Mikrobiologia - ćwiczenie 3.doc

(50 KB) Pobierz

METODY HODOWLI I IDENTYFIKACJI GRZYBÓW.

WYKRYWANIE I ILOŚCIOWE OZNACZANIE

W PRODUKTACH SPOŻYWCZYCH PLEŚNI I DROŻDŻY

 

1. Pleśnie – grzyby nitkowate:

- wytwarzają grzybnię (mycelium) złożoną z rozgałęzionych komórek (strzępek – hyphae); u grzybów niższych strzępki są jednokomórkowe, zwykle wielojądrowe, natomiast u grzybów wyższych są podzielone poprzecznymi przegrodami (septami), a każda oddzielna komórka ma jedno jądro

- typy grzybni:

              + powietrzna – rozwija się na powierzchni podłoża, często w formie puchu lub pleśni

              + substratowa (pożywkowa) – grzybnia wnikająca w podłoże

- dla większości optymalna temperatura mieści się w zakresie 18-22oC (mała odporność na podwyższoną temperaturę – giną >60-70oC; przeżywają tylko zarodniki), pH 5-6

- rosnąc powierzchniowo na podłożach mogą korzystać z dużych ilości tlenu " szybsze przyswajanie substancji odżywczych z podłoża.

 

2. Pleśnie w żywności:

- pleśnie wykorzystywane w produkcji żywności – niektóre gatunki grzybów są stosowane do produkcji enzymów proteolitycznych, amylolitycznych, celulolitycznych i innych, a także do produkcji kwasów organicznych (np. cytrynowego, glukonowego) i serów pleśniowych:

              + kwas cytrynowy – Aspergillus niger

              + enzymy – Aspergillus, Penicillium, Rhizopus, Trichoderma i inne

              + żywność orientalna (sosy sojowe) – Aspergillus flavus-oryzae

              + sery pleśniowe – Penicillium roqueforti, P. camemberti.

- pleśnie niepożądane w żywności:

+ wzrost pleśni na produktach żywnościowych wywołuje niekorzystne zmiany (barwne naloty na powierzchni, mięknięcie, powstawanie śluzów, upłynnienie produktu)

+ rozwijają się na produktach suchych przechowywanych w wilgotnych warunkach oraz na produktach o bardzo dużym stężeniu cukru lub soli

+ w psuciu żywności biorą udział przedstawiciele różnych klas:

SLAJDY

 

3. Wykrywanie pleśni:

- preparat mikroskopowy – najczęściej przyżyciowy w kropli spłaszczonej

- hodowla:

              + podłoża płynne

              + agar z brzeczką (półprodukt stosowany przy produkcji piwa lub miodu pitnego)

              + agar ziemniaczany

              + podłoże Chapka (brak wzrostu Rhizopus)

              + cechy morfologiczne kolonii obserwuje się zwykle do 2-3 tygodni

- oznaczanie liczby pleśni:

              + metoda zalewowa – nanoszenie płynnego rozcieńczenia na płytkę, a następnie zalanie jej płynnym podłożem

              + oznaczenie liczby pleśni należy wykonać tylko z jednego rozcieńczenia, z którego wyrosło ≤100 kolonii.

 

4. Drożdże:

- ok. 1500 gatunków, z czego kilkanaście wykorzystuje się w procesach biotechnologicznych

- jednokomórkowce; rozmnażają się głównie przez pączkowanie

- optymalna temperatura wzrostu 20-30oC przy pH 5-6

- tlenowce; w warunkach beztlenowych przeprowadzają fermentację alkoholową, która polega na beztlenowym rozkładzie cukrów prostych oraz niektórych dwu- i trójcukrów na alkohol etylowy i CO2:

C6H12O6 " 2CH3CH2OH + 2CO2 + 117 kJ (28 kcal)

- specyficzny składnik cytoplazmy – wolutyna (ziarnistości metachromatyczne, zapasowe źródło fosforanów; gromadzą się w komórkach podczas fermentacji, często brakuje ich w szybko rozmnażających się drożdżach

- w środowisku zasobnym w cukier mogą gromadzić glikogen (zużywany po wyczerpaniu węglowodanów

- wytwarzają także tłuszcze

- podział:

              + drożdże szlachetne – stosowane w przemyśle fermentacyjnym:

                            - piekarskie – Saccharomyces cerevisiae

                            - paszowe – S. cerevisiae, Candida utilis, C. tropicalis, C. plucherrima, Rhodotorula

                            - gorzelnicze – S. cerevisiae

                            - winiarskie – S. cerevisiae, S. ellipsoideus

                            - browarnicze – S. cerevisiae, S. carlsbergensis

              + drożdże dzikie – szkodniki w przemyśle fermentacyjnym i przetwórstwie żywności; zanieczyszczenia:

                            - przemysł winiarski:

+ najczęściej drożdże są oporne na wysokie stężenia SO2 (używany często do konserwacji moszczów owocowych – sulfitacja moszczów)

+ przy dostępie tlenu rozwijają się Candida spp. i Pichia spp., które przeprowadzają przemianę etanol " kwas octowy " ester etylooctowy (zjełczały zapach wina)

+ mogą być przyczyną śluzowacenia i drożdżowego posmaku win

+ Pichia spp. i Kloeckera spp. biorą udział w przemianach związków siarki w winach, co w obecności etanolu sprzyja tworzeniu merkaptanów (nadają winom ostry, nieprzyjemny zapach)

                            - browarnictwo:

                                          + Torulopsis, Pichia, Hansenula, Candida, Saccharomyces, Kloeckera

                                          + jedna z przyczyn mętnienia i drożdżowego posmaku piwa

                                          + zakażenie ograniczone dużym stężeniem alkoholu etylowego

+ w zacierach fermentacyjnych spotyka się głównie C. mycoderma (ma zdolność rozkładu etanolu do CO2 i H2O " zmniejszenie stężenia alkoholu w piwie)

              - przemysł piekarniczy – C. mycoderma (walka z nimi jest trudna, gdyż przyrost ich masy w trakcie produkcji następuje równocześnie z rozwojem drożdży piekarniczych; powodują obniżenie siły pędnej drożdży piekarniczych)

- drożdże killerowe – produkują toksyny białkowe lub glikoproteinowe, które zabijają wrażliwe komórki drożdży tego samego lub innego gatunku

- drożdże osmofilne:

                            + zdolność do wzrostu przy dużych stężeniach glukozy (60%)

+ rozwijają się na produktach o niskiej Aw (aktywność wody; minimum wody niezbędne dla rozwoju drobnoustrojów – czysta chemicznie woda ma wartość Aw = 1)

+ powodują psucie miodu, dżemu, syropów owocowych, soków

+ rozwijają się w marynatach i solankach (np. S. rouxi, S. mellis)

                            - inne drożdże niepożądane w żywności:

                                          + na osłonkach wędlin przechowywanych w lodówce – kredowe naloty

                                          + drożdże kożuchujące – psucie kiszonek

                                          + gatunki o właściwościach lipolitycznych – plamy na maśle i margarynie.

 

5. Wykrywanie drożdży:

- badanie mikroskopowe:

+ preparat bezpośredni – jeżeli badany materiał jest suchy (np. nalot na wędlinie) przed wykonaniem preparatu należy go rozetrzeć w 0,9% NaCl

+ preparat pośredni – np. połączony z barwieniem metodą Grama (drożdże są Gram(+))

+ preparat przyżyciowy niezabarwiony – najczęściej

+ barwienie przyżyciowe – oznaczenie żywotności ,wykrywanie substancji zapasowych

- hodowla:

              + podłoże płynne

              + agar z brzeczką

              + agar ziemniaczany

              + specjalne podłoża ubogie w składniki odżywcze (np. McClavy).

 

6. Ocena właściwości drożdży:

- ocena żywotności drożdży:

              + oznaczanie % zawartości martwych komórek:

X = b · 100 / (a+b)

              + normy w drożdżach piekarskich:

                            - drożdże prasowane ≤5% martwych komórek

                            - drożdże suszone ≤25% martwych komórek

- badanie na obecność glikogenu:

              + z wykorzystaniem płynu Lugola

              + czerwonobrunatne ziarnistości glikogenu widoczne na tle jasnożółtej cytoplazmy

- badanie na obecność tłuszczu – zabarwienie komórek roztworem Sudanu " krople tłuszczu barwią się na granatowo.

 

7. Cechy morfologiczne i fizjologiczne ważne w identyfikacji drożdży:

- kształt komórek – 6 podstawowych kształtów, często charakterystycznych dla poszczególnych rodzajów (kulisty, elipsoidalny, cytrynkowaty, butelkowaty, cylindryczny, nitkowaty)

- wielkość komórek – pomiar minimum 20 komórek; zwykle 1-8 μm długości i 1-6 μm szerokości

- zdolność do tworzenia:

+ pseudogrzybni (pseudomycelium) – nitkowate struktury, często rozgałęziające się, złożone wyłącznie z komórek pączkujących lub pojedyncza, nitkowata komórka, mogąca rozgałęziać się, nieposiadająca przegród poprzecznych

+ grzybni

- zdolność do wytwarzania zarodników:

+ następuje w warunkach głodowych populacji i jest sposobem na przerwanie niekorzystnych warunków środowiska

+ najlepiej tworzą się przy małej ilości węglowodanów w podłożu oraz przy dobrym dostępie tlenu

- fermentacja cukrów – posiew na podłoże z dodatkiem 2% badanego cukru

- wykorzystanie azotanu jako źródła azotu – posiew na podłoże zawierające witaminy, ale bez innych źródeł azotu

- wykorzystanie etanolu jako źródła węgla – posiew na podłoże z dodatkiem etanolu

- rozkład tłuszczów.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin