Historia sportów siłowych
Rodowód współczesnej kulturystyki jak i wielu innych dyscyplin sportu, sięga czasów "złotego wieku" starożytnej Grecji, od którego dzieli nas ponad 2000 lat. – ideał harmonijnie ukształtowanego ciała i ducha. Panował również powszechny kult ciała, muskularnej i estetycznej sylwetki.Kalokagatia (gr. Kalokagatia: piękny i mądry). Pierwsze istniejące zapiski o stosowaniu treningu siłowego ze wzrastającym obciążeniem, to kiedy grecki zapaśnik, Milo z Krotonu (540-526 r.p.n.e) przenosił coraz to większego byczka wokół stadionu sportowego. W muzeum archeologicznym na Olimpie znajduje się kamień, na powierzchni którego w VI w.p.n.e. wyryto słowa: „ Bybon, syn Phola podniósł mnie jedną ręką ponad głowę” - głaz waży 143 kg. Dopiero epoka Odrodzenia przyniosła nawrót do wzorów helleńskich. Tacy mistrzowie renesansu, jak Leonardo da Vinci i Michał Anioł w swoich rzeźbach i freskach, opierających się na dokładnej znajomości anatomii, szukali i oddawali piękno ludzkiego ciała. W wieku XIX wielką popularnością cieszyły się zapasy i pokazy siłowe, w których atleci demonstrowali publiczności swoje nieprzeciętne walory fizyczne. Prekursor współczesnej kulturystyki – Frederick Wilhelm Muller (Eugen Sandow, 1867-1925). Jako jeden z pierwszych podjął systematyczny trening z ciężarami, zaczął studiować medycynę, aby lepiej poznać funkcjonowanie mięśni. Sandow pierwszy zastosował w swoim treningu metodę serii i powtórzeń, a także ćwiczenia na rozwój poszczególnych grup mięśniowych. Pierwszy człowiek, który świadomie uprawiał kulturystykę w dzisiejszym tego słowa znaczeniu. Występował jako "żywy pomnik" w kasynie gry w Monte Carlo. Zachwycał publiczność swoją piękną budową ciała, wspaniale rozwiniętymi mięśniami i wielką siłą. W 1885r. w St. Petersburgu doktor polskiego pochodzenia Wladimir Krajewski otworzył prawdopodobnie pierwszą w Europie siłownię. Wydawał też książki o tematyce zdrowotnej i treningu siłowym. W 1904r. w Londynie przeprowadzono zapewne pierwsze oficjalne w dziejach nowożytnych zawody w prezentowaniu sylwetek W Nowym Jorku, trening siłowy zaszczepił Luis Attyla otwierając w 1894 pierwszą w świecie profesjonalną siłownię. W 1955 IFBB zorganizowała pierwsze zawody mistrzostw świata w kulturystyce. Do Polski kulturystyka trafiła w połowie lat 50-tych za sprawą redaktora Stanisława Zakrzewskiego. W 1958 r. przeprowadzono w Polsce pierwszy konkurs kulturystyczny przy XII Mistrzostwach Polski w Podnoszeniu Ciężarów. Mistrzem Polski został wówczas dr Augustyn Dziedzic - sztangista i pracownik AWF, późniejszy słynny trener i wychowawca wielu czołowych polskich ciężarowców. W 1960 roku odbył się pierwszy kurs instruktorów kulturystyki, który ukończyło 19 osób. Ukazało się pierwsze wydanie książki red. Zakrzewskiego "Jak stać się silnym i sprawnym". Pod koniec roku 1960 w GKKFiT zaakceptowano rekreacyjne uprawianie kulturystyki, lecz stwierdzono, że kulturystyka nie jest sportem i zakazano organizacji oficjalnych mistrzostw Polski. W 1971 r. zawitał do Polski prezydent IFBB. Ben Weider nakłonił władze GKKFiT do zaakceptowania kulturystyki i wyrażenia zgody na przystąpienie TKKF do IFBB. Pierwsze mistrzostwa Polski TKKF w trójboju siłowym zorganizowano 21-22 maja 1976 roku w Piotrkowie Trybunalskim. W 1977 roku zorganizowano pierwsze mistrzostwa Polski w kulturystyce W 2002 roku w Warszawie nazwę Związku poszerzono o nazwę kolejnej dyscypliny sportu - Fitness. Związek tym samym zmienił nazwę na Polski Związek Kulturystyki, Fitness i Trójboju Siłowego.
SIŁA MIĘŚNIOWA
Siłę mięśniową człowieka można określić jako zdolność do pokonywania oporu zewnętrznego (bezwładności, tarcia, grawitacji, sprężystości materiałów itp.) lub przeciwdziałania mu kosztem wysiłku mięśniowego. Siła jest równa iloczynowi masy i przyspieszenia (F= m x a), dlatego wielkości rozwijanej siły mogą wzrastać poprzez: zwiększenie masy przy niewielkim przyspieszeniu — są to ćwiczenia typowo siłowe (np. wyciskanie, przysiad ze sztangą o ciężarze maksymalnym); zwiększenia przyspieszenia ruchu przy stałych masach — są to ćwiczenia szybkościowo-siłowe (np. rzuty). – Jeżeli przy dużym przyspieszeniu wielkość siły rozwijanej w ruchu jest mała (mała masa), mówimy o ćwiczeniach o charakterze szybkościowym. Dla praktyki sportowej wyróżniamy tzw. siłę wolną (maksymalna masa), siłę szybką (masa niewielka, przyspieszenie duże), siłę zrywową (dążenie do maksymalnego przyspieszenia ruchu). UJĘCIE FIZYCZNE Zgodnie z II zasadą Newtona siła jest proporcjonalna do masy i przyspieszenia F = m x a Jednak siła w odniesieniu do sprawności człowieka jest ujęciem o wiele szerszym – przy opisywaniu siły mięśniowej człowieka i form jej przejawiania się należy pamiętać o jej biologicznych przejawach. Rodzaje siły 1. Siła absolutna – siła możliwa do rozwinięcia przez zawodnika w wybranym ruchu 2. Siła względna – iloraz siły absolutnej i masy ciała zawodnika Przykłady. Podział siły ze względu na strukturę
wewnętrzną i zewnętrzną Siła „ogólna” – podniesienie na wyższy poziom sprawności wszystkich
grup mięśniowych. Siła „ukierunkowana” – kształtowanie specyficznych dla konkurencji grup mięśniowych (zgodność struktury zewnętrznej lub wewnętrznej). Siła „specjalna” – wykorzystanie wysokiego potencjału siły specjalnej w połączeniu z inną zdolnością (np. szybkością) w ramach właściwej dla konkurencji techniki ruchu (zgodność struktury zewnętrznej i wewnętrznej).
Rodzaje skurczów mięśniowych
1. Skurcz izotoniczny – skurcz, w którym nie zmienia się napięcie lecz jego długość.
a) skurcz koncentryczny – skurcz, w którym następuje skrócenie mięśnia,
b) skurcz ekscentryczny – skurcz, w którym następuje wydłużenie (rozciągnięcie)
mięśnia,
c) skurcz ekscentryczno-koncentryczny – ze wstępnym rozciągnięciem a
następnie skróceniem mięśnia, tzw. ćwiczenia plajometryczne (plyometryczne).
2. Skurcz izometryczny – skurcz, w którym zmienia się napięcie bez zmiany długości
mięśnia.
3. skurcz izokinetyczny – ruchu jest wykonywany ze stałą prędkością.
4. Skurcz stymulowany elektrycznie.
5. Najczęściej jednak występuje praca auksotoniczna, w której mięśnie zmieniają
długość i napięcie jednocześnie.
CZYNNIKI OD KTÓRYCH ZALEŻY
WIELKOŚĆ SIŁY SKURCZU MIĘŚNI
CZYNNIKI OSOBNICZE
– Wiek, płeć, budowa ciała, wielkość masy mięśniowej,
uwarunkowania genetyczne
CZYNNIKI FIZJOLOGICZNE
– Powierzchni przekroju fizjologicznego, stan pobudzenia,
budowa morfologiczna mięśnia, napięcie i prędkość
skracania się mięśnia
CZYNNIKI BIOMECHANICZNE
– Kąt zgięcia stawowego, siła mięśnia przy jego długości
spoczynkowej, długość brzuśca mięśniowego, wielkość
ramienia siły mięśnia
INNE CZYNNIKI
– Rytm dobowy i sezonowy, promieniowanie nadfioletowe,
odżywianie, wspomaganie farmakologiczne, charakter
odnowy, rodzaj aktywności ruchowej
SKŁADOWE OBCIĄŻENIA
Charakter obciążenia treningowego zależy od
ilościowych i jakościowych zmian, tak zwanych
składowych obciążenia, do których zaliczamy:
1) intensywność ćwiczenia, która jest
proporcjonalna do mocy (praca dzielona przez
czas) rozwijanej przez ćwiczącego;
2) czas trwania ćwiczenia,
3) czas trwania przerwy odpoczynkowej,
4) charakter odpoczynku (odpoczynek czynny lub
bierny),
5) liczba powtórzeń ćwiczenia i liczba serii.
W treningu nie można rozwijać izolowanych właściwości bez oddziaływania na pozostałe. Trening nastawiony na rozwijanie siły może wpływać na wzrost szybkości czy nawet wytrzymałości.
PODSTAWOWE EFEKTY TRENINGU SIŁY MIĘŚNIOWEJ CZYNNIKI MORFOLOGICZNE: Hipertrofia mięśni dzięki wzrostowi białek kurczliwych. Przyrost wielkości i siły ścięgien i wiązadeł.Przyrost gęstości i wzmocnienie kości.Przyrost gęstości naczyń włosowatych w mięśniach.PODSTAWOWE EFEKTY TRENINGU SIŁY MIĘŚNIOWEJ CZYNNIKI UŁADU NERWOWEGO:Przyrost aktywności i włączanie się, nowych jednostek ruchowych w mięśniach,Wzrost częstości wyładowania motoneuronów,Zmniejszenie hamowania w układzie nerwowym. PODSTAWOWE EFEKTY TRENINGU SIŁY MIĘŚNIOWEJ CZYNNIKI BIOCHEMICZNE:Wzrost testosteronu, hormonu wzrostu, insulinopodobnego czynnika wzrostu, i katelochamin (adrenalina, noradrenalina, dopamina – hormony wytwarzane przez rdzeń nadnerczy).
Korzyści z regularnego uprawiania ćwiczeń siłowych:
1.Zwiększenie siły mięśni. 2. Zwiększenie wytrzymałości mięśni 3. Kształtowanie sylwetki 4. Zwiększenie wytrzymałość kości i wiązadeł , grubości chrząstek i gęstości unaczynienia mięśni 5. Poprawa stanu zdrowia i sprawności fizycznej 6. Wpływają na poprawę osiągnięć sportowych 7. Zwiększenie szybkości i wydolności mięśni 8. Pomagają przezwyciężyć stresy i napięcie związane z codzienną pracą 9. Wpływają na pozytywne samopoczucie 10. Uczą zdyscyplinowania i motywacji, które przenoszą się na inne dziedziny życia człowieka.
Korzyści z regularnego uprawiania ćwiczeń siłowych
Pomagają w redukcji wagi ciała i tkanki tłuszczowej 2. Wzmacniają serce, podnoszą wydajność przemian metabolicznych i wpływają stabilizująco na ciśnienie krwi 3. Mogą korzystnie wpłynąć na długość życia 4. Oddziaływają korzystnie w zapobieganiu różnym schorzenia np. Osteoporoza 5. Podwyższają poziom hemoglobiny oraz liczbę czerwonych ciałek krwi 6. Są odpowiednie dla kobiet i mężczyzn w każdym wieku i mogą być cenną formą aktywności dla małżeństw i całych rodzin 7. Są świetną formą rehabilitacji po wypadku kontuzji mięśniowych i stawowych, mogą być stosowane przez osoby upośledzone, nawet z częściowym niedowładem rąk lub nóg. 8. Obniżają, jak to udowodniono poziom cholesterolu.
Dodatkowe korzyści płynące z uprawiania ćwiczeń siłowych:
Nabycie i utrwalenie nawyków higienicznego trybu życia.Unikanie niezdrowych nałogu i przyzwyczajeń.Przestrzeganie diety, racjonalniejsze odżywianie.Bodziec do fizycznego i psychicznego doskonalenia swojej osobowości, poprawy pozycji społecznej i zawodowej.Silniejsza osobowość.Zwracający uwagę wygląd zewnętrzny i sprawność fizyczna.
Regulamin siłowni
u W siłowni prowadzone są zajęcia dydaktyczne,
rekreacyjne i sportowe.u W zajęciach rekreacyjno – sportowych (w wyznaczonych godzinach) może uczestniczyć każdy student Politechniki Opolskiej posiadający aktualną legitymację AZS. u Zawodnicy AZS Opole (koszykówka, piłka siatkowa, short track, lekkoatletyka) mogą korzystać z siłowni w innych niż wyznaczone terminy ale tylko pod opieką osoby wyznaczonej przez trenera i ustalonej z opiekunem siłowni. u Zawodnicy AZS Opole (koszykówka, piłka siatkowa, short...
marrec1