Dlaczego drętwieją ci ręce i nogi.docx

Dlaczego drętwieją ci ręce i nogi?

Czasem budzisz się ze zdrętwiałą ręką? Po chwili jednak nieprzyjemne mrowienie przechodzi?

Czasem ręka lub noga zdrętwieje, gdy siedzisz długo w niewygodnej pozycji.

Spokojnie, to nic groźnego. Może po prostu trzymałaś rękę pod głową? Czasem ręka lub noga zdrętwieje, gdy siedzisz długo w niewygodnej pozycji, na przykład przed komputerem. Zmiana pozycji zwykle rozwiązuje problem. Ale bywa, że drętwienie kończyn informuje o chorobie. Nie przegap sygnałów, jakie wysyła twoje ciało.

Niedobór witamin i minerałów

To główna przyczyna drętwienia, a także skurczów kończyn. Zwykle chodzi o brak witaminy B6, czasem jeszcze magnezu, potasu i wapnia. Zwykle wystarczy pić codziennie rano sok pomidorowy, a dietę wzbogacić o ryby, chude mięso, nabiał, banany czy orzechy. 

Zawał lub choroba niedokrwienna serca

Zwłaszcza u mężczyzn może zaczynać się drętwieniem i bólem lewej ręki. Dopiero po jakimś czasie dochodzą duszności i ból za mostkiem. Zwykle towarzyszą temu także uczucie niepokoju i trudności z oddychaniem. Ból spowodowany kłopotami z sercem nie mija nawet, gdy zmienisz pozycję lub nabierzesz powietrza. Dlatego, gdy drętwienie lewej ręki i ból nie przechodzą, szybko wzywaj karetkę. 

Nerwica

Czasem ręce lub nogi drętwieją, gdy żyjesz w nieustannym stresie, z którym nie potrafisz sobie poradzić. Długotrwałe napięcie, rozdrażnienie, lęk, niepokój - wszystko to sprawia, że centralny układ nerwowy zaczyna się buntować. Mrowienie jest sygnałem, że powinnaś zwolnić. Gdy do dochodzą do niego bóle brzucha lub kołatanie serca, może to świadczyć o zaawansowanej już nerwicy. Powinnaś odpocząć, zrelaksować się, pójść na masaż, a jeśli to nie pomoże - odwiedzić neurologa. 

Padaczka

Drętwienie ręki może świadczyć o zbliżającym się napadzie epilepsji. 

Parastezja

Mrowienie w kończynach, a nawet silne uczucie zimna lub gorąca, to charakterystyczne objawy uszkodzenia nerwów obwodowych. Stan taki nazywa się parestezją albo czuciem opacznym. 

Objaw udaru mózgu

Gdy drętwieje ręka i noga po jednej stronie ciała, może to zwiastować udar mózgu. Zwłaszcza, jeśli tym objawom towarzyszą kłopoty z mową i zaburzenia widzenia.

Kręgosłup cię ostrzega

Drętwienie rąk i nóg wskazuje na kłopoty z kręgosłupem. Uczucie mrowienia w ręce tuż po przebudzeniu może być objawem przeciążenia lub zmian zwyrodnieniowych w odcinku szyjnym kręgosłupa. Gdy cierpną nogi, to sygnał ze strony odcinka lędźwiowego. Być może dźwigałaś coś ciężkiego, pracowałaś lub siedziałaś miesiącami w jednej pozycji, a do tego nie gimnastykowałaś się. W obu wypadkach nie obejdzie się bez wizyty u lekarza ortopedy i badań (rtg). Tymczasem marsz na spacer, pilates lub na basen.

Drętwienie palców dłoni i stóp może być bardzo niebezpieczne dla człowieka. Objaw ten występuje zazwyczaj wraz z jakąś chorobą podstawowa. Najgroźniejszym faktem jest to iż w przypadku zdrętwienia dowolnej części ciała nie są wysyłane żadne sygnały ostrzegawcze do mózgu nie odczuwamy bólu. W wyniku tego może dochodzić do różnego rodzaju uszkodzeń skóry lub powstawania owrzodzeń

Zespół niespokojnych nóg

parestezje, czyli nieprzyjemne odczucia, takie jak drętwienie, wrażenie występowania mrówek pod skórą, swędzenie. Objawy te pojawiają się w spoczynku i ustępują, lub ulegają znacznemu złagodzeniu w czasie ruchu.

Zespół niespokojnych nóg - epidemiologia

Zespół niespokojnych nóg to częste schorzenie, występuje u około 15% populacji osób dorosłych. Jednak zespół niespokojnych nóg rzadko jest rozpoznawany przez lekarzy, a wielu chorych nie zdaje sobie sprawy z tego, że zostali dotknięci chorobą, którą można skutecznie leczyć.

Przyczyny zespołu niespokojnych nóg

W przypadku zespołu niespokojnych nóg wyróżnia się postać pierwotną i wtórną. Przyczyny pierwotnego zespołu niespokojnych nóg nie są znane. Opisano przypadki dziedzicznego występowania tej choroby, ale nie ustalono odpowiedzialnego za nią defektu genetycznego. Sugerowany jest niedobór dopaminy (substancji chemicznej wytwarzanej w mózgu) w obszarze mózgu zwanym prążkowiem. 

Przyczyny wtórnego zespołu niespokojnych nóg to m. in.:

niedobór żelaza w organizmie,
ciąża,
cukrzyca,
przewlekła niewydolność nerek,
reumatoidalne zapalenie stawów,
przewlekła niewydolność żylna.
Wtórny zespół niespokojnych nóg może występować również jako powikłanie stosowania niektórych leków, takich jak antagoniści kanałów wapniowych, leki przeciwdepresyjne, metoklopramid, fenytoina.

Zespół niespokojnych nóg - objawy kliniczne

Zespół niespokojnych nóg może się ujawnić w każdym wieku. Do podstawowych objawów zespołu niespokojnych nóg należą:

nieprzyjemne odczucia w obrębie kończyn dolnych, opisywane przez chorych jako drętwienie, pieczenie, swędzenie, mrowienie (wrażenie mrówek chodzących pod skórą), uczucie pienienia się krwi w żyłach,
ustępowanie lub znaczne złagodzenie dolegliwości pod wpływem ruchu,
narastanie objawów w spoczynku, ciężkie nogi, 
nasilanie się dolegliwości w godzinach wieczornych i nocnych, oraz często towarzysząca im bezsenność lub problemy z zasypianiem,
pojawiające się okresowe ruchy kończyn podczas snu, polegające na zgięciu i wyprostowaniu palucha, zginaniu kończyn dolnych w stawach skokowych, a niekiedy kolanowych i biodrowych.
W zespole wtórnym stwierdza się ponadto objawy choroby podstawowej.

Zespół niespokojnych nóg - rozpoznanie

Zespół niespokojnych nóg jest rozpoznawany na podstawie objawów zgłaszanych przez pacjenta. Pomocne są ogólnie przyjęte kryteria rozpoznania tej choroby:

Kryteria podstawowe (wymagane do postawienia rozpoznania):
1) występowanie nieprzyjemnych wrażeń, głównie czuciowych (mrowienie, pieczenie), w obrębie kończyn dolnych,
2) przymus ruchu (poruszanie kończynami zmniejsza nieprzyjemne wrażenia czuciowe),
3) narastanie objawów w spoczynku,
4) nasilanie się objawów w godzinach wieczornych lub nocnych.

Kryteria dodatkowe (ułatwiające rozpoznanie):
1) zaburzenia snu (szczególnie trudności w zasypianiu),
2) okresowe ruchy kończyn,
3) przewlekły przebieg,
4) dodatni wywiad rodzinny.

Zespół niespokojnych nóg - leczenie
Ponieważ przyczyna zespołu niespokojnych nóg nie jest znana, możliwe jest jedynie leczenie objawowe tej choroby. 

Postępowanie niefarmakologiczne obejmuje:

wyeliminowanie czynników, które mogą nasilać dolegliwości (spożywanie alkoholu, palenie papierosów, przyjmowanie niektórych leków, jeśli nie są niezbędne),
stosowanie zabiegów ułatwiających zasypianie: regularne ćwiczenia gimnastyczne w ciągu dnia, spożywanie wieczornego posiłku najpóźniej 2 godziny przed snem, unikanie picia kawy i herbaty, zwłaszcza wieczorem, stosowanie ćwiczeń relaksacyjnych, zasypianie o stałej porze.
Przy bardziej zaawansowanych objawach konieczne może być leczenie farmakologiczne. W leczeniu zespołu niespokojnych nóg stosuje się preparaty zawierające lewodopę lub inną substancję należącą do grupy agonistów receptorów dopaminowych. Wykorzystuje się też do tego celu gabapentynę oraz leki należące do grupy benzodiazepin. W przypadku zespołu wtórnego ważne jest kontrolowanie poziomu żelaza w organizmie i w razie potrzeby uzupełnianie jego niedoboru, oraz leczenie choroby podstawowej. Długość 
procesu leczenia zależy od częstości występowania i stopnia nasilenia objawów. Jeśli dolegliwości nie występują codziennie, leki należy stosować tylko doraźnie.

Zespół niespokojnych nóg - rokowania

Zespół niespokojnych nóg charakteryzuje się zróżnicowanym przebiegiem i różnym nasileniem objawów. Wprawdzie objawy choroby mogą być dokuczliwe w codziennym życiu, ale bardzo rzadko znacząco zaburza ona funkcjonowanie chorego. Jeżeli objawy choroby pojawiły się u kobiety w trakcie trwania ciąży, zazwyczaj ustępują kilka tygodni po porodzie.