Mądrość Syracha (Eklezjastyk)
21:1 - Synu mój, jeśli raz zgrzeszyłeś, nie grzesz więcej i błagaj o przebaczenie twoich dawnych grzechów.
21:2 - Jak uciekasz przed wężem, tak unikaj grzechów, bo gdy się do nich zbliżysz, zgotują ci zagładę. Ich zęby gorsze są od paszczy lwa okrutnego i łatwo kres kładą życiu człowieka.
21:3 - Każde przekroczenie Prawa – to miecz o podwójnym ostrzu, rany nim zadawanej nie można wyleczyć.
21:4 - Jak gwałtem i zbrodniami niszczy się pałace, tak ulegnie zagładzie dom zarozumialca.
21:5 - Modlitwa ubogiego trafia do uszu Boga, którego sąd na wszystkich przyjdzie niebawem.
21:6 - Kto nie lubi napomnień, na drogę grzechów wchodzi, kto zaś boi się Pana, nawraca się całym sercem.
21:7 - Każdy pleciuch znany jest wszystkim dokoła, lecz każdą jego słabość zna dobrze człowiek mądry.
21:8 - Budować sobie dom za pieniądze drugiego to gromadzić kamienie na własny grobowiec.
21:9 - Zgromadzenie grzeszników – to niczym stos paździerzy, które znikną bez śladu w płomieniach ognia.
21:10 - Dobrze wyłożona jest droga grzesznika, prowadzi jednak, niestety, w samą gardziel Szeolu.
21:11 - Kto Prawa przestrzega, ten panuje nad popędami, a pełna bojaźń Boża – to prawdziwa mądrość.
21:12 - Komu brak zdolności, ten niczego się nie nauczy, ale są też zdolności napawające goryczą.
21:13 - Człowiek mądry – to istna kopalnia wiedzy, a jego wola – źródło wody żywej.
21:14 - Serce głupiego – to rozbite naczynie: nie można w nim przechowywać żadnej mądrości.
21:15 - Rozsądny, kiedy usłyszy mądre słowo, potrafi je docenić i dorzucić doń własne, a gdy słyszy je głupi, wzgardzi nim i nie chce go przyjąć.
21:16 - To, co mówi głupiec, umiera jak ciężar w drodze, to, co mówi mądry, zawsze pełne wdzięku.
21:17 - Na zebraniu oczekuje się wypowiedzi mądrego, a to, co powie, wszyscy przechowują w sercu.
21:18 - Mądrość głupiego podobna do zrujnowanego domu, a wskazania głupich – to słowa nieskładne.
21:19 - Napomnienia są dla głupiego niczym pęta na nogach i jak kajdany na prawej ręce.
21:20 - Głupiec wybucha nagle bardzo głośnym śmiechem, a człowiek mądry śmieje się rzadko i nieśmiało.
21:21 - Dla człowieka mądrego pouczenie – to ozdoba ze złota i cenna obrączka na prawej ręce.
21:22 - Głupiec śpieszy się, by prędko wejść do [cudzego] domu, człowiek z pewną ogładą zachowuje się skromnie.
21:23 - Niemądry już od progu rozgląda się po wnętrzu, człowiek dobrze wychowany zatrzyma się na zewnątrz.
21:24 - Mąż nieokrzesany podsłuchuje pod drzwiami, dobrze wychowanego napełnia to odrazą.
21:25 - Plotkarz powtarza wszystko, co usłyszał od innych, mądrzy bardzo starannie wyważają swe słowa.
21:26 - Głupiec mówi o wszystkim, co ma w swoim sercu, a mądry każde słowo chowa w swoim wnętrzu.
21:27 - Kiedy bezbożny złorzeczy swym wrogom, to sobie samemu najczęściej złorzeczy.
21:28 - Oszczerca sobie samemu wyrządza krzywdę i budzi odrazę wśród otoczenia.
Zabr7