Jerzy Liebert - Gusła.pdf

(613 KB) Pobierz
Ta lektura,
podobnie ak tysiące innych, est dostępna on-line na stronie
wolnelektury.pl.
Utwór opracowany został w ramach pro ektu
Wolne Lektury
przez
fun-
dac ę Nowoczesna Polska.
JERZY LIEBERT
Gusła (tomik)
[Dedykacja]
Dusowi
Gusła, I
Kwiecień
Gotu e się żywica —
Piekło, piekło zielone!
Ptaki ak kamień z procy
Furkocą oślepione.
Jeleń wbiegł na polanę,
Rogi podniósł, przystanął —
Goni wzrokiem po niebie,
Łanię, łanię nieznaną.
Natura, Las, Wiosna
Pożądanie, Zwierzęta,
Marzenie
Wiosna
Ptaki oszalały…
Na piersi młodych brzóz kładły rogi elenie,
Nieba łaknące zieleni,
Chrapy spocone im drżały.
Tryskały z drzew liście i soki.
Pijane chodziły zwierzęta i obłoki.
Na wyrębach pod słońcem dziwy — mgły liliowe.
Aż trzaskały z zachwytu kory po gąszczach zdrowe.
Odrodzenie, Wiosna,
Natura
Wagary
Patrza , przy acielu, staw się kołysze
Na wiosnę tak gwałtownie, esienią smutnie , cisze .
Przyszło tu dużo chłopców i odwiązało łódkę —
Żebym to a tak łatwo przepłynąć mógł po smutku.
W tym białym, ciasnym domu chodzą różni panowie.
Rysu ą coś na tablicach, mówią słowo po słowie.
W mądrości swe okrutne nie spo rzą nawet w okno,
Jak drzewa potargane pod srebrnym deszczem mokną.
Tak ich to mało wzrusza i tak im wszystko edno,
Czy liście są zielone, czy oczy smutkiem więdną.
Ja nigdy ich nie po mę i chyba nie zrozumiem,
A oni mnie — to trudno — za mało widać umiem.
O, patrza , przy acielu, przez ciężkich chmur szeregi
Nalewa mnie radością słońce po same brzegi.
Zabawa
Szkoła, Nauczyciel, Nauka
Obraz świata, Wrażliwość
Zachęta do ucieczki
adeuszowi Wiśniewskiemu
Miło est, przy acielu, wy echać wiosną,
Porzucić wszystkie nauki i tomy przeróżnych książek.
Do Białowieży, przy acielu, albo do Galic i Wschodnie ,
Patrzeć, ak słońce szpera wśród liści, i ak trawy zielone rosną.
Będziem czuli, ak mądrze i pogodnie
Urządzony est świat. (Choć est dużo smutku,
Ale to krótko trwa i po cichutku,
Przy acielu). Łąki przed nami, lasy i łąki, i łąki.
I chłopi. I romantyczne wykrzykniki — skowronki.
Będziesz zbierał mchy do swych zielników,
Słońce ak miód gorące, ak miód wonne.
Ja tego nie umiem.
Nawet do gazet pisać nie będę mógł, bo nie mam eszcze czytelników.
Tak dobrze iść z odkrytą głową i mieć włosy zaprószone niebem.
To może na większe szczęście.
Ja wiem dobrze, przy acielu, że dla ciebie
Druty i domy są złe, męczący est pobyt w mieście.
Ciche są gąszcze i polanki, na prawo różowe błękity.
Serdecznie sze od ludzkich rąk są drzew gałęzie,
Gdzie ptak srebrem wypryska i więźnie,
I esionów ukochanych stalagmity.
Rzućmy miasto. Porzućmy za ęcia wszystkie:
Ty — foliały¹ naukowych ksiąg, teksty łacińskie,
Ja — mo e powieści niedokończone, Platona² i Chestertona³.
¹foliał — gruby tom wielkiego formatu. [przypis edytorski]
²Platon (– p.n.e.) — filozof gr. [przypis edytorski]
³
hesterton, Gilbert
(–) — ang. pisarz. [przypis edytorski]
Podróż, Życie ako
wędrówka, Książka
Podróż
Gusła (tomik)
Pó dź, zobaczymy, czy naprawdę askółki
Barwione są barwą nieba.
Przy acielu, wy echać daleko, uciekać trzeba.
Wakacje
Pod oknem twym, przy acielu, rozlało się morze zielone,
Na oczy nam spływa, na myśli postrzępione,
Taką dalą łagodnych, edwabnych czółen
Płynie bez końca pod zieloną bramę
Melancholii — którą prawie wszyscy znamy,
Którą a też kiedyś czułem.
To wszystko takie proste.
W zimie est biało, a lato est zielone.
Zawsze trzeba mieć oczy przymrużone
I być zmęczonym na wiosnę.
Wszystko mnie uż znużyło, tak akbym nic nie czuł.
A ednak, przy acielu, nad złote księgi
neidy⁴
Wyże stawiam eden czerwcowy, letni wieczór.
Lato, Melancholia, Sielanka
Zmęczenie, Uczeń
Wieczór, Książka
Wieś
Wypędzili z ra u aniołowie
Ludzi, ptaki i strwożone sarny,
Zamiast ambroz i słodkie i złote
Krowie mleko nam dali i chleb czarny.
Wieś, Ra , Bieda, Jedzenie
Początek jesieni
Jabłka na drzewach tańczą.
Szum wznosi się i odchodzi.
Słońce nagle przygrze e,
Wiatr się zerwie — ochłodzi.
Uśmiecham się. W uśmiechu
Jest cała prawda smutku.
Ale nikt, nikt nie widzi,
Jak płaczę po cichutku.
I tylko popętane,
Na wielkich łąkach konie,
Też troskę ma ą w oczach
I liżą mo e dłonie.
Przestrzenie, o przestrzenie!
Jesieni niepo ęta —
⁴
neida
— rzymska epope a narodowa autorstwa Wergiliusza (– p.n.e.). [przypis edytorski]
Wiatr Melancholia, Natura
Jesień,
Uśmiech, Łzy
Smutek
Koń
Zwierzęta, Przestrzeń
Gusła (tomik)
Owoce i obłoki,
Samotność i zwierzęta.
Pejzaż
Chaty nad wodę zbiegły.
Woda widna i cicha.
Plebania na fali w lipach,
Przybiera kolory cegły.
Stóg siana poprzez zagrodę
Rzuca się w rzekę rudy,
Tulą w nim mordy krowy,
Rogi kładąc na wodę.
Drogą błądzi Demeter⁵,
Pełna trwogi i smutku:
Tylko ślady zostały —
Białe astry w ogródku…
Kwiaty, Rozstanie
Woda, Lustro, Wieś
Jesień
Dzieciństwo
Wpatrzony w matczyne oczy,
Obe mowałem was z całych sił,
Dni, rozcinane skrzydłami wiatraków,
I owijałem się w kra obraz wasz,
Kładąc na twarz
Koronkę lecących ptaków.
Dzieciństwo, Złoty wiek,
Sielanka
Gusła, II
Gusła⁶ nad źródłem
Leonowi Pomirowskiemu
Wiatr z góry przypadł, pod wodę wionął,
Na dnie poruszył śpiewne wrzeciono…
Idę nad mową niewysłowioną,
Jasną po wierzchu, spodem zieloną.
Pod mchy brodate, pod pniów⁷ wykroty⁸,
Pod mo e stopy podpływa potok,
⁵Demeter (mit. gr.) — bogini płodności, rolnictwa i urodza u. Tu nawiązanie do mitu o porwaniu e córki,
Kory-Persefony, przez Hadesa, boga krainy umarłych. Z wyroku Zeusa Persefona spędza pół roku z matką,
a pół z mężem, i każde esieni przyroda zamiera z powodu smutku swo e bogini, rozsta ące się z córką. [przypis
edytorski]
⁶gusła — zaklęcia i rytuały magiczne, szczególnie w magii ludowe , związane blisko z przyrodą. [przypis
edytorski]
⁷pniów — dziś popr. forma D. lm: pni. [przypis edytorski]
⁸wykrot — dziura po korzeniach przewróconego drzewa. [przypis edytorski]
Las
Woda
Gusła (tomik)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin