Verne Juliusz - W płomieniach indyjskiego buntu.pdf

(980 KB) Pobierz
Juliusz Verne
W p³omieniach indyjskiego buntu
Powieœæ podró¿nicza w 2 tomach
99 ilustracji L. Benetta et 2 mapy czarno-bia³e
Nak³adem ksiêgarni Dra Maksymiljana Bodeka, 1925
SPIS TREŒCI
1012473983.051.png 1012473983.062.png 1012473983.063.png 1012473983.064.png 1012473983.001.png 1012473983.002.png 1012473983.003.png 1012473983.004.png 1012473983.005.png 1012473983.006.png 1012473983.007.png 1012473983.008.png 1012473983.009.png 1012473983.010.png 1012473983.011.png 1012473983.012.png 1012473983.013.png
1012473983.014.png 1012473983.015.png 1012473983.016.png 1012473983.017.png 1012473983.018.png 1012473983.019.png 1012473983.020.png 1012473983.021.png 1012473983.022.png 1012473983.023.png 1012473983.024.png 1012473983.025.png 1012473983.026.png 1012473983.027.png 1012473983.028.png 1012473983.029.png 1012473983.030.png 1012473983.031.png 1012473983.032.png 1012473983.033.png 1012473983.034.png 1012473983.035.png 1012473983.036.png 1012473983.037.png
1012473983.038.png 1012473983.039.png 1012473983.040.png 1012473983.041.png 1012473983.042.png 1012473983.043.png 1012473983.044.png 1012473983.045.png 1012473983.046.png 1012473983.047.png 1012473983.048.png 1012473983.049.png 1012473983.050.png 1012473983.052.png 1012473983.053.png 1012473983.054.png 1012473983.055.png 1012473983.056.png 1012473983.057.png 1012473983.058.png 1012473983.059.png
Rozdzia³ I
CENA ZA G£OWÊ.
Dwa tysi¹ce funtów szterlingów nagrody otrzyma, kto dostawi ¿ywego lub umar³ego jednego z
poprzednich przywódców bundu Sipajów, który znajduje siê obecnie w okrêgu bombajskim,
mianowicie naboba Dandu-Pant, znanego pod imieniem…”
Tak brzmia³o urzêdowe obwieszczenie, które dnia 6. marca 1876 zosta³o w Aurungabad
wieczorem publicznie og³oszone.
Ostatniego s³owa, os³awionego nazwiska, które jedni tak bardzo przeklinali, jak je inni
potajemnie podziwiali, brakowa³o na afiszu, przylepionym niedawno na murze zapad³ego bungalowu
przy brzegu rzeki Doudha.
Nazwiska tego jednak brakowa³o poprostu dlatego, ¿e jakiœ fakir, którego nikt przy brzegu nie
zauwa¿y³, oddar³ doln¹ czêœæ afiszu, na której t³ustemi czcionkami by³o wydrukowane to imiê.
Równoczeœnie znik³o nazwisko generalnego guwernera prezydentury Bombaju, kontrasygnatura
podpisu wicekróla Indyj.
Co mog³o powodowaæ tym fakirem? Czyby siê spodziewa³, ¿e z podarciem obwieszczenia
powstaniec z r. 1857 ujdzie s¹dowej pogoni i gro¿¹cego mu zas¹dzenia? Czy¿by móg³ wierzyæ, ¿e
osobistoœci tak s³awnej razem z rozrzuconemi szcz¹tkami papieru nie bêdzie ju¿ mo¿na znaleœæ?
By³oby to niem¹dre.
Na œcianach domów, pa³aców, œwi¹tyñ i hoteli w Aurungabad znajdowa³y siê takie same afisze
w olbrzymiej iloœci. Prócz tego publiczny wywo³ywacz przechodzi³ przez ulice miasta i g³oœno
odczytywa³ obwieszczenie guwernera. Mieszkañcy i najmniejszej dziupli na prowincji ju¿ wiedzieli,
¿e przyrzeczono prawdziwy maj¹tek za ujêcie i dostawienie Dandu-Panta. Przed up³ywem dwunastu
godzin musia³oby jego napró¿no wydarte nazwisko w ca³ej prowincji byæ w ustach wszystkich.
Jeœli wiadomoœci by³y prawdziwe, jeœli nabob szuka³ rzeczywiœcie w tej czêœci Hindostanu
schronienia, to musia³ przecie¿ bez w¹tpienia, prêdzej czy póŸniej wpaœæ w czyjeœ rêce, bo
przecie¿ le¿a³o jego ujêcie w interesie wszystkich.
Jakiem wiêc uczuciem by³. powodowany ów fakir, je¿eli podar³ jeden egzemplarz tysi¹ckrotnie
ju¿ rozpowszechnionego obwieszczenia?
Najprawdopodobniej uczuciem gniewu, mo¿e wewnêtrznej pogardy, bo poruszy³ przytem
³opatkami i uda³ siê potem bez oznaki troski do najludniejszej, a przytem najbiedniejszej czêœci
miasta.
„Dekkan” nazywaj¹ wiêksz¹, czêœæ wschodniego pó³wyspu indyjskiego pomiêdzy zachodniemi a
wschodniemi górami Ghats. Zazwyczaj oznacza siê t¹ nazw¹ tak¿e ca³¹ po³udniow¹ czêœæ Indyj, po
tej czêœci Gangesu. Dekkan, którego imiê w sanskrycie oznacza po³udnie, sk³ada siê z wielu
1012473983.060.png
prowincyj, prezydentur Madras i Bombaj. Jedn¹ z najwa¿niejszych pomiêdzy niemi jest Aurungabad,
której stolica kiedyœ uchodzi³a za stolicê ca³ego Dekkanu.
W XVII. stuleciu ustanowi³ s³ynny cesarz mongolski Aurung-Zeb swój dwór wed³ug porz¹dku tego
miasta, które ju¿ w najdawniejszych dziejach Hindostanu jest znane pod nazwiskiem Kirkhi. Liczy³o
ono wtedy sto tysiêcy mieszkañców, oko³o piêædziesi¹t tysiêcy pod w³adz¹ angielsk¹, którzy
zarz¹dzaj¹ ni¹ zamiast „nizama” z Hajderabadu. Jest ono jednak jedn¹ z najbardziej zdrowotnych
miejscowoœci pó³wyspu, a straszna cholera azjatycka i febra, która zdziesi¹tkowa³a ludnoœæ w
Indjach, oszczêdzi³y j¹.
Aurungabad przechowa³o wspania³e szcz¹tki dawnej œwietnoœci. Pa³ac Wielkiego Mogu³a
wzniesiony na prawym brzegu Doudmy, pomnik su³tanki-oblubienicy Schah-Jahan, ojca Aurung-Zeb,
meczet naœladowany pod³ug Padja-d’Agra, który wznosi swoje cztery minarety na oko³o kopu³y
kszta³tnie zaokr¹glonej, inne pomniki artystycznie zbudowane i bogato ozdobione œwiadcz¹ o
wielkoœci i potêdze jednego z najznakomitszych zdobywców Hindostanu, który wzniós³ to
królestwo, przy³¹czywszy do niego Kabul i Assam, do niezrównanej potêgi i dobrobytu. Chocia¿
ludnoœæ od owego czasu w Aurungabad znacznie siê zmniejszy³a, jak mówiliœmy wy¿ej, to
jednakowo¿ jeden cz³owiek móg³ ³atwo ukryæ siê poœród tych typów tak ró¿norodnych, z których siê
sk³ada³o to miasto.
¯ebrak ten prawdziwy, czy udany zmiêszany z pospólstwem, nie odró¿nia³ siê od niego niczem.
Podobnych jemu w Indjach jest obfitoœæ wielka. Tworz¹ oni z tak zwanymi „Sayed” zakon
religijnych ¿ebraków, którzy prosz¹ o ja³mu¿nê przechodniów pieszo czy konno, a je¿eli nie uzyskaj¹
jej dobrowolnie, to umiej¹ j¹ wymóc podstêpem. Nie wzgardz¹ oni rol¹ mêczenników z w³asnej woli i
doznaj¹ wielkiego powa¿ania u klas ni¿szych ludu indyjskiego.
Fakir, o którym mowa, by³to cz³owiek wzrostu wysokiego, a je¿eli przeszed³ czterdziestkê, to nie
o wiêcej jak o rok lub dwa. Twarz jego przypomina³a piêkny typ maharattów, szczególnie blaskiem
czarnych jego oczu zawsze o¿ywionych, ale piêknych rysów jego rasy trudno by³oby dopatrzyæ siê
pod œladami ospy, która pory³a mu twarz. Cz³owiek ten jeszcze w sile wieku, by³ gibki a silny. Znak
szczególniejszy: brakowa³o mu jednego palca u lewej rêki. W³osy mia³ farbowane na czerwono,
chodzi³ prawie na pó³ nagi, bez obuwia, na g³owie turban, ledwie okryty lich¹ kolorow¹ koszul¹
we³nian¹, paskiem przepasan¹. Na piersiach jego widaæ by³o symbol dwóch pierwiastków mitologji
indyjskiej, tworz¹cego i niszcz¹cego, g³owê Iwa czwartego wcielenia Wisznu, troje oczu i
symboliczny trójz¹b srogiego Sziwy.
W Aurungabad po ulicach, a szczególnie po tych lichszych zau³kach, gdzie przemieszkuj¹ t³umy
kosmopolityczne niskich warstw widoczne by³o wielkie wzruszenie, ³atwo daj¹ce siê wyt³umaczyæ.
Tam to t³umy roi³y siê przed ruderami, które im s³u¿y³y za mieszkania. Mê¿czyŸni, kobiety, dzieci,
starcy Europejczycy czy krajowcy, ¿o³nierze z regimentów królewskich czy regimentów krajowców,
¿ebracy ró¿nego rodzaju, wieœniacy okoliczni, wszystko to spotyka³o siê, gwarzy³o, giestykulowa³o,
dowodzi³o, rozmyœlaj¹c nad mo¿ebnoœci¹ pozyskania nagrody, obiecanej przez rz¹d. I przed ko³em
loteryjnem, które wyci¹ga wielkie losy na dwa tysi¹ce funtów szterlingów, wzruszenie nie by³oby
wiêksze. Mo¿na nawet dodaæ, ¿e tym razem nikogo nie by³o, któryby nie mia³ szansy wyci¹gniêcia
dobrego numeru, którym by³a g³owa Dandu-Panta. Szczególniejszego wprawdzie potrzeba by³o
szczêœcia i szczególnej te¿ odwagi, by uj¹æ naboba.
1012473983.061.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin