymi dzieciakami skaczącymi swoim rodzicom po głowie, odnosi się do owocu bardzo burzliwego rozwoju

psychologii i psychoterapii, jaki miał miejsce juz na początku lat 70-tych w Stanach Zjednoczonych. Cel tego-

nazywajmy rzeczy po imieniu- „rozpuszczenia” dziecka do granic możliwości, to wpojenie mu wiary we własne

możliwości. Mechanizm jest następujący: przyzwyczajając malucha do tego, że dostaje zawsze wszystko, czego

pragnie, sprawiamy, że także w życiu dorosłym bez wahania sięga ono po to, co dla niego ważne, pozwalając

wzrastać jako ‘naj”, uczymy, że ma prawo postawić się na takiej pozycji i co bardzo ważne- nie zakorzeniamy

kompleksów. Amerykanie wpajają swoim dzieciom, ze mogą osiągnąć wszystko, być kim tylko zapragną, sukces

zależy tylko od nich samych.

WIELKI SZCZEKLIK…

a taki mały studencik...

Po co ten cały wstęp? Bynajmniej nie dlatego, by agitować za

takim a nie innym sposobem wychowania. Jednak po tym,

co wyczytałam w mojej głowie juz roi się od rozmaitych

skojarzeń i releksji.

Swój efekt to z pewnością miało, nie powiem. Wręcz

piorunujący: „Pani doktor, pani jest juz po ćwiczeniach z pa-

toizjologii...” Brr.. Tak mam teraz wryte w pamięć, że przy

zwężeniu tętnicy nerkowej występuje hipokaliemia, że lepiej

niż miałam w czerwcu, tuz przed samym egzaminem.

Przede wszystkim: moje tegoroczne praktyki. Odby-

wałam je poza B-stokiem. Kierownikiem Kliniki Kardiologii

i Chorób Wewnętrznych jest pewien mądry pan profesor.

Zwyczaj stanowią indywidualne obchody młodszych stażem

lekarzy i znajdujących się pod ich opieką studentów z głową

oddziału. Zaczynało się niewinnie:

Kij czy marchewka?

Jestem straszną „przekorą”( choć pozory mogą mylić

:P). Wychodzę z założenia, że jeżeli ktoś z góry podważa moje

zdolności i zakłada, że jestem „mało inteligentna osóbką”

(stworzyłam piękny eufemizm- ale można tu wstawić od-

powiedniejsze słowo), palcem juz nie ruszę, aby to zmienić.

Zupełnie odmienna sytuacja, to gdy asystent lub prowadzący

przypadkiem dostrzeże jakiś potencjał. Wtedy zaglądam do

książek, szukam informacji w Internecie- jeżeli o mnie chodzi,

to zrobię wiele, a z pewnością więcej niż stać mnie zazwyczaj-

żeby ta mała nadzieja- obudzona być może na wyrost, nie

zniknęła. To fajna sprawa traić na takiego asystenta – żeby

człowiek miał poczucie, ze z każdymi ćwiczeniami się rozwija

i jest trochę mądrzejszy. Niech ciśnie, czepia się -ale jeśli jeszcze

chociaż trochę wierzy- to jest to.

„Pani doktor......”

Po czym jakieś pół godziny przepytywania przez pana

profesora.

„Pani doktor....”, „Pani doktor...” , „Pani doktor...”, „Pani

doktor..” „Pani...” !...???

Stałam zawsze jak na szpilkach i po jakimś czasie nie

wiedziałam juz ani gdzie jestem, ani jak się nazywam.

W ustach tego człowieka, to „Pani doktor” miało dla mnie

zabarwienie ironiczne- żeby nie powiedzieć -pogardliwe. Do

”pani doktor” jest mi równie blisko co jeszcze (hen!) daleko.

Dla jasności- nie utyskuję tutaj na to, że ktoś miał wobec mnie

wymagania lub egzekwował wiedzę. Istnieje jednak różnica

pomiędzy: „Pokażę ci, czego jeszcze nie wiesz” a „Udowodnię, że

nic nie potraisz”. Znam swoje miejsce w szpitalnej hierarchii- na

tym etapie mojej edukacji, wystarczy mi odnalezienie nazwiska

wśród współautorów Wielkiego Szczeklika, by uświadomić sobie

własną mizerność i poczuć Respekt przez równie wielkie „R”.

confer, ergo sum

Bezstresowy sposób wychowania wymaga oczywiście

także odpowiedniego podejścia w edukacji. W szkole waż-

ną role odgrywa umiejętność wyrażania własnego zdania

w dyskusji i jego obrony. W Stanach uczniowie nie boja się

MEDYK BIAŁOSTOCKI • NR 102

Październik 2011

Publikacja naukowa

krok po kroku

zadawać nawet bardzo głupich pytań- nauczyciel jest po to,

żeby uczyć, a nie popisywać się swoją wiedzą i oblewać .We

wspomnianym przeze mnie na wstępie artykule (powinnam

od razu zaznaczyć, ze nie była to żadna ambitna fachowa

literatura, a czasopismo dla kobiet- notabene- poświecone

głównie modzie) zawarta jest pewna historia. Amerykanka

opowiada o Polce, z którą razem studiowała. Dziewczyna nie

brała nigdy udziału w dyskusji, więc cała grupa uważała ją za

głupka- pod koniec semestru okazało się jednak, że Polka miała

wiedzę 3 razy większą niż reszta studentów i na egzaminie to

ona zdobyła najwięcej punktów. „Tylko co z tego”- denerwuje

się Amerykanka- „skoro w pracy, gdzie musisz o siebie walczyć,

takich ukrytych zdolności nikt nie doceni.”

Pisząc publikację naukową warto zapoznać się z kilkoma żelaznymi

zasadami. Podobnie jak w kuchni, trzymanie się przepisu pozwoli

uniknąć błędów a co najważniejsze przyniesie pożądane efekty.

Pozostaje tylko podążać krok za krokiem.

Szkielet publikacji naukowej zawiera:

I Ty t u ł

Dobry tytuł to połowa sukcesu. Stanowi swego rodzaju reklamę

czy wizytówkę tekstu. Najistotniejsze jest aby jasno zapowiadał

treść publikacji i nie był zbyt długi Powinien ograniczyć się do

jednego zdania lub rozwiniętego hasła. Należy unikać pojedyn-

czych wyrazów czy nazw np. „Cukrzyca”, „Miażdżyca” jako tytuł.

Jest to zbyt ogólne.

Nadanie fragmentom pracy odrębnych tytułów zapewni

przejrzystość tekstu. Czytanie arkuszu zapełnionego jednolitym

tekstem szybko okazuje się męczące i prawdopodobnie czytający nie

dokończy lektury. Dzieląc treść publikacji autor panuje nad tekstem.

Ćwiczenia z interny- made in Poland

Inna releksja- ćwiczenia z interny. Po zakończeniu bloku

zastrzeżeniem, jakie miała do nas nasza asystentka, było to,

ze jesteśmy zbyt „cisi”. Nie jesteśmy tacy znowu najgorsi :P

Ale zdarzało się i tak, że padało pytanie- cisza. Nie dlatego,

że żadne z nas nic nie wiedziało- po prostu nikt nie chciał

wyskoczył z czymś głupim… W końcu ktoś bąknął jakąś

odpowiedź- czasem była poprawna, czasem nie. Taka sytuacja

to norma- i dotyczy nie tylko zajęć z interny. Na pożegnanie

usłyszeliśmy radę (nie pamiętam, jak to brzmiało dokładnie,

więc niech mi moja 6- tka wybaczy, będę parafrazować sens):

choćby się miało największą wiedzę i talent- trzeba krzyczeć!

Bo bez tego nic się nie osiągnie. A to wniosek dokładnie taki

sam, jak akapit wyżej.

II Streszczenie

Streszczenie podobnie jak tytuł ma na celu zachęcić do przeczytania

całej publikacji. Powinno zawierać cel i przedmiot badań, opis

metody oraz lakoniczne podsumowanie wyników i wniosków

by po resztę sięgnąć do pełnego artykułu.

III Metoda

Skrupulatne opisanie metody uwiarygodni wyniki, ponieważ

inni badacze będą mogli samodzielnie ją odtworzyć i przekonać

się o jej poprawności.

I coż, że ze Szwecji?

IV Wyniki

W tej części autor powinien omówić wyniki nie tylko opisując

je słowami lecz również przedstawiając je w formie graicznej tj.

w postaci wykresów, diagramów i tabel.

Studia na naszej uczelni raczej do „bezstresowych” nie

należą. Rozbawiło mnie, kiedy mi kolega ze Szwecji powie-

dział, że do swoich prowadzących zwraca się „na ty”- wyobra-

ziłam sobie od razu, jaki to miałoby efekt u nas- w trakcie

wykładu odezwać się do wykładowcy po imieniu- zdrobniale.

Koncepcja mi się podoba- w Polsce panują jednak inne zasady,

to nie do przyjęcia. Student jest studentem , a prowadzący

to prowadzący. I trzeba po prostu swoje czasem przejść!

Nie tylko stosunki student- nauczyciel, sposób prowadzenia

ćwiczeń , ale i nasze studenckie zaangażowanie w zajęcia- są

zupełnie inne. Czy kiedyś to się zmieni? Moim zdaniem,

juz za kilka pokoleń, kiedy do gry wkroczą nasze własne,

bezstresowo wychowane „potworki”, szkolnictwo czeka

prawdziwa rewolucja. Fakt pozostaje faktem, że (w zależności

od wychowania, usposobienia i wielu innych czynników) są

ludzie, którzy potraią walczyć o swoje, ale też tacy, którzy

nie potraią lub po prostu- nie lubią- wychodzić przed sze-

reg. Zasada jest taka sama dla jednych i drugich: w błahych

sprawach można odpuścić, ale tam, gdzie bardzo na czymś

zależy- pchać się drzwiami i oknami, walczyć, nie zniechęcać

się i nie poddawać- Amen!:)

V Wnioski

Ważne aby były jasne i stanowiły naukową wartość. Wskazane jest

porównanie ich do wniosków innych badaczy, którzy prowadzili

podobne badania.

VI Bibliograia

Nazywana również „piśmiennictwem”. Stanowi wykaz literatury,

z których autor korzystał w trakcie badań. Mile widziane jest aby

bibliograia zawierała ok. 30 pozycji w tym publikacje obcojęzycz-

ne. Najbardziej zaleca się pracę nad innymi publikacjami. Należy

unikać korzystania z podręczników.

Zachęcam do stosowania podanych wskazówek podczas

pisania publikacji naukowych czy artykułów. Tworzenie według

przedstawionego schematu jest najkrótszą drogą do stworzenia

poprawnego tekstu naukowego. Możesz sprawdzić swoje umie-

jętności przysyłając własne prace do redakcji Młodego Medyka.

Iza Żukowska

Studenckie Towarzystwo Naukowe

yvonne , IV lek.

MEDYK BIAŁOSTOCKI • NR 102

Październik 2011

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: