Ekranizacje W pustyni i w puszczy

Pierwszej ekranizacji powieści Sienkiewicza podjął się Władysław Ślesicki. Superprodukcja, która weszła na ekrany kin w 1973 roku cieszyła się wielką popularnością. Dodatkowo film mógł pochwalić się piosenkowym hitem ze ścieżki dźwiękowej – piosenką Najjaśniejsza z jasnych gwiazd wykonywaną przez zespół 2+1.Co ciekawe w obsadzie aktorskiej filmu znalazło się jedynie czterech zawodowych aktorów (Stanisław Jasiukiewicz – Władysław Tarkowski, Edmund Fetting – Pan Rawlison, Zygmunt Hobot – Grek Kaliopuli, Zygmunt Maciejewski – Linde). Do castingu na role dziecięce zgłosiło się około 30 tys. chętnych. Ostatecznie rolę Stasia powierzono Tomaszowi Mędrzakowi, a Nel Monice Rosce. Ja i Tomek w ciągu kilku dni staliśmy się gwiazdami. Ludzie nie dawali nam przejść na ulicy, prosili o autografy i wspólne zdjęcia. Dniami i nocami stukali do drzwi naszych mieszkań, a telefon dzwonił non stop. Dostawałam codziennie stery listów z wyznaniami miłosnymi, mimo że miałam tylko 12 lat. Nieznajomi ludzie zapraszali nas na wakacje w najpiękniejsze regiony kraju. Aż dziw, jak to wszystko przetrzymałam, wspomina po latach Monika Rosca.

Ślesicki nieco unowocześnił historię Stasia i Nel. W jego filmie brakuje zwłaszcza obecnych u Sienkiewicza pochwał pod adresem angielskich kolonizatorów Czarnego Lądu. Zdanie o czarnoskórych i Arabach: Oni są przecież u siebie, które pada w filmie, najlepiej ukazuje różnicę pomiędzy wizją reżysera, a tą przedstawioną przez pisarza niemal sto lat wcześniej. Film okazał się wielkim sukcesem kasowym. W ciągu dwóch pierwszych tygodni (premiera miała miejsce 16 października 1973 roku) film obejrzało ponad dwa miliony widzów, a po miesiącu już trzy i pół miliona.

W 2000 roku reżyser Maciej Dutkiewicz zapragnął przypomnieć polskim widzom losy Stasia i Nel. Z powodu choroby zastąpił go południowoafrykański reżyser Gavin Hood. Podobnie jak przed laty zorganizowano casting na role dziecięce. Stasia zagrał Adam Fidusiewicz, a Nel Karolina Sawka. Obok nich na ekranie pojawili się „starzy wyjadacze”: Artur Żmijewski (Władysław Tarkowski), Andrzej Strzelecki (Pan Rawlison), Krzysztof Kowalewski (Kaliopuli), Krzysztof Kolberger (Linde) i Agnieszka Pilaszewska (Pani Olivier). Film kręcono głównie RPA. Jego premiera odbyła się w marcu 2001 roku. Chociaż wstępnie chęć obejrzenia filmu wyraziło aż 17 milionów Polaków (według badań OBOP) to obraz ten nie zgromadził aż tak wielkiej widowni. Powszechnie uważa się, że pod względem artystycznym pierwsza ekranizacja powieści Sienkiewicza była dużo lepsza.