Wilks_Eileen_-_Winnica_AshtonĂłw_01_-_Prawdziwe_uczucia.pdf

Eileen Wilks

Winnica Ashtonów

Prawdziwe uczucia

PROLOG

Nikt się nie spodziewał, że kościół będzie pełny. W

deszczowy środowy poranek w Crawley w Nebrasce o

godzinie jedenastej trzydzieści większość ludzi, jak zazwyczaj

o tej porze, była w pracy. Na mszę przyszli jednak i

kierowniczka poczty, i aptekarz z aptekarzową, i bankier z

małżonką. Licznie przybyli również przedstawiciele rodzin

farmerskich z okolicy.

Bliźniaczki Mortimer też siedziały na swoich stałych

miejscach - w szóstej ławce w środkowym rzędzie. Flora i

Dora nie opuściły żadnego ślubu w tym kościele od

pięćdziesięciu lat. Mały deszcz nie był w stanie im

przeszkodzić.

- Jaki ten młody Spencer jest przystojny - szepnęła Flora.

- Przystojny, akurat - żachnęła się jej siostra. - Może i

przystojny, ale nie mów mi, że ten ogier stałby tutaj, czekając

na pannę młodą, gdyby...

Kierowniczka poczty odwróciła się i spojrzała na nie

karcąco.

- Nie patrz na mnie w ten sposób, Emmaline Bradley -

powiedziała Dora. - Francis wciąż gra hymn. Nie widzę

powodu, dla którego nie miałybyśmy sobie jeszcze

porozmawiać.

Flora pociągnęła ją za rękaw.

- Patrz, sadzają ojca Spencera - szepnęła. - Nie wygląda

na szczęśliwego.

Dora pociągnęła nosem.

- Frederick Ashton nie był szczęśliwy od momentu, kiedy

matka odstawiła go od piersi. Ten mężczyzna ma tylko dwa

rodzaje nastrojów: zły albo bardzo zły. Gdzie pastor Brown

miał głowę, kiedy uczynił go diakonem, naprawdę nie wiem...

No, ale to oczywiście nie ma związku ze sprawą.

Lucy Johnson, siedząca po drugiej stronie Flory,

pochyliła się w ich stronę.

- Przynajmniej Frederick dopilnował, żeby jego syn

postąpił uczciwie wobec biednej Sally.

Flora pokiwała potakująco głową.

- Biedna Sally. Rozumiem, dlaczego uległa pokusie. Ten

chłopak Ashtonów jest taki...

- Przystojny - dokończyła za nią sucho Dora. - Nie jestem

pewna, czy Frederick zrobił Sally przysługę.

- Och, Spencer jest po prostu młody - powiedziała Lucy.

- Mój Charlie był taki sam, zanim się pobraliśmy. I

jesteśmy razem już od czterdziestu dwóch łat.

Emmaline Bradley znów odwróciła się w ich stronę.

- Ciii - szepnęła.

Flora zarumieniła się, Lucy zacisnęła usta, ale Dora

nawet tego nie zauważyła. Patrzyła ze zmarszczonymi

brwiami na tył głowy Fredericka Ashtona, który siedział trzy

rzędy przed nimi. Plotka głosiła, że wychowywał synów

ciężką ręką. Zwykł mawiać, że rózga to najlepszy środek

wychowawczy.

Francis uderzyła w pierwsze tony „Marsza weselnego”.

Przy wejściu do kościoła Sally Barnett przycisnęła dłoń

do żołądka. Satynowy materiał sukienki był zimny i śliski.

- Denerwujesz się, kochanie? - zapytał ją ojciec.

Poczuła mdłości. Ale tata wyglądał na tak

zmartwionego... Na pewno mama miała rację. Spencer się

ustatkuje, kiedy tylko pojawią się dzieci. Przywołała na twarz

uśmiech.

- Tak, tato - szepnęła.

Ojciec poklepał ją po dłoni.

- To całkowicie normalne. Czas na nas, kotku.

Weszli razem do kościoła i w rytmie rozbrzmiewającego

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: