Edukacja plastyczna z metodyką.docx

Edukacja plastyczna z metodyką

Warunki zaliczenia:

- pierwsza ocena za plusy z aktywności,

- druga ocena za opisane prace rysunkowe dzieci,

- trzecia ocena za wykonane prace plastyczne.

Literatura:

E. Piwowarska, Techniki graficzne w praktyce edukacyjnej przedszkola i szkół podstawowych.

M. Daszyńska, Techniki graficzne powielane i odbijane., Rzeźby z papieru.

Gloton i Clero, Twórcza aktywność dziecka.

H. Hochensee-Ciszewska, ABC wiedzy o plastyce. – Z TEGO POJĘCIA.

Janina Lewicka, Sto technik plastycznych.

Marcinkowska, Michejda-Kowalska, Barwne fantazje., Gładkie i chropowate.

Marcinkowska, Bryły i reliefy.

Stanisław Popek, Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieży.

Fleck-Bangert, O czym mówią rysunki dzieci.

POJĘCIA PLASTYCZNE:

I.                  Barwy podstawowe, barwy pochodne, barwy dopełniające, szeroka gama barw, wąska gama barw (ciepłych i zimnych).

II.               Akcent barwny inaczej dominanta kolorystyczna, walor, plamy miękkie, plamy ostre, kontur.

III.            Kontrast, statyka, dynamika, forma, kompozycja i jej różne przykłady (zamknięta, otwarta itd.)

IV.            Perspektywa, bryła, faktura, architektura, collage.

V.               Dzieło sztuki, scenografia, rzeźba, malarstwo i plakat.

VI.            Rysunek, grafika, jedność treści i formy, gwasz, lawowanie.

VII.         Monotypia, papieroplastyka, abstrakcja, draperia, passe-partout.

1.      Charakterystyczne cechy dotyczące rozwoju plastycznego dzieci.

DZIECKO RYSUJE TO CO WIE A NIE TO CO WIDZI!!

I.                   OKRES BAZGROTY -  2-4 roku życia. Dzieli się na dwie fazy:

- faza chaotyczna- dziecko nie kontroluje ruchów ręki, nie potrafi operować we właściwy sposób narzędziem, dobór koloru w sposób przypadkowy, ruch ręki jest zautomatyzowany.

- faza kontrolowana- następuje wizualna kontrola między wzrokiem a śladem na płaszczyźnie kartki, najczęściej narzędzie jest trzymane w sposób prawidłowy, tworzy zróżnicowane formy a najczęściej: koło, ślady są coraz to bardziej bogatsze a ruchy kontrolowane, można zauważyć upodobania kolorystyczne.

I.                   OKRES SCHEMATYCZNY zwany IDEOPLASTYKĄ -  3-12 roku życia. Dzieli się na cztery fazy:

- faza głowonogów ( 3-4 roku życia)

- faza głowotułowiów ( 4-5 roku życia)

- faza schematu uproszczonego ( 5- 7 roku życia)

- faza schematu wzbogaconego ( 7-12 roku życia).

Do 4 r. ż. zwierzęta mogą przyjmować pozycję pionową a nie horyzontalną (poziomą)

Ø      Perspektywa hierarchiczna, inaczej intencjonalna- polega na pomniejszaniu i powiększaniu- dziecko to co jest dla niego najważniejsze rysuje jako największe.

Ø      Perspektywa rentgenowska zwana prześwietlającą- dziecko rysuje to co dzieje się wewnątrz danego przedmiotu (np. ciąża mamy- dziecko w brzuchu; widać nogi przez spodnie)

Ø      Perspektywa topograficzna zwana niekonwencjonalną- dziecko stara się przedstawić z jak najlepszej strony dane rzeczy czy postać, dlatego pokazuje na jednym rysunku widok z różnych perspektyw tzn. z boku, z lotu ptaka.

Ø      Perspektywa pasowa- wcześniej dziecko przedstawiało wszystko na jednej linii, starsze dzieci dowiadują się o tym, że coś dzieje się blisko a coś daleko i zaczyna wyodrębniać plany- pas dolny i pas górny, jednak na obu pasach przedmioty SA takie same, w miarę oddalania przedmioty nie zmieniają się.

II.                OKRES POSCHEMATYCZNY -  12-15 roku życia. Dzieli się na dwie fazy:

- faza realizmu wrażeniowego ( 12-13 roku życia)

- faza realizmu intelektualnego ( 13-15 roku życia)- dopiero tu dzieci zaczynają rysować to co widzą a nie to co wiedzą, rysują bardzo dużo szczegółów.

Opisując rysunki podać: okres, fazę, wiek dziecka. Opisać kontur a później dopiero kolory (zgodne z rzeczywistością, nie zgodne, dobrane w sposób przypadkowy)

Techniki rysunkowe, np. rysowanie ołówkiem, kredką, pastelą, piórkiem, patykiem, węglem. W tych technikach operujemy przede wszystkim linią, kreską, konturem.

Techniki malarskie- malowanie za pomocą farb niekryjących (transparentnych)- akwarele, za pomocą farb kryjących: tempera, plakatowe. Operujemy tutaj przede wszystkim plamą barwną.

Techniki dekoracyjne- powstają poprzez czynność klejenia i wycinania, np. witraż, kolaż, wycinanka, wydzieranka, szycie na papierze.

Techniki graficzne zwane odbitkowymi- stemplowania ziemniakiem, monotypia, kalko grafia.

W technikach przestrzennych wyodrębniamy trzy sposoby działania:

- lepienie- z gliny , plasteliny , masy solnej, cistoliny, modeliny.

-rzeźbienie- w styropianie, ziemniaku, mydle, w dyni.

- konstruowanie- z materiałów przyrodniczych lub przemysłowych.