Feehan Christine - Mrok 6 - Mroczny płomień.pdf - Feehan Christine - Lana_Maundrell

Tłumaczenie: franekM

Dark Fire

Christine Feehan

Dark Series - book 6

Tłumaczenie: franekM

Rozdział 1

Kiedy po raz pierwszy przechwycił jej spojrzenie, wypełzała spod

ogromnego kempingowego autobusu trupy z latark ą i kluczem w r ę ce,. Była

mała, prawie dziecko. W pierwszej chwili był pewien, ż e ma do czynienia w

najlepszym razie z ubran ą w workowaty kombinezon nastolatk ą , gdy nagle

bogactwo czerwonozłotych włosów przyci ą gn ę ło jego wzrok do ko ń skiego

ogona. Jej twarz była brudna, w smugach oleju i smaru. Naraz obróciła si ę

nieznacznie i zobaczył wysokie, mocne piersi wypychaj ą ce cienki bawełniany

podkoszulek pod przodem jej kombinezonu.

Darius zagapił si ę na ni ą w oczarowaniu. Nawet w nocy jej czerwone

włosy jarzyły si ę jak płomienie. Fakt, ż e on mógł okre ś li ć czerwie ń jej włosów,

ogłuszył go. Był mrocznym, drapie ż nym, nie ś miertelnym karpackim samcem, i

nie widział kolorów, oprócz czerni i bieli, przez wi ę cej stuleci ni ż mógłby

zliczy ć . Utracił te ż zdolno ść odczuwania emocji, ale nie zdradził si ę z tym przed

młodsz ą siostr ą , Desari, która od eonów pozostawała słodka, współczuj ą ca i na

wskro ś dobra, jak wszystkie Karpatianki. Była wszystkim, czym nie był on.

Desari uzale ż niła si ę od niego, tak jak wszyscy w ich trupie i nie chciał martwi ć

jej wiedz ą jak blisko był do powitania ś witu – i własnej ś mierci - albo

przemiany w wampira, nieumarłego zamiast nie ś miertelnego.

Zaszokowało go, ż e ta obca kobietka w workowatym kombinezonie

przyci ą gn ę ła jego uwag ę . Kołysz ą cy ruch jej bioder niespodziewanie wywołał

gł ę boko w nim mocne pulsowanie po żą dania. Złapał oddech i poszedł za ni ą ,

zachowuj ą c dystans, kiedy obeszła autobus i znikn ę ła mu z oczu.

- Musisz by ć zm ę czona, Rusti. Pracujesz cały dzie ń ! - zawołała Desari.

Darius nie widział Desari, ale umiał zawsze słysze ć głos siostry,

mieszank ę ś piewnych nut, które zawracały w głowie i mogły wpływa ć na

wszystkie ż ywe istoty.

- Złap jaki ś sok z lodówki w przyczepie i odpr ęż si ę na par ę minut. Nie

dasz rady naprawi ć wszystkiego w jeden dzie ń – kontynuowała.

- Jeszcze par ę godzin i sko ń cz ę to i uciekam. - odpowiedział mały

rudzielec. Jej mi ę kki, ochrypły głos dotarł do najgł ę bszego rdzenia istoty

Dariusa i wysłał przez jego ż yły pulsuj ą c ą ż arem fal ę krwi. Znieruchomiał,

przytłoczony niespodziewanym uczuciem.

Tłumaczenie: franekM

- Nalegam, Rusti, - powiedziała delikatnie Desari. Darius dobrze znał ten

ton, gwarantuj ą cy, ż e postawi na swoim.

- Bardzo ci ę prosz ę . Masz ju ż prac ę jako nasz mechanik. To jasne, ż e

jeste ś wła ś nie t ą osob ą której potrzebujemy. Zapukaj wieczorem, dobrze? Czuj ę

si ę jak poganiacz niewolników, jak widz ę , jak ci ęż ko pracujesz.

Darius przeszedł powoli obok ruchomego domu w kierunku małej, rudej

kobiety i swojej siostry. Przy wysokiej, smukłej, eleganckiej Desari, drobna

mechaniczka jeszcze bardziej sprawiała wra ż enie brudnego dziecka, jednak on

nie mógł od niej oderwa ć oczu. Roze ś miała si ę gardłowo, wyzwalaj ą c w jego

ciele nagły skurcz i bolesn ą ci ęż ko ść . Nawet z daleka widział jej wspaniałe

zielone oczy, okolone długimi, g ę stymi rz ę sami, doskonały owal twarzy,

wysokie ko ś ci policzkowe i szerokie, fascynuj ą ce usta błagaj ą ce o pocałunek.

Zanim usłyszał jej odpowied ź , znikn ę ła za uszkodzonym turystycznym

autobusem id ą c obok jego siostry w kierunku składanych wej ś ciowych

schodków. Darius został w ciemno ś ci i stał tam, skamieniały. Nocne stworzenia

budziły si ę do ż ycia i Darius pozwolił sobie rozejrze ć si ę po kempingu,

spostrzegaj ą c ró ż ne kolory dookoła . Ż ywe zielenie, ż ółcie i bł ę kity. Widział

srebro autobusu, niebieskie litery napisu na boku. Mały samochód sportowy w

pobli ż u był ogni ś cie, elektryzuj ą co czerwony. Rowery w zabezpieczeniach przy

autobusie jarzyły si ę ż ółci ą . Li ś cie na drzewach były jasnozielone, ż yłkowane z

ciemniejszymi plamami.

Darius odetchn ą ł gwałtownie, łapczywie zaci ą gn ą ł si ę obcym zapachem,

ż eby mógł zawsze znale źć j ą , nawet w tłumie, zawsze wiedzie ć , gdzie była. Ta

kobieta niespodziewanie sprawiła, ż e nie czuł ju ż samotno ś ci. On nawet nie

spotkał jej jeszcze, zaledwie wiedział o jej istnieniu, a ju ż kompletnie odmieniła

jego ś wiat. Nie, Darius nie mógł zdradzi ć swojej siostrze jak ponure i puste stało

si ę jego ż ycie i jak niebezpieczny stał si ę on sam, ale jego spojrzenie, kiedy

spocz ę ło na rudzielcu, było gor ą ce i zaborcze. Co ś dzikiego i pierwotnego w

nim podnosiło głow ę i rycz ą c wyrywało si ę na wolno ść .

Desari przyszła sama z powrotem dookoła autobusu.

- Darius, nie wiedziałem, ż e wstałe ś . Jeste ś tak tajemniczy ostatnio. - Jej

ogromne ciemne oczy spojrzały na niego uwa ż nie. - Co jest? Wygl ą dasz … -

Zawahała si ę .

Niebezpiecznie . Przemilczane słowo wisiało w powietrzu mi ę dzy nimi.

Kiwn ą ł głow ą w stron ę ich ruchomego domu. - Kim ona jest?

Tłumaczenie: franekM

Desari zadr ż ała, słysz ą c jego głos, zatarła r ę ce i obj ę ła si ę ramionami jak

gdyby zrobiło jej si ę zimno.

- Omawiali ś my konieczno ść wynaj ę cia mechanika, który je ź dziłby z

nami, ż eby utrzymywa ć pojazdy w porz ą dku, miałoby to dobry wpływ na

ochron ę naszej prywatno ś ci. Mówiłam z tob ą o zamieszczeniu ogłoszenia o

pracy dla mechanika, ze specjalnym przymusem nało ż onym na nie i zgodziłe ś

si ę na to. Powiedziałe ś , ż e je ż eli znajdziemy kogo ś , kogo koty mogłyby

tolerowa ć , to go zaakceptujesz. Dzisiaj wcze ś nie rano pojawiła si ę Rusti. Koty

były ze mn ą i ż aden z nich nie sprzeciwiał si ę jej obecno ś ci.

- Jak to jest, ż e weszła do obozu i przeszła przez wszystkie zakl ę cia i

bariery, które ochraniaj ą nas podczas dnia? - spytał mi ę kko, z cieniem gro ź by w

spokojnym głosie.

- Naprawd ę nie wiem, Darius. Zeskanowałam jej umysł szukaj ą c

ukrytych planów i nie znalazłam ż adnego. Jej wzory mózgu s ą inne ni ż

wi ę kszo ś ci ludzi, ale mogłam dostrzec tylko potrzeb ę pracy, uczciwej pracy.

- Ona jest ś miertelnikiem, - zauwa ż ył.

- Wiem, - odparła Desari pojednawczo, przytłoczona ci ęż k ą , m ę cz ą c ą

atmosfer ą krytyki utworzon ą przez brata. - Ale nie ma ż adnej rodziny i

wykazywała potrzeb ę bardzo du ż ej swojej prywatno ś ci. My ś l ę , ż e nie b ę dzie jej

przeszkadzało, ż e nie b ę dziemy dookoła niej podczas dnia. Powiedziałam jej, ż e

poniewa ż pracujemy i podró ż ujemy głównie w nocy, cz ę sto ś pimy w dzie ń .

Mówiła, ż e bardzo jej to odpowiada. I naprawd ę potrzebujemy, by kto ś

utrzymywał nasze pojazdy w dobrym stanie technicznym. Wiesz, ż e to prawda.

Bez nich stracimy nasze pozory „normalno ś ci”. A zatrudnienie człowieka nie

jest problemem.

- Wysłała ś j ą do przyczepy, Desari. Je ż eli ona jest tam, dlaczego koty nie

s ą z tob ą ? - spytał Darius a serce nagle podeszło mu do gardła.

- O mój Bo ż e.- Desari zbladła. - Jak mogłam popełni ć taki bł ą d?-

Ogarni ę ta panik ą skoczyła do drzwi ich ruchomego domu.

Darius był tam przed ni ą , szarpni ę ciem otwieraj ą c drzwi i skacz ą c w nie,

skulony nisko, gotowy, by walczy ć z dwoma lampartami o małe kobiece ciało.

Zamarł bez ruchu, jego długie czarne włosy opadły mu na twarz. Ruda kobieta

zwin ę ła si ę na tapczanie w kł ę bek, a przy ka ż dym jej boku le ż ała du ż a pantera,

przytłaczaj ą ca j ą swoj ą wielko ś ci ą , pchaj ą ca si ę do jej r ą k, wymuszaj ą ca uwag ę .

Tłumaczenie: franekM

Trina Tempest - Rusti zerwała si ę , kiedy m ęż czyzna wpadł do kampera.

Wygl ą dał dziko i niebezpiecznie. Wszystko w nim krzyczało o

niebezpiecze ń stwie i władzy. Był wysoki, ż ylasty jak koty, a jego długie ciemne

włosy były potargane i nieujarzmione. Jego oczy, tak czarne jak noc, były du ż e i

hipnotyzuj ą ce i tak przenikliwe jak oczy obu panter. Poczuła, jak jej serce

skacze i wysychaj ą jej usta.

- Przepraszam. Desari powiedziała, ż e mog ę tu wej ść , - odezwała si ę

przyja ź nie, próbuj ą c oddali ć si ę od kotów, które nadal obw ą chiwały j ą

,odwracaj ą c jej uwag ę , prawie przewracaj ą c j ą przy ka ż dym tr ą ceniu nosem.

Usiłowały liza ć jej r ę ce, a ona z nimi uciekała, bo ich szorstkie j ę zyki niemal

zdzierały jej skór ę .

Desari wpadła do autobusu za ogromnym m ęż czyzn ą i zatrzymała

niedowierzaj ą ca i wstrz ąś ni ę ta. - Dzi ę ki Bogu jeste ś cała, Rusti. Gdybym

pami ę tała o kotach, nigdy nie pozwoliłabym, ż eby ś weszła tu sama.

O tym nie powinna ś nigdy zapomina ć . Darius uderzył aksamitnym

biczem nagany prosto w my ś li siostry ich rodzinn ą umysłow ą ś cie ż k ą . Desari

skrzywiła si ę , ale nie zaprotestowała, ś wiadoma ż e brat ma racj ę .

- One wydaj ą si ę całkiem oswojone, - Rusti zaryzykowała niepewnie,

głaszcz ą c najpierw bli ż szy, potem dalszy koci łeb. Drobne dr ż enie jej r ą k

zdradziło jej zdenerwowanie – obecno ś ci ą człowieka, nie lampartów.

Darius wyprostował si ę powoli do pełnej wysoko ś ci. Spojrzał tak

onie ś mielaj ą co, jego szerokie ramiona wydawały si ę do tego stopnia wypełnia ć

autobus, ż e Rusti mimowolnie zrobiła krok do tyłu. Jego oczy wwierciły si ę w

jej, jego spojrzenie uwi ę ziło jej wzrok, docieraj ą c do dna jej duszy. - Nie, one

nie s ą oswojone. S ą dzikimi zwierz ę tami i nie toleruj ą bezpo ś redniego kontaktu

z lud ź mi.

- Naprawd ę ? - W zielonych oczach kobiety zata ń czyły przez moment

figlarne iskierki kpiny. Szturchn ę ła wi ę kszego kota odpychaj ą c go od siebie. -

Nie wiedziałam. Przepraszam. - Nie brzmiało to jak przeprosiny; brzmiało jakby

ś miała si ę z niego.

Darius wiedział sk ą d ś bez cienia w ą tpliwo ś ci, ż e ż ycie tej kobiety b ę dzie

zwi ą zane z nim po wieczno ść . Mógłby si ę zało ż y ć , ż e poczuł co ś na kształt

uczucia, które tworzyło ż yciowych partnerów i ł ą czyło Desari i Juliana Savage.

Pozwolił, ż eby pal ą cy ogie ń po żą dania na krótko zapłon ą ł w jego oczach i

poczuł satysfakcj ę kiedy dziewczyna cofn ę ła si ę ponownie.

Feehan Christine - Mrok 6 - Mroczny płomień.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: