Wymiary.doc

Wymiary 


KIGAL, grafika pochodząca z Ádam Genisiš /poniżej, na końcu/ 

System wymiarów Parksa jest znacznie bardziej skomplikowany niż kolejno „nałożone na siebie” warstwy, odnajdywane w wielu metafizycznych opisach rzeczywistości. Powyższy diagram powinien umożliwić lepsze wyobrażenie sobie owego systemu. 

W sekretnej ideologii Gina'abul najwyższy wymiar, w zasadzie sam będący systemem wymiarów, zwany jest „ANGAL”, lub „Wielkie Niebo”. Do wymiaru ANGAL ewoluowało większość ras Kadištu. Większość, ale nie wszystkie. Rasa Ama'argi nie ewoluowała, również Sé'et i Nammu nie zwykły tam przebywać, chociaż wszyscy oni zaliczani są do Elohim, którzy należą do Kadištu. 

Parks odnosi się do najniższych poziomów ANGAL, nazywając je „czwartym wymiarem”. Amašutum mogą przebywać w tym wymiarze. 

System wymiarów znany jako KIGAL (Wielka Ziemia), złożony jest z KI (nasz trzeci wymiar, w którym ewoluujemy na Ziemi), oraz z KUR, który obejmuje niższe wymiary. 

KI jest domem dla Ama'argi i Urmah, a także dla Nammu i Sé'et. Parks nie jest tego pewien, lecz podejrzewa, że Urmah mają dostęp do częstotliwości ANGAL. 

Wszystkie te poziomy odnoszą się w pewnym stopniu do poszczególnych planet. Chociaż KI jest wymiarem, w którym Gina'abul i Urmah ewoluują, nie równa się on ziemskiemu KI! Koresponduje raczej z ziemskim wymiarem KUR-GAL. 

KUR, niewidoczny dla trójwymiarowej percepcji istot ewoluujących w KI, zawiera KUR-GAL (drugi wymiar), oraz KUR-BALA (wymiar trzeci). KUR jest obszarem postrzeganym jako piekło przez religie judeochrześcijańskie i jako taki przywodzi na myśl ciemne i ponure wyobrażenia. Jednakże rzeczywistość jest nieco inna. KUR jest bardzo podobny do naszego trójwymiarowego świata; posiada góry, jeziora, lasy i pustynie. Z drugiej strony - światło jest tam inne. 

Jak widać na powyższym obrazku, KUR zawiera w sobie również dwa pośrednie wymiary. 

Tuż „poniżej” naszego trzeciego wymiaru, znajduje się KUR-GI-A, wymiar pośredni związany z ANGAL. 

Implikacje płynące z tego faktu są skomplikowane – wszystkie wymiary niższe od naszego trzeciego to dla nas KUR; ANGAL zaś posiada swój własny KUR, którym jest KUR-GI-A, będący zarazem wymiarem pośrednim w naszym KUR. 

Dekompozycja słowa „KUR” ukazuje jego znaczenie – „opasany fundament” lub „podstawa fundamentu”. 

Z kolei dekompozycja pojęcia „KUR-GI-A” ujawnia, że to przejściowy wymiar, w którym dusze odpoczywają chwilowo przed ponowną integracją ze Źródłem lub ANGAL. 

Poniżej KUR-GI-A znajduje się KUR-GAL (drugi wymiar), „Wielki KUR”, równoległy świat, w którym zamieszkuje wielu Gina’abul na Ziemi. Idąc dalej natrafiamy na KUR-NU-GI („KUR bez powrotu”). To miejsce, w którym tkwią zagubione dusze – znane nam, jako duchy. 

Dla Sumerów KUR-GI-A i KUR-NU-GI były dwoma wersjami piekła. 

Pierwszy wymiar, KUR-BALA, jest „najniższym” ze wszystkich. Sumerowie i specjaliści od glinianych tablic porównywali to miejsce do czegoś, co znajduje się gdzieś „poza”. Dokładne znaczenie „KUR-BALA” to „KUR domeny, królestwa lub dynastii”. Na Ziemi KUR-BALA był powodem niezliczonych konfliktów pomiędzy Gina’abul, ponieważ kto panuje nad KUR-BALA, staje się panem KUR-GAL i KI. 

Obrazek 
Wszystko widzące oko widzi jedynie KUR-GAL i KI. 

Władca KUR-BALA to dosłownie „wszystko widzące oko na szczycie odwróconej piramidy”, ponieważ zagląda bezpośrednio w KUR-GAL i KI. Dlatego właśnie na glinianych tablicach KUR (lub KUR-BALA) często tłumaczony jest, jako „wrogi świat”, miejsce, którym rządzi chaos. 

Pierwsze trzy wymiary tworzą rodzaj odwróconej piramidy, w której KI reprezentuje podstawę, a wymiar KUR-BALA szczyt. 

Taka „szczytowa” geometria może być myląca, ponieważ odzwierciedla wymiary powyżej KI (ANGAL) – uformowane w pewnym sensie w podobny sposób, lecz będące niejako odbiciem lustrzanym KUR lub KUR-BALA. 

Mieszkańcy niższych wymiarów mogą wydawać się całkiem potężni, ale w zasadzie są ograniczeni; są też gorszym odzwierciedleniem istot przebywających w ANGAL. 

Pojęcie KUR, odzwierciedlające żałośnie mały i śmieszny kawałek historii Gina’abul, pojawia się często na sumeryjskich tablicach. Specjaliści od sumeryjskich tablic przypisują KUR kilka określeń, takich jak „niższy świat”, „piekło”, „państwo”, „górzysta kraina”, „góra”, a nawet „nieznany kraj”. W oczach ekspertów od starożytności definicja sumeryjskiego KUR jest skomplikowana i trudna do uchwycenia, ponieważ nie wyobrażają sobie oni świata złożonego z wymiarów „nałożonych” na siebie. W sumeryjskiej mitologii KUR jest często używany do określania „górzystej krainy” lub „zbuntowanych państw”. Lecz tablice wyraźnie definiują KUR, jako przejściowe miejsce pomiędzy niebem i ziemią, sekretne miejsce, w którym mieszkają bogowie. 



Gina’abul posiadają kuliste urządzenie znane jako Gúrkur, które pozwala im na swobodne poruszanie się we wszystkich wymiarach KIGAL. Sa’am odkrył, że Mušgir posiadają wrodzony dar do poruszania się pomiędzy tymi wymiarami bez żadnej technologii. Pozwoliło to milionom z nich na ukrycie się w niższych wymiarach i uniknięcie „czyszczenia” po Wielkiej Wojnie. Później stali się częścią sił zbrojnych An. 

Na sumeryjskich tablicach czasownik, który wyraża poruszanie się w kierunku KUR lub z dala od niego, to E11, symbolizujący czynność schodzenia, wchodzenia, wychodzenia z i powracania do KUR. Drugi czasownik to U5, który wyraża ideę podróży lub nawigowania do KUR – wzmacnia on koncepcję znajdującej się poza ludzkimi wymiarami (KI), do której Anunna-Gina'abul mogli się przenosić z pomocą Gúrkur. 



Jaka jest ta „kraina”? Parks twierdzi, że posiada góry, jeziora, lasy i pustynie. Ale czym tak naprawdę jest? Rodzajem sennej krainy (z naszego punktu widzenia)? 

Parks pamięta co najmniej jedną wyprawę do KUR, co sugerowałoby bardziej namacalną rzeczywistość. Krótko po otrzymaniu swojego Gírků Sa’am robi dosłowny przeskok do KUR-GAL i nagle spada z wysokości dwunastu metrów na inny teren, który znajduje się znacznie poniżej tego, na którym stał chwilę wcześniej. 

Sa’am odbył podróż na inną planetę, ale utrzymał swoje trójwymiarowe współrzędne. Implikacja? Dwie planety znajdujące się w tym samym miejscu z punktu widzenia przestrzeni wyższych wymiarów. 

Tą koncepcję potwierdziło odkrycie, że wciąż może oglądać poprzednie otoczenie, nałożone na nowe. Sęk w tym, że geometryczne relacje pomiędzy dwoma lokacjami były stabilne. 

Co więcej, gdy następnym razem udał się do KUR-BALA, pierwszego wymiaru, mógł widzieć jednocześnie wszystkie trzy! 
Chociaż było to żenujące, tłumaczy, dlaczego Parks powiedział, że ci, którzy umiejscowieni są w KUR-BALA, posiadają władzę nad światem. 

Powinniśmy zadać sobie pytanie – czy były to różne planety, czy też różne aspekty tej samej planety? A może odpowiedź zależy od punktu widzenia? 

Sugeruję, że istnieją głębokie interakcje pomiędzy poszczególnymi wymiarami, których nie jesteśmy bezpośrednio świadomi. 

Proszę zauważyć podobieństwo pomiędzy pojęciem „ANGAL” i angielskim słowem „Angel” (anioł).