Or_Operator żurawia.doc

Zagrożenia fizyczne, chemiczne i psychofizyczne

1.

Możliwość zapalenia się żurawia (pożar).

Zapalenie się paliwa w przypadku żurawi samojezdnych, najczęściej paliwa rozlanego w trakcie tankowania zbiornika. Zwarcie w instalacji elektrycznej. Palenie tytoniu w kabinie.

Najczęściej dochodzi do poparzeń i zatrucia dymami pożarowymi (zwłaszcza tlenek węgla), w skrajnych przypadkach do śmierci poszkodowanego.

2.

Wysoka temperatura powierzchni.

Gorące elementy silnika (układ wydechowy i chłodzenia) w przypadku żurawi samojezdnych, zwłaszcza przy prowadzeniu prac konserwacyjnych.

Poparzenia – najczęściej dochodzi do poparzeń I i II stopnia dłoni.

3.

Ruch środków transportu na placu budowy.

Poruszające się po placu budowy pojazdy (pojazdy mechaniczne obsługiwane przez osoby wykonujące prace na placu budowy, jak i samochody osobowe i ciężarowe obsługiwane przez uczestników ruchu pasów drogi, które nie zostały wyłączone z ruchu).

Stłuczenia, skaleczenia, ale także ciężkie uszkodzenia ciała (złamania, zmiażdżenia, obrażenia organów wewnętrznych) lub nawet śmierć.

4.

Przemieszczające się wyroby i materiały.

Transportowane ładunki. W przypadku żurawi samojezdnych możliwość przewrócenia się maszyny, w sytuacji ustawienia jej na niesprawdzonym podłożu gruntowym bez wymaganej stabilizacji. W przypadku żurawi szynowych do przewrócenia może dojść w sytuacji, kiedy zostaną zdemontowane wyłączniki krańcowe.

Ciężkie urazy ciała (złamania, zmiażdżenia), obrażenia organów wewnętrznych, nawet ze skutkiem śmiertelnym.

5.

Położenie stanowiska pracy na poziomie wyższym od otaczającego terenu zagrażające upadkiem z wysokości.

Śliskie (błoto, oblodzenie) schody wejścia do kabiny.

W trakcie obsługi żurawi wieżowych drogą radiową, np. z poziomu stropu nowo wznoszonego budynku w przypadku nie zastosowania zbiorowych środków ochrony zabezpieczających przed upadkiem z wysokości (balustrad).

Podczas przemieszczania się po ramieniu wysięgnika żurawia w czasie wymiany, np. liny stalowej (prace konserwacyjne prowadzone przez operatora mającego uprawnienia konserwatora).

Urazy ciała (zwłaszcza stłuczenia, złamania i zwichnięcia) szczególnie kończyn oraz bardzo niebezpieczne urazy głowy.

W przypadku prowadzenia prac na wysokości – ciężkie urazy ciała, także obrażenia wewnętrzne, nawet ze skutkiem śmiertelnym.

6.

Powierzchnie sprzyjające upadkowi na tym samym poziomie.

Nierówne i śliskie drogi komunikacyjne na placu budowy.

Złamania, zwichnięcia kończyn, stłuczenia ciała i urazy głowy.

7.

Wystające nieruchome elementy na przejściach.

Elementy konstrukcyjne żurawia, zwłaszcza przy wejściach do kabiny operatora.

Stłuczenia i inne urazy ciała – szczególnie kończyn i głowy.

8.

Ruchome elementy obsługiwanego żurawia.

Ruchome elementy silnika, pokrywa silnika, klapa serwisowa (szczególnie w trakcie prac konserwacyjnych), w przypadku żurawi samojezdnych. Ruchome elementy silników elektrycznych w tym przekładnie linowe, w przypadku żurawi pozostałych (prace konserwacyjne).

Urazy ciała – szczególnie dłoni (skaleczenia, zerwania paznokci, zmiażdżenia, a nawet amputacja urazowa palców).

9.

Ostre, wystające i chropowate elementy.

Elementy składowe urządzeń, obluzowane osłony, wykorzystywane narzędzia ręczne.

Urazy ciała – szczególnie palców i głowy (skaleczenia, otarcia).

10.

Ciśnienie oleju w przewodach.

Silny strumień gorącego oleju wyciekającego z pękniętego przewodu hydraulicznego.

Urazy ciała w przypadku pęknięciu przewodów hydraulicznych będących pod ciśnieniem najczęściej podczas przeprowadzania prac konserwacyjnych. Zaprószenia oczu, ciężkie uszkodzenia gałki ocznej, poparzenia, w skrajnych przypadkach nawet śmierć.

11.

Używanie narzędzi ręcznych.

Narzędzia ręczne – młotki, klucze, skrobaczki, itp. Niewłaściwie dobrane lub niesprawne narzędzia (najczęściej uszkodzone uchwyty).

Skaleczenia, stłuczenia, zakłucia, najczęściej dłoni. Uderzenia odpryskami fragmentów narzędzi.

12.

Niebezpieczne napięcie w przewodzie elektrycznym.

Zagrożenie występuje podczas przeprowadzania przeglądu okresowego żurawia (np. co 30 dni w przypadku żurawi wieżowych, szynowych). Podczas tych czynności operator współpracuje z konserwatorem.

Zagrożenie występuje również w przypadku pracy żurawiem w bliskim sąsiedztwie linii energetycznych.

Ciężkie urazy ciała. Obrażenia wewnętrzne ze skutkiem śmiertelnym.

13.

Zmienne warunki atmosferyczne.

Praca na otwartej przestrzeni. Wysoka temperatura i przeciągi w kabinie. Nagłe zmiany temperatur po wyjściu z klimatyzowanej kabiny.

Choroby układu oddechowego, w tym: przeziębienia, zapalenia oskrzeli, płuc, zatok.

14.

Obciążenie statyczne.

Wymuszona pozycja ciała podczas wielogodzinnej, nieprzerwanej pracy w kabinie.

Długotrwałe i nawracające dolegliwości układu mięśniowo-szkieletowego.

15.

Hałas.

Ruch pracujących na budowie maszyn, uderzenia młotem, silnik pracującego żurawia.

Obniżenie sprawności psychofizycznej, szybsze pojawianie się stanu zmęczenia i senności, co w konsekwencji może prowadzić do wypadków.

16.

Wibracja ogólna.

Układ napędowy żurawia.

Nierówności drogi podczas jazdy żurawiem samojezdnym.

Zaburzenia w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych klatki piersiowej i jamy brzusznej oraz dolegliwości układu mięśniowo-szkieletowego.

17.

Niedostosowanie stanowiska pracy do cech fizycznych i psychicznych operatora.

Kabina operatora, siedzisko, urządzenia do sterowania pracą żurawia.

Zmęczenie fizyczne i psychiczne.

18.

Obciążenie nerwowo-psychiczne, stres.

Wielogodzinna praca wymagająca wytężonej uwagi, zwłaszcza podczas złych warunków atmosferycznych.

Obniżenie sprawności psychofizycznej, szybsze pojawianie się stanu zmęczenia i senności, co może prowadzić do wypadków.

19.

Uczestnictwo w ruchu drogowym.

Przemieszczanie żurawi samojezdnych po drogach publicznych.

Potłuczenia, złamania, urazy organów wewnętrznych.