Bogda S. - Moja prawdziwa mama.pdf - moja tworczosc - vichta

MOJA

PRAWDZIWA

MAMA

Bogda S.

~ 1 ~

Zdrętwiałą ręką pukam do na

wpółotwartych drzwi. Słyszę człapanie po

drewnianej podłodze. W progu staje

kobieta. Niska, chuda, zaniedbana. Na czole

ma wyraźną bliznę, więc to jednak musi być

ona. Na rękach trzyma może półroczne

dziecko. Obrzuca mnie spojrzeniem od

góry do dołu.

- Tak?

Przełykam ślinę i mówię łamiącym się

głosem:

- Dzień dobry, mamo. To ja, Marta…

Przyjechałam się z tobą zobaczyć…

_________________

Z mojego wczesnego dzieciństwa pamiętam

niewiele.

Dziadek… Stary i zniedołężniały. Zawsze

czuć go było tytoniem, alkoholem i

brudem. Ale nie miałam nikogo innego.

~ 2 ~

Opiekował się mną, jak umiał. A trzeba

przyznać, że nie umiał…

Tata… Trafił za kratki, zanim się

urodziłam. Przez kilka pierwszych lat

mojego życia w ogóle go nie znałam, po

prostu dla mnie nie istniał.

Mama… Właściwie, to jej również nie

pamiętam. Zostawiła mnie, jak miałam

półtora roku. Za długo jej było czekać, aż

tata wyjdzie z więzienia. Wyszła z domu i

ślad po niej zaginął.

Zostałam z dziadkiem, który zupełnie nie

wiedział, co ma ze mną zrobić. Nie ma się

zresztą czemu dziwić. Dobiegał

siedemdziesiątki. W opiece nade mną

pomagała mu sąsiadka, pani Wiesia. Też nie

miała doświadczenia w wychowywaniu

dzieci, bo sama własnych nigdy nie

posiadała. Oboje z dziadkiem raczyli się

tanimi trunkami, i to dość często. W domu

nie było co jeść, ale alkoholu zawsze było

pod dostatkiem, bo pani Wiesia prowadziła

tak zwaną „metę”.

Miałam sześć lat, kiedy wrócił tata. A zaraz

potem pojawiła się moja nowa mama. I jej

syn Igor, mój rówieśnik. Nasza sytuacja

bardzo szybko się poprawiła. Mama była

kobietą energiczną i gospodarną. W

~ 3 ~

krótkim czasie doprowadziła dom do

porządku. Mnie i dziadka też. Już nie

cuchnęliśmy, jak dawniej. I nareszcie nie

chodziliśmy głodni.

Rok po powrocie taty zmarł dziadek. Nie

wiem, czy go kochałam, ale był dla mnie

jedyną bliską osobą w moim

dotychczasowym życiu, więc jego śmierć

mocno przeżyłam.

Niedługo potem zaczęli pojawiać się na

świecie nasi następni bracia: Wojtek,

Czarek, Artur, Paweł i Michał. Było nas

więc już siedmioro.

Nasz dom był, jak to mówią, ubogi, ale

chędogi. Tata pracował. Trochę popijał,

choć niezbyt często. Mama trzymała go

krótko. Znajomi mówili, że przy niej, to nie

ten sam Krzysiek, co przedtem.

Dostawaliśmy jakieś zasiłki z opieki. Mama

zajmowała się domem i naszą gromadką.

Byłam jedyną dziewczynką w domu i

bardzo chciałam mieć siostrę. Było to

również marzeniem naszej mamy. Potem

dowiedziałam się, że właśnie dlatego

rodzice płodzili jedno dziecko po drugim,

bo mama chciała mieć własną córkę. Ja nie

byłam jej dzieckiem. No, i w końcu się

doczekaliśmy. Kasia urodziła się, gdy

~ 4 ~

miałam trzynaście lat, była ósma w

rodzinie. I szybko okazało się, że akurat

najbardziej

ja nie mam powodów do

radości.

Dla mamy przestałam istnieć. Właściwie, to

nigdy dla niej nie istniałam. W każdym razie

nie jako córka. Nie darzyła mnie wielkim

uczuciem. Zawsze godziła się z moją

obecnością, jak ze złem koniecznym.

Razem z Igorem byliśmy najstarsi z

rodzeństwa, ale od niego mama nie

wymagała zbyt wiele i wciąż mu pobłażała.

Wiadomo, chłopak… No, i jej prawdziwy

syn. Ja miałam służyć jej wszelką pomocą w

domu i przy opiece nad resztą dzieci. Igor

w tym czasie darł kolejne spodnie na

pobliskich płotach. Tata brał niewielki

udział w naszym wychowaniu. Chyba tylko

wtedy, gdy trzeba było któreś z nas

przełożyć przez kolano i spuścić lanie, gdy

coś zbroiliśmy.

Chodziłam już do gimnazjum. Nie byłam

szczególnie zdolna, choć poważnych

kłopotów z nauką też nie miałam. Ot,

przeważnie trójki. Być może, gdybym się

solidnie przyłożyła, byłoby inaczej. Ale

żadne z moich rodziców nie było

zainteresowane dopilnowaniem mnie przy

nauce. Miałam swoje obowiązki w domu, to

~ 5 ~

Bogda S. - Moja prawdziwa mama.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: