PROGRAM PROFILAKTYCZNO97.doc

PROGRAM PROFILAKTYCZNO – PREWENCYJNY

NIE DZIĘKUJĘ – KONTAKT Z OBCYM

Cel główny:

Kształtowanie umiejętności bezpiecznego zachowania się w kontaktach z obcymi.

Scenariusz  I

Nie przyjmuj prezentów od nieznajomych.

1.       Wprowadzenie: 

Dzieci siedzą w kręgu, nauczyciel  przedstawia temat i nawiązuje rozmowę, której celem jest znalezienie odpowiedzi na następujące pytania:

·         Kim jest osoba nieznajoma, obca?

·         Czy wszyscy ludzie są dobrzy?

·         Czy wszyscy ludzie zasługują na zaufanie?

·         Czy powinniśmy  się obawiać obcych?

·         Co to znaczy, że ktoś obcy może być dla nas niebezpieczny?

·         Po czym poznamy człowieka niebezpiecznego?

2.       Nieznajomy :

Nauczyciel prezentuje dzieciom ilustracje ludzkich twarzy- sympatycznych i niesympatycznych. Dzieci chwilę się przyglądają następnie wypowiadają się:

·         Które ze zdjęć przedstawiają nieznajomego, który może wam zrobić krzywdę?

·         Czy niebezpiecznego człowieka można rozpoznać po samym wyglądzie?

·         Co możecie powiedzieć o tych ludziach z ilustracji?

3.       Zapamiętaj!

Codziennie spotykacie wielu ludzi , których bardzo mało, albo wcale nie znacie. Mijacie ich po drodze do przedszkola, w sklepie, w szatni, na placu zabaw. Większość z tych ludzi jest sympatyczna i miła, uśmiecha się do nas. Są podobni do waszych rodziców . Ale możecie przypadkowo spotkać kogoś kto jest zły i okrutny. Najprawdopodobniej będzie wyglądał sympatycznie, zwyczajnie. Może się uśmiechnie a nawet zawoła nas po imieniu i poczęstuje cukierkiem. Jeżeli jednak nikogo nie będzie w pobliżu, przestanie być miły, może stać się niebezpieczny. Dlatego musicie zapamiętać:

ZASADY KONTAKTU Z NIEZNAJOMYMI:

4.       Powiedz NIE!

N –l ćwiczy z dziećmi sposoby odmawiania w kontakcie z nieznajomymi poprzez odgrywanie scenek sytuacyjnych.

·         Sympatyczny mężczyzna  podchodzi do ciebie i pyta „Lubisz cukierki?” „Poczęstuj się”

·         Uśmiechnięty, młody pan wyprowadza pieska na spacer. Podchodzi do ciebie i mówi: „Lubisz pieski?” Mam w domu małe szczeniaczki , chcesz je zobaczyć?”

·         Miła kobieta podchodzi do ciebie na podwórku i wręcza ci zabawkę „To dla ciebie,  w domu mam więcej pójdziesz ze mną?”

5.       Podsumowanie:

Dzieci otrzymują łamigłówkę „Cukierek”

Scenariusz  II

Cel główny:

Zwrócenie uwagi dzieci na zagrożenia jakie niesie za sobą kontaktowanie się  z obcymi, nieznajomymi osobami.

TEMAT:

Nie wsiadaj do samochodu  z nieznajomym.

1.       Wprowadzenie

Dzieci siedzą w kręgu, nauczyciel  przedstawia temat i nawiązuje rozmowę, która ma na celu przypomnienie dzieciom, kto to jest obcy. Przytwierdzenie do tablicy definicji :

OBCY, to ktoś

Do kogo nie mamy zaufania,

Kto może wyrządzić dziecku krzywdę.

2.       Oglądanie ilustracji przedstawiające zachowanie chłopca ( właściwe – przyklejamy uśmiechniętą buźkę; niewłaściwe zachowanie – smutną buźkę)

3.       Podajemy przykładowe zachowania „obcych”

·         Miły pan podchodzi do ciebie i mówi: „Lubisz żelki? Wskakuj do samochodu tam jest ich więcej”

·         Elegancki pan lub pani zatrzymuje się samochodem koło Ciebie.  Zwracając się do Ciebie po imieniu mówi: „Wsiadaj twój tata mnie po Ciebie przysłał. Idzie kupić klocki lego….

·         Miła starsza pani prosi Cię, abyś wsiadł z nią do samochodu i pokazał jak dojechać do domu ( cioci, babci)

4.       Słuchanie krótkiego wiersza:

Gdy przejażdżkę oferuje

Ktoś nieznany Tobie

Powiedz: „Nie dziękuję”

Kiedy obcy Cię częstuje

Ciastkiem z kremem, pączkiem z dżemem

Powiedz: „NIE DZIĘKUJĘ”

O zdarzeniu powiedz tacie, mamie

i opowiedz całe im spotkanie

Mówimy dzieciom, że jeśli „obcy” próbował ich skrzywdzić , należy o tym powiedzieć rodzicom lub komuś do kogo mamy zaufanie. Oni na pewno będą wiedzieli co zrobić, aby taka sytuacja się nie powtórzyła.

5.       Podsumowanie: kolorowanki  „NIE DZIĘKUJĘ!”

NIE DZIĘKUJĘ!

NIE DZIĘKUJĘ!

Scenariusz  III

Cel główny: Uświadomienie dzieciom  zagrożeń jakie niesie za sobą wpuszczanie do domu nieznajomego.

TEMAT:

Nie przyprowadzaj do domu pod nieobecność rodziców nieznajomego.

1.       Słuchanie opowiadania pt „Znajomy taty”

2.      Po przeczytaniu opowiadania odpowiedz na pytania:

·         Gdzie Magda spotkała nieznajomego mężczyznę?

·         W jaki sposób mógł on poznać jej imię?

·         Jak wyglądał mężczyzna i co o sobie opowiedział?

·         co zapytał dziewczynkę?

·         Co " znajomy taty" zaproponował?

·         Dlaczego Magda się na to zgodziła?

·         Co wydarzyło się, gdy Magda otwierała drzwi?

·         Jak zachował się wówczas pan Artur?

·         Co natychmiast zrobiła mama Magdy?

·         Jak sądzisz, czy pan Artur był rzeczywiście znajomym taty?

·         Dlaczego uciekł, gdy zobaczył w drzwiach mamę?

·         Dlaczego mama powiedziała, że Magda miała szczęście?

·         Co mógłby zrobić mężczyzna, gdyby nie zastał w domu nikogo z dorosłych?

·         Jak myślisz, o czym mama będzie rozmawiać z Magdą?

·         Co sądzisz o postępowaniu Magdy?

3.       Zabawa w teatr:

·         Spróbuj zagrać mamę Magdy. Porozmawiaj z nią na temat jej postępowania.
A teraz zamieńcie się rolami

·         Zagrajcie też inną scenkę. Niech będzie to rozmowa Magdy z nieznajomym na ulicy.

·         Koniecznie użyj zwrotów:
Nie rozmawiam z obcymi. W domu czekają rodzice.
Mów zdecydowanym i mocnym głosem.

·         Teraz kolej na trzecią scenkę. Po powrocie do domu opowiedz mamie o zdarzeniu, koniecznie opisz nieznajomego.

4.       ZAPAMIETAJ!

·         Każda nieznajoma osoba, nawet jeśli jest sympatyczna, może być niebezpieczna.

·         Przestępcy często przez długi czas obserwują dom ofiar, poznają ich zwyczaje, a nawet imiona. Jeżeli ktoś dużo wie o Was, nie musi to oznaczać, że jest prawdziwym znajomym.

·         Pod nieobecność dorosłych członków rodziny nigdy i pod żadnym pozorem nie wpuszczaj nikogo do mieszkania.

·         Nigdy też nie przyznawaj się, że nikogo oprócz Ciebie nie ma w domu.

ZNAJOMY TATY

Magda wracała ze szkoły. Była już w pobliżu domu, gdy nagle ktoś ją zawołał po imieniu. Dziewczynka odwróciła się i zobaczyła przystojnego, młodego mężczyznę. Podszedł do niej z szerokim uśmiechem.

- Cześć. Idziesz do domu? - zapytał.
- Tak - odparła niepewnie Magda. - Skąd pan mnie zna?
- Jestem kolegą twojego taty. Kiedyś przejeżdżaliśmy tędy samochodem i tato mi ciebie pokazał.
- No tak - uspokoiła się dziewczynka.
- Czy rodzice są w domu? - zapytał nowy znajomy.
- Nie, o tej porze pracują.
- To wielka szkoda. Tato prosił mnie, abym dokładnie wymierzył podłogi w mieszkaniu, bo będą wymieniane na lepsze - powiedział ze smutkiem. - Myślałem, że uda się to dzisiaj załatwić.
- Dlaczego tato nie może ich zmierzyć? - zdziwiła się Magda.
- No wiesz, ja jestem fachowcem - wytłumaczył jej mężczyzna. - Może mógłbym wejść do mieszkania razem z tobą, chyba masz klucz? - zaproponował, gdy doszli już do bloku Magdy.
- Dobrze - zgodziła się dziewczynka.
- Właściwie to ci się nawet nie przedstawiłem, mam na imię Artur - powiedział znajomy taty i uścisnął dłoń dziewczynki serdecznie.

Weszli po schodach na drugie piętro, zatrzymali się przed drzwiami, Magda wyciągnęła klucze i jeden z nich włożyła do zamka. Nagle drzwi otworzyła szeroko... mama. Mężczyzna błyskawicznie odwrócił się i uciekł.

- Kto to był? - zapytała mama.
- Znajomy taty - odpowiedziała zaskoczona całym zdarzeniem Magda.
- Zaczekaj, najpierw zadzwonię na policję, a potem porozmawiamy - powiedziała szybko mama. - Miałaś dużo szczęścia, źle się czułam i zwolniłam się u szefa - dodała wybierając 997.
- Co się dzieje, o co chodzi? - myślała gorączkowo Magda, nie rozumiejąc tego, co się stało.

Rozmowa z dziećmi nt „Dlaczego dajemy sobie prezenty?

- kto je nam daje

- z jakiej okazji

- w jakich okolicznościach

2. Słuchanie  opowiadania pt „Kuba i cukierki” ilustrowanego  obrazkami.

Był słoneczny, ciepły dzień. Kuba zjadł obiad i postanowił wyjść z domu.
- Dokąd pójdziesz Kubusiu? - zapytała mama.
- Na plac zabaw - odpowiedział chłopiec.
- Dobrze synku, tylko pamiętaj! Bądź grzeczny! Nie rozmawiaj z nieznajomymi i wróć o 4.
(Nauczyciel dobiera ilość informacji, jaką przekaże dzieciom w zależności od ich możliwości percepcyjnych)
Kuba szedł sobie przez osiedle, kiedy nagle usłyszał:
- Cześć Kuba!
Rozejrzał się i zobaczył swojego kolegę Jacka. Jacek jadł lody i wesoło machał do Kuby. Obok stała jego mama.
- Dzień dobry! - przywitał się Kuba.
- Dzień dobry, Kubusiu - odpowiedziała mama Jacka.
- Właśnie wracamy z zakupów. Czy chciałbyś się poczęstować herbatnikiem?
- Tak. Dziękuję bardzo. Czy Jacek wyjdzie na plac zabaw? - zapytał chłopiec.
- Tak, ale dopiero po obiedzie.
- W takim razie pewnie się spotkamy.
Chłopcy pożegnali się i Kuba poszedł dalej. - Ach! Też mam ochotę na loda, jest tak gorąco pomyślał Kuba. - Poproszę później mamę - postanowił.
Zatrzymał się i przysiadł na ławce w cieniu. - Ale upał, muszę odpocząć - pomyślał bawiąc się znalezionym po drodze kamykiem. Obok usiadł jakiś pan i miło uśmiechnął się do Kuby.
- Ale dzisiaj gorąco, prawda? - westchnął.
- Tak. - Odpowiedział Kuba.
- Wiesz, znam świetny sposób na upał - powiedział nieznajomy i wyciągnął torebkę, w której były okrągłe zielone cukierki.
Kuba spojrzał zaciekawiony.
- To miętówki, które robią wiatr w buzi. Poczęstuj się - zaproponował i wyciągnął do chłopca rękę z cukierkami...
W tym momencie Kuba spostrzegł kątem oka niebieski cień Kleksa i usłyszał cichutki głos: - Uważaj Kuba! Pomyśl, co na to powiedziałaby mama?

6.      Rozmowa z dziećmi

co dalej się wydarzyło?

dlaczego ten pan poczęstował Kubę?

co Kuba powinien zrobić?

dlaczego nie można częstować się od nieznajomych?

Nauczyciel próbuje uzyskać od dzieci przykłady niebezpieczeństw związanych z przyjmowaniem poczęstunku od nieznajomych.

Scenariusz  IV

Cel główny: Uświadomienie dzieciom  zagrożeń jakie niesie za sobą przebywanie w domu bez opieki dorosłych.

TEMAT:

Nie otwieraj drzwi nieznajomemu.

1.       Wprowadzenie

Rodzice mają do Ciebie zaufanie pozostawiając pod Twoją opieką cale mieszkanie. Ufają ,że będziesz zachowywał się grzecznie, mądrze i rozważnie.

2.       Słuchanie wiersza pt „ Nie otwieraj obcym drzwi”

Kiedy jesteście w domu sami
i grzecznie bawicie się zabawkami
albo po jakimś dniu pełnym wrażeń
snujecie plany dziecięcych marzeń

i nagle spokój wasz, sen lub nauka
są zakłócone – do drzwi ktoś puka!
Co wtedy robić, gdy – jak wiadomo,
jesteście Wy i nikt więcej w domu?

Już mówię, jaka jest moja rada,
ja oto obcym tak odpowiadam:

„Moi rodzice nic nie mówili,
że się na dzisiaj z kimś umówili,
więc proszę wrócić wieczorem koniecznie,
albo umówić się telefonicznie”.

I się nie bójcie, że gość się zasmuci,
gdy to przyjaciel – zrozumie i wróci!

3.      Rozmowa nt treści wiersza

4.      Łamigłówki „Sam w domu”

Scenariusz  V

Cel główny: zwrócenie uwagi dzieci na niebezpieczeństwa jakie niesie za sobą kontaktowanie się przez Internet z obcymi, nieznajomymi.

TEMAT:

Nie rozmawiaj przez Internet z nieznajomymi.

1.       Wprowadzenie

Rozmowa : Kto ma komputer w domu?

·      ...