Duch2-sometimes_.pdf

Duch

By sometimes_

- 1 -

sometimes _

Spis reci

Czę pierwsza „On”

1. „ Widziaa go”

………………………………………………………………………… Str. 4

2. „Obęd ”

………………………………………………………………………… Str. 9

3. „To znowu Ty!”

- 2 -

sometimes _

Czę

[pierwsza

„ On ”

- 3 -

sometimes _

Widziaa go.

Powiada się, że to nie martwych trzeba się bać, lecz żywych,

bo to oni zdołają utrzymać w dłoni ciężki nóż, po czym mogą ci go

wbić w pierś, gdy śpisz. Moja babka zawsze mówiła żartobliwie

„po śmierci dupa się nie wierci”, wierzyłam w to… do momentu, aż

nie zobaczyłam JEGO.

Widziałam Go. Tak.

Będę to pamiętała do końca życia i myślę, że nigdy nie

pozbędę się tego z pamięci. Chłód ogarnął każdy najmniejszy cal

mojego ciała, miałam wrażenie też jakby moje serce się skurczyło i

biło tylko w konieczności bym mogła żyć. Wtedy poczułam to coś

na ramieniu, zupełnie jakby cień próbował położyć dłoń na moim

ciele; podobne to było do uczucia, gdy w lato słońce obejmuje

kawałek schłodzonego ciała, czuje się dotyk słońca, ale teraz to

było jak dotyk zimnego księżyca. Bałam się odwrócić, stałam

niczym wbita stopami w deski i nie mogłam się ruszyć.

To nie był szum, gdy się poruszał. To było jak ciche wzięcie

oddechu do płuc przez istotę poza ziemską. Przegryzłam mocno

wargę czując jak puszcza moje ramie –to nie był mocny uścisk- i

kątem oka dojrzałam, że przesuwa się obok mnie powoli.

Starałam się by nawet nie drgnąć, ani na kawałeczek. Nie

wiedziałam nawet co robić, byłam świadoma, że stojąc w swoim

salonie dosłownie w jego centrum nie dobiegnę nigdzie po

jakąkolwiek broń, poza tym- czy na ducha by zadziałała kulka w

łeb czy nóż wbity w plecy? Mogłabym też jednym ruchem sięgnąć

po ciężką, żelazną lampę stojącą na małym stoliku tuż obok

mojego uda i zaatakować go uderzając na przykład w głowę, ale

już po paru sekundach stwierdziłam, że to równie głupi pomysł co

wyciągnięcie pistoletu. W końcu postanowiłam po prostu

obserwować zjawę, przecież nie może nic mi zrobić, prawda?

Duch minął mnie i zaczął zmierzać w stronę rozpalonego

kominka, dzięki czemu miałam szansę obejrzeć go. Był cały szary,

zupełnie jakby ktoś obsypał go popiołem. Był w jasnej szacie,

wyglądał jakby urwał się z bardzo starych filmów, gdzie panowie

sypiali w koszulach. Dojrzałam dobrze rozbudowane, męskie

ramiona i plecy na, których widniał piękny haft ciągnący się od

kołnierzyka w dół pleców. Schodząc niżej wzrokiem z zamiarem

- 4 -

sometimes _

zobaczenia jego nóg dojrzałam.. cień. On nie miał stóp! Postać

unosiła się paręnaście centymetrów nad ziemią, szata kończyła

się mniej więcej w połowie łydek i tam reszta była rozmazana.

Więc mam do czynienia z latającym duchem, ok.

Zacisnęłam zęby powstrzymując się od wzdrygnięcia aż

powróciłam wzrokiem na czubek Jego głowy, jako, że cały był jak

wspominałam jasnoszary tak i jego włosy były tego koloru

schowane pod starą, długą czapką wykorzystywaną w dawnych

czasach do spania, gdzie widoczne były tylko niektóre

wystrzępione kosmyki. Cóż, widoczny był duży kontrast w

naszych strojach, ponieważ ja ubrana w stroju do spania miałam

na sobie tylko męskie spodenki w kratkę i koszulkę na ramiączka

a moje stopy były ozdobione białymi, puchowymi skarpetkami.

Dojrzałam jak męska zjawa wyciąga długą, zgrabną, ale

niesamowicie bladą rękę z rękawa koszuli nocnej w stronę

kominka a po kącie ułożenia jego głowy zrozumiałam, że

obserwuje płomyki ognia. Wtedy z jego płuc został wydobyty syk i

w następnej chwili machnął ręką na ogień a ten zgasł zupełnie

jakby to była mała świeczka, którą można ugasić dmuchnięciem.

Zmarszczyłam brwi. W tej chwili zrozumiałam, że duch nie

do końca jest taki jak wmawiała mi babcia. W jej opowieściach nie

było mowy o ugaszaniu przez ducha ognia w kominku!

Gęsia skórka ponownie ogarnęła całe moje ciało, byłam

zdrętwiała i oszołomiona. Już nie czułam nawet szybkiego

oddechu, mocnego dudnienia serca w płucach.

- Jeżeli masz zamiar mnie zabić, to zrób to teraz- moje usta

wymówiły to dosadnie, odważnie, chociaż pod koniec było słychać

wyraźnie moje drżenie. Dopiero po chwili dotarło do mnie, że to Ja

sama to powiedziałam do zjawy. Nie mogłam znieść tej ciszy, tego

cichego świstu, gdy on cały czas wisiał nad moją podłogą i tego

zimna ogarniającego całe moje ciało zewnątrz jak i wewnątrz.

Zjawa nie odezwała się. Ani nie wykonała żadnego ruchu, on

dalej był tak po prostu odwrócony do mnie plecami, jakbym

zupełnie nie była w tym pomieszczeniu. Uniosłam wyżej wzrok i

spojrzałam w lustro nad kominkiem, które dostałam od Alice z Jej

galerii obrazów i luster. Nie było w odbiciu ducha, chociaż stał

niecały metr od niego. Za to dojrzałam siebie, stojącą prosto jak

struna. Moja klatka piersiowa co chwile się unosiła i opadała i na

twarzy sama wyglądałam jak zmarła- jedyne co można było

dostrzec to ogromne, czekoladowe oczy i moje brązowe kosmyki

zebrane w niedbałą kitkę.

- 5 -

sometimes _

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: