200 potraw z ziemniaków (1918).pdf

(296 KB) Pobierz
BIBLIOTEKA PRAKTYCZNA
No 3.
200 potraw
z ziemniaków
Zebrała
B. K. S.
1918
WARSZAWA
KSIĘGARNIA KRONIKI RODZINNEJ
Plac Zamkowy (Podwale 4)
WSTĘP.
Na co trzeba uważać przy zakupie ziemniaków.
Dobre, dojrzałe ziemniaki mają lekkie wgłębienia i delikatną skórkę.
Gdy się je przekroi i jedną połowę o drugą potrze, to się przyczepiają do siebie, a
na skrajach powstaje lekka piana, kolor zaś mają biały lub żółtawy.
Złe ziemniaki są miękkie, wodniste, gąbkowate, a gdy się który rozkroi,
to w środku jest plamisty, a po krótkim czasie przybiera kolor brązowy.
Najlepsze ziemniaki rosną na piaskach; z ziemi gliniastej żółte lub
ciemno-czerwone.
Na wiosnę wystrzegać się ziemniaków przemarzniętych lub
kiełkujących.
Przechowywanie ziemniaków.
Gdy się ma tylko 2, 3 korce ziemniaków, to najlepiej wrzucić je do paki,
posypawszy poprzednio dno paki niegaszonem wapnem, a z wierzchu przykryć
słomą.
Gdy jest większa ilość, to trzeba piwnicę wymieść, ziemię posypać
niegaszonem wapnem, na to położyć suche, czyste deski i na nie dopiero
zsypywać ziemniaki; z brzegu zrobić ściankę z desek, by się nie rozsypywały,
nakryć słomą, a obok postawić kosz wapna niegaszonego.
Zapobiega to gniciu ziemniaków.
Sposób przeszkodzenia kiełkowaniu.
Ponieważ ziemniaki należą do rodziny psianek, zawierają więc w sobie
truciznę, mianowicie w łupinie skoro zaczynają kiełkować. Zielone, długie kiełki
ziemniak6w są bardzo szkodliwe, mają gorzki smak, sprawiają nudności, a
nawet mogą działać śmiertelnie. Dlatego, począwszy od stycznia, nie trzeba
gotować ziemniaków w łupinach, a obierając wycinać starannie oczka i kiełki.
By nie kiełkowały, należy:
1) Napełnić kocieł do połowy wodą i, gdy się zagotuje, wrzucać weń
ziemniaki na 5 sekund, aby je woda przykryła, poczem wysuszyć i
zwyczajnie zsypać do piwnicy. Wrząca woda niszczy oczka, nie szkodząc
zupełnie ziemniakom.
2) Ostrym nożem wykroić ostrożnie oczka. To również nie szkodzi
ziemniakom; trzymają się dobrze aż do maja lub czerwca.
Dobrze jest także, począwszy od stycznia, przesypywać często
ziemniaki.
Sposób zużytkowania przemarzniętych i słodkich ziemniaków.
Przemarznięte ziemniaki obrać z łupiny, włożyć do garnka, posypać
miałką solą, szczelnie nakryć, postawić na ogniu i gotować w parze. Będą miały
smak zdrowych ziemniaków.
Słodkie ziemniaki można bezpiecznie użyć, jeśli przedtem
przetrzymało się je w ciepłem miejscu 3 - 4 dni; w cieple ulatnia się w krótkim
czasie nagromadzony cukier i ziemniak jest zupełnie dobry.
Gotowanie ziemniaków pod wiosnę.
Pod wiosnę, by stare ziemniaki nie szkodziły zdrowiu, należy gotować
je w następujący sposób:
Czyste, obrane i opłókane kilkakrotnie ziemniaki, włożyć do garnka,
sparzyć wrzącą wodą, którą następnie odlać i trzeba nalać drugą, gorącą,
posoloną, wodą. Gotować odrazu na mocnym ogniu.
I. Zupy
1. Zupa ziemniaczana.
Ugotować smak z włoszczyzny, biorąc: 3 marchwie, 2 pietruszki, 1
seler, 1 por, parę ziarnek pieprzu, listek bobkowy i soli do smaku. Obrane i
pokrajane w plasterki ziemniaki sparzyć wrzącą wodą, włożyć do smaku; gdy
ziemniaki miękkie, rozpuścić świeżej słoniny i wlać ją w zupę. Można tez dać w
słoninie pokrajaną cebulę, gdy kto lubi.
Gdy kto chce mieć zupę zawiesistą, do zaprawy dodać łyżkę mąki.
2. Zupa z ziemniaków postna.
Ugotować smak z włoszczyzny. Osobno pokrajać w paseczki marchew,
pietruszkę, por, kawałek pasternaku i kawałek selera, i ugotować w osobnym
rondelku. Surowe, obrane ziemniaki pokrajać w plasterki, sparzyć i wrzucić w
smak z włoszczyzny.
Gdy ziemniaki już miękkie, dwie łyżki masła zagotować z łyżką mąki,
zaprawić zupę, zagotować razem i przed podaniem włożyć ugotowane
oddzielnie jarzynki i trochę siekanego kopru lub zielonej pietruszki.
3. Zupa z ziemniaków po holendersku.
Obrać i pokrajać 2 cebule, 2 marchwie, 1 seler, 1 por, i poddusić w
maśle, dodać kwartę ziemniaków pokrajanych, zalać wszystko rosołem ; gdy
ziemniaki rozgotują się, przetrzeć wszystko przez durszlak, osolić i zaprawić
kwaterką śmietany.
Osobno podać grzanki z bułki.
4. Zupa ziemniaczana postna z zacierkami.
Gotuje się tak jak poprzednią, tylko rozprowadza się smakiem z
włoszczyzny i korzeni; zaprawić łyżką siekanej cebuli zasmażonej w maśle. Gdy
ziemniaki już miękkie, wsypuje się zacierki.
Sposób wykonania zacierek zwykły: pszenną mąkę zagniata się z
jajkiem i wodą, przerobione ciasto rwie się w drobne kawałki lub sieka
tasakiem.
5. Na smaku rybim.
Również zupa ziemniaczana może być gotowana na smaku rybim, a
wtenczas zaprawia się śmietaną.
6. Ziemniaczana przecierana.
Ugotować mocny smak z włoszczyzny. Osobno ugotować obrane
ziemniaki w całości; gdy będą miękkie odlać wodę, a ziemniaki przetrzeć przez
durszlak, przelewając smakiem z włoszczyzny. Zaprawić masłem z mąką lub
żółtkami, osolić wsypać dużo siekanego kopru, zagrzać mocno i podać z
grzankami.
7. Ziemniaczana z parmezanem.
Kilkanaście dużych ziemniaków, dwie cebule hiszpańskie, jeden mały
seler pokrajać na plasterki i dusić przez godzinę w maśle, na wolnym ogniu, żeby
się nie smażyły, a gotowały. Potem wlać półkwaterek wody, wsypać soli, pieprzu
i dwa pokruszone listki bobkowe. Gotować dopóki wszystkie jarzyny się nie
rozgotują, wówczas przetrzeć wszystko przez sito, wlać pół kwarty mleka
wrzącego i przed podaniem dołożyć kawałek młodego masła i 2 łyżki tartego
parmezanu.
8.Ziemniaczana z pomidorami.
Zupę ziemniaczaną zrobić podług 2-go lub 6-go przepisu, zaprawić
kilkoma dużemi pomidorami, uduszonymi w maśle i przefasowanymi przez sito,
lub też zimową konserwą pomidorową.
9. Zupa ziemniaczana na baraninie.
Zupa ta najlepsza jest w jesieni, kiedy baranina jest najsmaczniejsza.
Ugotować rosół z mięsa baraniego, po wyszumowaniu włożyć dużo
włoszczyzny, pokrajanej cienko jak makaron, kwartę ziemniaków, pokrajanych
w plasterki i kilka ziarn pieprzu. Gdy ziemniaki miękkie, na wydaniu wlać w
zupę wysmażoną słoninę z cebulą i trochą mąki. Do wazy wsypać trochę
siekanego kopru.
10. Ziemniaczana zupa z majerankiem.
Ziemniaki, pokrajane w drobną kostkę lub talarki, udusić w maśle,
dodać trochę tłuczonego majeranku, rozprowadzić rosołem (z wołowiny lub
baraniny) albo smakiem z włoszczyzny, zagotować i wydać.
Chcąc mieć zupę gęściejszą zaprawić na wydaniu dwoma żółtkami
rozgotowanemi, lecz nie zagotowywać ich z zupą ( aby się nie ścięły ), lecz tylko
rozgrzać.
11. Zupa „purée”.
Pół garnca ziemniaków, pokrajanych w kawałki, ugotować. Dwa pory,
pokrajane w kostkę, udusić w rondelku i na wydaniu zmieszać z zupą. Gdy
ziemniaki miękkie, przefasować przez durszlak, rozprowadzić rosołem lub
smakiem z włoszczyzny, posolić i zaprawić kwaterką śmietany z 4-ma żółtkami;
do wazy wsypać siekanej pietruszki i podać z grzankami.
12. Zupa z ziemniaków i porów.
Na 4 - 5 osób wziąć 4 -5 korzonków młodego pora, który pokrajać w
paski i poddusić w maśle. Oddzielnie ugotować 8—10 ziemniaków obranych i
pokrajanych w plasterki, dodając dwa listki bobkowe, kilka ziarn pieprzu i soli
do smaku. Gdy ziemniaki miękkie, dodać porów, raz przegotować, a na maśle
pozostałem przyrumienić małą łyżkę mąki, którą zaprawić zupę, w wazę zaś
wsypać trochę siekanego zielonego koperku lub pietruszki.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin