Konspekt
Temat: Analiza areometryczna (Nr 4)
Celem analizy areometrycznej jest ustalenie składu granulometrycznego gruntu na podstawie
prędkości opadania cząstek mineralnych w zawiesinie wodnej. Badanie to przeprowadza się
metodami sedymentacyjnymi. Oznacza się pomiar zmian gęstości odnośnej zawiesiny za pomocą
aerometru. Oznaczone zawartości dotyczą cząstek kulistych sedymentujących z tą samą prędkością
co rzeczywiste cząstki gruntowe. Ich średnice nazywamy średnicami zastępczymi.
Analizę areometryczna wykonuje się gdy poniżej najdrobniejszego sita jest ponad 5 % próbki. Służy
ona do oznaczania zawartości cząstek o średnicach zastępczych mniejszych niż 0,06 lub 0,074 mm
gruntów spoistych (Iom<2%).
Przyrządy:
· Sito tkane o wymiarach boków oczek kwadratowych 0,071 lub 0,063 mm
· Aerometr
· Waga laboratoryjna
· Kolby stożkowe
· Cylindry pomiarowe
· Termometr
· Mieszadełko
Przed rozpoczęciem analizy należy wycechować aerometr.
ZT – procentowa zawartość cząstek:
Zr =( ρs / ms * (ρs – ρw ) ) * RT * 100%
ρs – gęstość właściwa szkieletu gruntowego [g/cm3]
ρw – gęstość wody [g/cm3]
ms – masa gruntu użytego do danej analizy [g]
RT – skrócony wskaźnik odczytu dla czasu trwania sedymentacji T
dawid1051