sprawozdanie7.1.pdf

(104 KB) Pobierz
Paulina Magdzicka gr.5 zespół nr 7, Wydział Inżynierii Lądowej
12-10-2010
Sprawozdanie z wykonania ćwiczenia komputerowego nr 7.1
Temat: Komputerowa symulacja hydratacji cementu.
Wprowadzenie
Wraz z rozwojem technik komputerowych powstają coraz to nowe programy pomagające nam zobrazować i
zrozumieć pewne zjawiska zachodzące w otaczającym nas świecie. Wykonując to ćwiczenie posługiwaliśmy się
programem „iwueczka3.4”, opracowanym w Katedrze Materiałów Budowlanych Politechniki Warszawskiej. Idea
programu została sformułowana w Państwowym Instytucie Standaryzacji Technologii (NIST) w Gaithersburgu w USA
we współpracy z Centrum Naukowo-Technologicznym Zaawansowanych Materiałów Budowlanych.
Cel: komputerowa symulacja i analiza zmian mikrostruktury podczas hydratacji cementu przebiegającej w zaczynie
cementowym z uwzględnieniem rożnych czynników wpływających na przebieg tego procesu.
Wstęp teoretyczny
Hydratacja (inaczej uwodnienie) to ogół procesów chemicznych lub fizycznych, w których związkiem chemicznym
przyłączanym do innej substancji jest woda, przy czym woda ta jest przyłączana w całości (nie powstają dodatkowo
produkty uboczne). Jest to podstawowy rodzaj reakcji zachodzącej w czasie wiązania cementu, dlatego też często
zamiast terminu „hydratacja cementu” używa się terminu „wiązanie cementu”.
Cement jest stosowany do wytwarzania zaczynów, zapraw i betonów. Najczęściej stosowanym spoiwem jest
cement portlandzki. Cement portlandzki należy do najczęściej stosowanych mineralnych spoiw hydraulicznych.
Podstawowymi surowcami stosowanymi do jego produkcji są wapienie i gliny lub margle. Najbardziej reaktywnym w
stosunku do wody składnikiem jest glinian trójwapniowy (C 3 S). Gdyby nie obecny w cemencie gips dwuwodny,
reakcje uwodnieniea glinianu zachodziłaby bardo szybko i wiązanie cementu zachodziłoby gwałtownie. W obecności
gipsu C 3 S reaguje z wodą znacznie wolniej.
Alit i belit ( krzemiany wapniowe) ulegają jednocześnie hydratacji i hydrolizie. Jako pierwszy reaguje C 3 S.
alit: 2(3CaO* SiO 2 )+6H 2 O 3CaO*2SiO 2 *3H 2 O+3Ca(OH) 2
belit: 2(2CaO* SiO 2 )+4H 2 O 3CaO*2SiO 2 *3H 2 O+Ca(OH) 2
Produktem hydratacji jest uwodniony krzemian wapniowy (tworzący tzw. Żel C-S-H, który stanowi ponad 50%
objętości utwardzonego zaczynu cementowego), a produktem hydrolizy (rozkład soli pod wpływem wody na jony)
jest portlandyt, który tworzy kryształy.
Porowatość to procentowa zawartość porów w mieszance betonowej; mniejsza porowatość mieszanki to w
ogólnym rozrachunku większa wytrzymałość betonu; na porowatość betonu ma również wpływ proces pielęgnacji.
Przebieg doświadczenia i obserwacje
Po uzgodnieniu z prowadzącym ćwiczenie składu zaczynu cementowego (zawartość cementu 100%), średnicy ziaren
(4-28*10 -6 m) oraz współczynnika hydratacji ( 0,7 ), przeprowadziliśmy 3 niezależne symulacje komputerowe
zjawiska hydratacji cementu. W każdej próbie przyjęliśmy inny współczynnik woda/spoiwo, który w kolejnych
próbach wynosił odpowiednio: 0,7, 0,65, 0,6. Ponadto przeprowadziliśmy jeszcze jedną dodatkową symulację, w
której współczynnik w/s=0,9. Po każdej symulacji drukowaliśmy nasze wyniki, aby móc zaobserwować zachodzące
zmiany. Poniższa tabela przedstawia obserwowane zmiany porowatości .
Numer próby
1
2
3
4
w/s
0,7
0,65
0,6
0,9
Porowatość betonu (%)
18-19
17-18
16-17
22-23
Porowatość
zaczynu
38
35
32
48
cementowego (%)
1
981446746.008.png 981446746.009.png 981446746.010.png 981446746.011.png 981446746.001.png 981446746.002.png 981446746.003.png 981446746.004.png 981446746.005.png 981446746.006.png
 
Jak zaobserwowaliśmy podczas symulacji w zaczynie powstaje Ca(OH) 2 . Ma on duże znaczenie dla betonu,
zwłaszcza w konstrukcjach żelbetonowych. Przez reakcję kwasu węglowego (CO 2 ) z wodorotlenkiem wapnia
(Ca(OH) 2 ) dochodzi do powstawania węglanu wapnia, czyli wapienia (CaCO 3 ). Przez to zapobiegająca korozji
zawartość wodorotlenku wapniowego w wodzie porowej kamienia cementowego spada, a w wyniku tego
pierwotna wartość pH wynosząca około 13 zostaje zachowana. Gdy wartość pH betonu spadnie poniżej 9, wtedy już
dla stali nie ma ochrony przed korozją, dlatego obecność Ca(OH) 2 jest korzystna i tak istotna.
Rysunek 1. wykres zależności porowatości od w/s
Wykres został sporządzony dla stopnia hydratacji 0,7
Wnioski
Na podstawie wykresu mogę stwierdzić, że im wyższy współczynnik woda/spoiwo, tym większa porowatość betonu,
a co za tym idzie mniejsza wytrzymałość mechaniczna betonu. Przy w/s=0,9 porowatość wynosi niemal 50%, co
sprawia, że beton jest niemal ażurowy i z pewnością nie będzie odznaczał się wysoką wytrzymałością. Wraz ze
wzrostem współczynnika w/s rośnie porowatość betonu oraz zaczynu betonowego, a zatem jego wytrzymałość i
trwałość maleje. Mikrostruktura betonu zmienia się pod wpływem czynników takich jak m.in. badany wpływ
współczynnika w/s, ale także ma na to wpływ skład zaczynu (skład spoiwa, rodzaj uziarnienia, średnice ziaren).
Niewątpliwie jednak istnieje dolna granica wartości współczynnika w/s, ponieważ im mniej wody w zaczynie tym
mniej składników ulegnie hydratacji. Z kolei im więcej wody, tym zaczyn jest rzadszy, a beton z niego powstały mniej
wytrzymały.
2
981446746.007.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin