Góry Złote (czes. Rychlebské hory, dawniej cz. Rychleby lub Rychlebské pohoří, niem. Reichensteiner Gebirge) 332.61 – pasmo górskie położone w Sudetach Wschodnich. W potocznym znaczeniu ciągną się od Przełęczy Kłodzkiej na północnym zachodzie, aż do Przełęczy Ramzowskiej (czes. Ramzovské sedlo) na południowym wschodzie i przełęczy pomiędzy Pasieczną a Smrekiem na południu. Przełęcz Różaniec (583 m n.p.m.) dzieli łańcuch ten na dwie części: północno-zachodnią niższą i południowo-wschodnią wyższą.
Według Regionalizacji fizycznogeograficznej Polski J. Kondrackiego w skład Gór Złotych wchodzą również Góry Bialskie. Podobnie uważają czescy geografowie, dla których "Rychlebské hory" rozciągają się od Przełęczy Płoszczyna do Przełęczy Ramzowskiej. W takim ujęciu tworzą one trójkąt o narożach: Przełęcz Kłodzka – Przełęcz Ramzowska – Przełęcz Płoszczyna.
Trudne jest jednoznaczne wskazanie najwyższego szczytu, a to z powodu kontrowersji co do wyodrębniania Gór Bialskich jako odrębnego pasma oraz wskazania dokładnego przebiegu granicy między nimi. W zależności od przyjętego punktu widzenia najwyższą górą może być Kowadło (989 m n.p.m.), Smrek tzw. Trójkrajny (według różnych źródeł 1109 lub 1117 m n.p.m.) lub położony całkowicie na terytorium Czech Smrek (Smrk, 1125 m n.p.m.).
· 1 Rzeźba terenu
· 2 Ważniejsze szczyty
· 3 Budowa geologiczna
· 4 Górnictwo
· 5 Miejscowości
o 5.1 Po stronie polskiej
o 5.2 Po stronie czeskiej
· 6 Atrakcje turystyczne
· 7 Bibliografia
· 8 Linki zewnętrzne
Góry Złote są jednym z dłuższych pasm sudeckich. Mają około 55 km długości z czego 35 km na terenie Polski. Wartości te mogą podlegać kontrowersjom ze względu na wspomnianą niejednoznaczność co do granicy z Górami Bialskimi. Właściwe Góry Złote, położone na północnym wschodzie, tworzą stosunkowo wąski grzbiet o krętym przebiegu. Od tego grzbietu odchodzą boczne ramiona ku północnemu wschodowi. Im dalej ku południowemu wschodowi są one coraz dłuższe. Góry Bialskie, na południowym zachodzie, tworzą rozległy masyw o kształcie rozrogu.
· Bodak 617 m
· Ptasznik 719 m,
· Jawornik Wielki 872 m,
· Cierniak 592 m,
· Borówkowa 900 m,
· Vysoký kámen 691 m (cz.),
· Trojak 766 m,
· Sowia Kopa 672 m,
· Borůvkový vrch 859 m (cz.),
· Czartowiec 944 m,
· Czernik 832 m,
· Špičák 957 m (cz.),
· Łupkowa 946 m,
· Kowadło 989 m,
· Pasieczna 928m,
· Smrek Trójkrajny 1117 m,
· Smrek 1125 m(cz.),
· Lví hora 1040 m (cz.),
· Kopřivný 823 m (cz.),
· Medvědí kámen 907 m (cz.),
· Studniční vrch 991 m (cz.),
· Křemenáč 734 m (cz.),
dalej w Górach Bialskich:
· Brusek 1116 m,
· Postawna 1124 m,
· Travná hora 1120 m (cz.),
· Iwinka 1079 m,
· Rudawiec 1112 m,
· Rude Krzyże 1053 m,
· Orlik 1068 m,
· Sucha Kopa 1055 m,
· Suszyca 1047 m,
· Czernica 1083 m,
· Gołogóra 997 m,
· Płoska 1035 m,
· Stolec 1034 m (cz.),
· Kunčická hora 943 m (cz.).
Pod względem geologicznym Góry Złote należą do Sudetów Wschodnich (struktury wschodniosudeckiej). Obejmują północno-wschodnią część metamorfiku Lądka i Śnieżnika. Zbudowane są ze skał metamorficznych – w większości z gnejsów i łupków łyszczykowych z wkładkami łupków łyszczykowych z granatami, paragnejsów, amfibolitów, łupków kwarcowych, łupków grafitowych, marmurów kalcytowych i dolomitowych, skał wapienno-krzemianowych, erlanów, fyllitów. W gnejsach występują amfibolity, eklogity, granulity, a w okolicach Bielic również gnejsy amfibolowe i tonality. W północno-wschodniej części, w tzw. strefie Złoty Stok-Skrzynka występują różne odmiany skał zmylonityzowanych: mylonitów, blastomylonitów, gnejsów mylonitycznych i in. Na północny zachód od strefy mylonitycznej występują karbońskie skały magmowe – granodioryty ...
Floria_Tosca