Zatrucie.docx

Zatrucie - zespół objawów chorobowych wywołanych działaniem trucizny na organizm.
Można dokonać podziału zatruć według różnych kryteriów:

·                     czasu działania substancji toksycznej:

·         Zatrucia ostre:

·         -Szybki rozwój szkodliwych zmian w organizmie

·         -Po wprowadzeniu jednorazowej dawki dożołądkowo, inhalacyjnie lub po naniesieniu na skórę objawy uszkodzenia lub śmierć występuję po 24 h.

·          

·         2. Zatrucia podostre:

·         -Szkodliwe zmiany występują w sposób mniej gwałtowny po podaniu jednorazowej lub kilkakrotnej dawki.

·         -Możliwe wykrycie powstałych zmian patologicznych po zastosowaniu fizjologicznych badań czynnościowych narządów.

3. Zatrucia przewlekłe:

·         -Powstają poprzez podawanie przez dłuższy czas małych dawek trucizny, tworząc jej kumulację w organizmie.

·         -Zazwyczaj zachodzą w sposób przypakowy (np. choroby zawodowe)

·                     przyczyny wystąpienia zatrucia:

·         4. Zatrucia rozmyślne:

·         -Samobójcze lub mordercze

·         -Największa liczba tych zatruć występuje u ludzi w wieku 20-29

·         -Tłumaczone słabą odpornością psychiczną w okresie młodości, problemy w rodzinie, środowisku, szkole, pracy.

·         -Najczęściej stosowane w tych celach: barbiturany, chinina, leki uspokajające, tabletki od bólu głowy, tal, fosforek cynku, gaz świetlny, nieraz ze sporą dawką alkoholu etylowego. W zatruciach zbrodniczych najczęściej są używane: arszenik, strychnina, sublimat, cyjanek potasowy.

·         -W dzisiejszych czasach pomoc lekarska i wykrywalność przyczyn zatrucia spowodowały, że rozmyślne zatrucia coraz rzadziej kończą się śmiercią.

·         5. Zatrucia przypadkowe:

·         -Stanowią poważne zagrożenie, ponieważ często ulegają im nie tylko poszczególne osoby, ale całe grupy społeczne.

·         -Mogą być tak ostre jak zatrucia rozmyślne i przewlekłe

·         -Można się z nimi spotkać codziennie, np. przez omyłkowe podanie leków lub ich przedawkowanie

Objawy:
W zależności od rodzaju zażytej trucizny objawy zatrucie mogą się różnić. Jednak wśród najczęściej obserwowanych objawów zatrucia należy wymienić:

·         bóle głowy,

·         zawroty głowy,

·         senność i zaburzenia świadomości,

·         zaburzenia widzenia,

·         uczucie zimna,

·         nudności i wymioty,

·         zaburzenia oddychania,

·         dreszcze,

·         gorączka

Podstawowe zasady leczenia zatruć:

·                     usunięcie z organizmu niewchłoniętej trucizny lub niedopuszczenie do jej wchłonięcia

·                     zastosowanie odtrutki

·                     usunięcie już wchłoniętej trucizny z organizmu (lub przyśpieszenie jej wydalania)

·                     zapobieganie i leczenie następstw toksycznego działania trucizny na organizm.

Zatrucia alkoholami

Najczęściej spowodowane są:

·                 alkoholem metylowym (metanolem)

·                 alkoholem etylowym (etanolem)

·                 glikolem etylenowym

Objawy:

·                 Euforia (pobudzenie, wzrost nastroju, zaburzenia równowagi, zaburzenia mowy)

·                 Senność (zwolnienie reakcji)

·                 Śpiączka – brak kontaktu z poszkodowanym; może dojść do:

o                         niedrożności dróg oddechowych wskutek opadnięcia języka na tylną ścianę gardła

o                         aspiracji wymiocin do dróg oddechowych

o                         wzmożonej utraty ciepła (alkohol rozszerza naczynia skóry)

Rozpoznanie:

·                 zapach alkoholu w wydychanym powietrzu

·                 zebranie wywiadu od świadków zdarzenia

·                 objawy opisane wyżej

Postępowanie:

·                 U przytomnego:

·                 ochrona przed upadkiem, urazem, wychłodzeniem

·                 podanie ciepłych płynów do wypicia

·                 U nieprzytomnego:

·                 kontrola podstawowych parametrów życiowych, w razie potrzeby resuscytacja

·                 pozycja bezpieczna

·                 ochrona przed utratą ciepła

·                 wezwanie karetki pogotowia

Zatrucie alkoholem metylowym – zatrucie powstające na skutek wypicia płynu zawierającego metanol. Do części zatruć dochodzi pomyłkowo, ponieważ własności alkoholu metylowego i etylowego są podobne: konsystencja, smak i aromat jest ten sam. Alkohol metylowy ma jednak znikome działanie narkotyczne, za to jest silną trucizną.

Metanol wchłania się dobrze z przewodu pokarmowego, oraz przez drogi oddechowe. Po dostaniu się do krwi trafia do tkanek i kumuluje się w narządach najbardziej uwodnionych, jak gałka oczna.

Leczenie zatrucia metanolem:

·                     Pierwsza pomoc wg MSDS dla metanolu[3]

·         Jeśli osoba zatruta jest przytomna:

·        wywołać w dowolny sposób wymioty;

·        podać ok. 100 ml etanolu 40% (zapobiega dalszemu wchłanianiu się metanolu i spowalnia jego metabolizm);

·        zabezpieczyć funkcje życiowe;

·        wezwać pogotowie ratunkowe.

·        Pierwsza pomoc, wersja alternatywna[4]:

·                   wywoływanie wymiotów;

·                   podanie do 4 g wodorowęglanu sodu co pół godziny;

·                   zabezpieczenie funkcji życiowych;

·                   natychmiastowa pomoc specjalistyczna, medyczna.

·        Leczenie szpitalne:

·                   zwalczanie kwasicy metabolicznej - podawanie wodorowęglanu sodu pod kontrolą badania gazometrycznego;

·                   przeprowadzenie hemodializy w celu usunięcia metanolu z krwiobiegu;

·                   podawanie rozcieńczonego roztworu alkoholu etylowego dożylnie w postaci kroplówki w celu zapobiegania gromadzenia się toksycznych metabolitów metanolu.

Alkohol etylowy jest odtrutką swoistą w leczeniu zatrucia metanolem.

Zatrucia gazami

Podział: gazy duszące i drażniące.

·                 Gazy duszące:

·                 fizycznie, które przez obecność w nadmiarze zmniejszają ciśnienie tlenu (np. azot, metan, wodór, argon, hel)

·                 chemicznie, które blokują dostęp do tlenu na drodze różnych reakcji chemicznych. Należą do nich:

·                 CO2 (dwutlenek węgla), cięższy od powietrza, gromadzi się w pomieszczeniach nad podłogą, przez co utrata przytomności i upadek grożą dalszym niedotlenieniem

·                 CO (tlenek węgla, tzw. czad), lżejszy od powietrza, omówiony dalej

·                 cyjanowodór i siarkowodór, blokujące enzymy oddechowe.

·                 Gazy drażniące:

Reagują z powierzchnią, na którą działają (błony śluzowe, skóra). Należą do nich: amoniak, aldehyd mrówkowy, chlor, dwutlenek siarki (SO2), tlenek azotu (NO), fosgen. W zależności od czasu ekspozycji mogą drażnić:

·                 Spojówki i górne drogi oddechowe. Objawy:

·                 łzawienie, światłowstręt, pieczenie, kichanie, kaszel

·                 Płuca. Objawy:

·                 po okresie utajonym (kilka godzin) może rozwinąć się obrzęk płuc

·                 może pojawić się piekący ból w klatce piersiowej, duszność

Postępowanie:

1.                 Szybkie wyniesienie poszkodowanego z zagazowanego pomieszczenia

2.                Kontrola parametrów życiowych i w razie konieczności resuscytacja (należy pamiętać o swoim bezpieczeństwie)

3.                Wezwanie karetki pogotowia

Zatrucie tlenkiem węgla (popularnie nazywane zaczadzeniem) jest najczęściej spotykanym zatruciem gazowym. Stanowi 75% wszystkich zatruć samobójczych . Czad wchłania się drogą oddechową w ilości zależnej od jego stężenia w powietrzu, częstości oddechów (wentylacji płuc) i czasu narażenia. Wydalany jest tą samą drogą, w stanie niezmienionym. Objawy zatrucia to ból głowy, wymioty, utrata przytomności.

Leczenie

·                     : przerwanie kontaktu osoby zatrutej z tlenkiem węgla

·                     Tlenoterapia konwencjonalna i w komorze hiperbarycznej. Określenie optymalnego schematu leczenia jest kontrowersyjne...