w-biznesie-liczy-sie-tylko-zloty-medal.pdf

W biznesie liczy się

tylko złoty medal

Z prof. dr. inż. Andrzejem M. Pawlakiem wykładowcą lorentz

Tech i stanford university w stanach Zjednoczonych,

prezesem Vortex Innovation Consulting group, specjalistą od

przełomowych innowacji rozmawia Alicja kostecka.

- Panie profesorze, czy zgodzi się

pan z twierdzeniem, że już wszystko

zostało odkryte i wynalezione?

- Ależ nie, my nawet nie jesteśmy pyłem

tego, co przed nami. Ogromne są moż-

liwości ludzkiego umysłu, a unikalność

kreatywnego myślenia najlepiej reali-

zować w niezagospodarowanych obsza-

rach niszowych. Moim zdaniem jest to

najlepsza alternatywa rozwoju.

- A gdzie znajdują się te nisze?

- Tam, gdzie są niezaspokojone potrzeby

rynku…

- To znaczy…

- W każdym segmencie rynku można

znaleźć nisze. Rzecz w tym, by je ziden-

tyikować i nie bać się ryzyka. Wszak

wszystkie wielkie odkrycia na początku

były ryzykowne. To nie sztuka podążać

za trendem, bo trendów nikt nie kwe-

stionuje, ale sztuka jest proponować

coś, co dla wszystkich wydaje się obra-

zoburcze - przynajmniej na początku.

- Czy w każdej niszy można wykre-

ować nowy produkt lub usługę?

- Nie, ale jeśli przygotujemy dobrze

ziarno, to zbierzemy dobry plon. Współ-

cześnie każda szybko rozwijająca się

irma osiąga sukces w oparciu o nisze,

wystarczy popatrzeć na irmę Apple,

która oferuje jedynie kilka produktów,

ale każdy jest niszowy.

- Czy dostrzega pan w polskiej go-

spodarce jakieś nisze?

- Oj, z pewnością jest ich wiele, że wy-

mienię tylko rozwiązania związa-

ne z energią, przemysłem opartym

o miedź, oprogramowaniami czy me-

chatroniką.

- To dlaczego próbujemy mniej czy

gorzej udolnie naśladować świat

i rozwijamy nanotechnologie i bio-

technologie…

- Bo nikt nie ma odwagi powiedzieć, że

„król jest nagi” i brak jest strategicz-

nej analizy opartej o wirtualne mapy

wiedzy i technologii, z których jasno

wynikałoby, jakimi predyspozycjami,

kompetencjami i zasobami cechuje się

dany region, wskazując, w jakim klastrze

technologii posiada on największe szan-

se powodzenia.

- Chęci to może i są, ale brakuje od-

powiednich mechanizmów…

- Aby coś nowego zrobić, trzeba łamać

stereotypy i schematy myślowe. Jeśli

tego nie będziemy robić, to możemy je-

dynie być naśladowcami, a nie prekur-

sorami.

- No tak, ale inna przecież pozycja

wyjściowa jest polskiej gospodarki

i na przykład amerykańskiej czy no-

wych światowych tygrysów…

- Proszę nie zapominać o tym, że nisze

buduje się od zera. Przełomowych inno-

wacji nie są w stanie robić międzynaro-

dowe koncerny. Innowacje są domeną

nowych, młodych, prężnych i otwartych

irm, łamiących stereotypy. W Polsce są

takie same możliwości jak gdzie indziej.

W dobie globalnego biznesu nie ma żad-

nych barier rozwoju.

- Myśli pan o rozwoju nowych tech-

nologii w tradycyjnych obszarach

czy w zupełnie jeszcze nieznanych?

- Tak jak powiedziałem, nisze znajdują

się wszędzie. Jednakże wbrew pozorom

większy rozwój technologii występuje

w tradycyjnych obszarach.

- Co pan myśli na temat zarządzania

w chmurze?

- Tam też istnieją nisze, bo już obecnie

powstają irmy, które specjalizują się

w lokalizacji trudnych do umiejscowie-

nia depozytorów chmury.

- A czy nie boi się pan, że kiedyś to

wszystko „padnie”, bo wystarczy,

jak zabraknie energii…

- Proszę pani, życie niesie ze sobą roz-

maite ryzyka, rzecz w tym, by się odpo-

wiednio przed nimi zabezpieczać. Czło-

wiek ma ogromne możliwości, jeszcze

dziesięć lat temu było nie do pomyśle-

nia, że będziemy mogli widzieć osobę,

do której telefonujemy. Należy jednak

podejmować wyzwania.

Fot. Przemysław Ozga

- Gdzie szukać tych wyzwań?

- Tam, gdzie jeszcze nas nie ma. Nie-

którzy mówią, że poprzeczka i tak jest

wysoko podniesiona. A ja powiadam –

musimy podnieść ją jeszcze wyżej, aby

pokonać samych siebie. Często studenci

pytają mnie, w jakim kierunku pójść?

A ja odpowiadam – zapytajcie siebie,

w czym jesteście dobrzy? I dalej rozwi-

jajcie talent, bo tylko w nim będziecie

mistrzami. Podobnie jest z regionami –

rozwój w nich powinien być prowadzony

w niszach w oparciu o zasoby i predys-

pozycje. Nisze technologiczne, unikalne

dla każdego regionu, są pochodną trzech

specyicznych elementów: bazowej wie-

dzy, strategicznych zasobów i krytycznej

masy technologii regionu. A to mogą

zweryikować jedynie regionalne mapy

wiedzy, zasobów i technologii.

- Jak się tworzy takie mapy?

- Mapy wiedzy tworzone są w opar-

ciu o publikacje naukowe z ostatnich

5-6 lat w poszczególnych instytutach

i ośrodkach badawczych. Zawarte tam

rozwiązania służą do tworzenia topo-

graicznych map, które są ukształtowane

w ten sposób, że tam, gdzie jest zaku-

mulowana synergiczna wiedza, powsta-

ją wzgórza i pasma górskie zbudowane

z elementów tej wiedzy. Natomiast tam,

gdzie tej synergii brakuje, tworzy się

mapy izyczne z pasmami górskimi, któ-

re są od siebie odległe i powstają między

nimi doliny i wody, w których jest mniej

zakumulowanej wiedzy lub nie ma jej

wcale.

- Jakimi zasobami i narzędziami na-

leży dysponować, aby tworzyć takie

mapy wiedzy i technologii?

Sierpień-Wrzesień 2012 nr 4/2012 (71) / www.eurologistics.pl

- Do tego celu wykorzystuje się spraw-

dzone programy komputerowe, które

podobnie do Google, klastrują wiedzę

zawartą w publikacjach naukowych

z instytucji, które zajmują się genero-

waniem wiedzy, takich jak: uczelnie,

instytuty naukowo-badawcze, ośrodki

badawcze etc. Taką globalną mapę wie-

dzy świata stworzono w Stanach Zjed-

noczonych w 2009 roku na zlecenie

rządu. W tym celu przeanalizowano 2

mld danych z różnych obszarów, które

następnie przetworzono przy pomocy

oprogramowania klastrującego tę wie-

dzę. Natomiast globalne mapy technolo-

gii można tworzyć na podstawie danych

patentowych, gdyż aż 92% wszystkich

rozwiązań technicznych znajduje się

w patentach.

- Jaki jest cel tworzenia takich map?

- Mapy wirtualne są najskuteczniejszym

narzędziem do rozpoznania strategii ni-

szowych kierunków rozwoju regionalne-

go. Narzędzie to jest wykorzystywane

do obiektywnej i skutecznej oceny sta-

nu wiedzy oraz rozwoju technologii za-

równo globalnej, jak i regionu. Świetnie

też nadają się do rozpoznania synergii

technologii oraz poszukiwania partne-

rów, którzy wspierają niszowe kierunki

rozwoju. Mapa pomoże ustalić, czy na-

ukowcy współpracują ze sobą, czy też są

wolnymi elektronami. Poza tym mapy

pokażą istniejący stan wiedzy, gdyż nie

ma sensu robić tego samego, jeśli ktoś

inny już to wykonał. Obecnie ilość wie-

dzy tak szybko przyrasta, że nie możemy

sobie pozwolić na stratę czasu…

- Ale jak przygotować do współpra-

cy nowe pokolenie? System edukacji

jest tak skonstruowany, że nie uczy

współpracy, lecz ciągłego konkuro-

wania już od najmłodszych lat.

- Trzeba uczyć nowe pokolenia nie tyl-

ko sposobów współpracy w grupie, ale

także jak tworzyć grupę. Nie da się ro-

bić biznesu z kolegą z grupy, bo tylko

w ścieraniu się różnic jest postęp. Mło-

dzieży należy dać możliwość wyboru

z wielorodności, gdyż wielodyscypli-

narność jest najskuteczniejszym narzę-

dziem wymyślania nowego. Innymi sło-

wy - musimy uczyć młodzież myślenia

out of the box.

- Co pana zdaniem będzie technolo-

gią przyszłości?

- Rozwiązań należy szukać na styku

różnych dziedzin w tzw. multidyscypli-

narności i partnerstwie. Należy sobie

uświadomić, że w tym samym czasie na

świecie co najmniej 4–5 grup pracuje

nad tym samym. Dlatego jeśli połączy-

my siły, osiągniemy szybciej cel i zwięk-

szymy szanse na sukces i zwycięstwo,

bo w biznesie liczy się tylko złoty me-

dal! Tak było na przykład z iPadem. Ap-

ple odniósł sukces tylko dlatego, że był

pierwszy, bo gdyby na rynek wszedł ze

swoim produktem trochę później – prze-

padłby, gdyż inni pracowali nad podob-

nym rozwiązaniem i spóźnili się z wyj-

ściem na rynek o kilka miesięcy.

- A wcześniej czy później i tak rynek

wszystko zweryikuje. Czy dostrzega

pan jakiś obszar do innowacji w lo-

gistyce? Czy w logistyce można się

spodziewać jakichś przełomowych

odkryć?

- Myślę, że takim obszarem jest prze-

mysł opakowań. Są przykładowo do-

skonałe programy komputerowe, które

optymalizują sposoby opakowania wy-

robów i pozwalają na poważne oszczęd-

ności w transporcie, co jest domeną logi-

styki. Moim zdaniem powinny być one

wdrażane do procesu produkcji, aby ob-

niżyć koszty produktu inalnego i zanie-

czyszczenia środowiska. Za brak wdroże-

nia tych rozwiązań koszty ponosi klient,

a irma traci konkurencyjność poprzez

gorszą ofertę cenową. Dlatego uważam,

że dla logistyki potencjalne możliwości

i nisze tkwią w obszarze pakowania.

www.eurologistics.pl / Sierpień-Wrzesień 2012 nr 4/2012 (71)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: