II. WYKONANIE ĆWICZENIA.
Ćwiczenie 1. Wyznaczenie zależności napięcia Halla od natężenia prądu zasilającego hallotron UH=f(I) w stałym polu magnetycznym.
a) Umieszczenie Hallotronu w geometrycznym środku solenoidu. Wartość natężenia prądu Is zasilającego solenoid jest ustawiona na Is0 = 1 A.
b) Wykonanie pomiarów dla 10 różnych natężeń I prądu zasilającego hallotron. Dla każdej wartości I odczytano najpierw napięcie asymetrii UR (przy włączonym polu magnetycznym), a następnie włączono na chwilę prąd zasilający solenoid i odczytano na woltomierzu napięcie U. jako napięcie Halla UH przyjęto różnicę U-UR.
Lp.
IH [mA]
UR [mV]
U [mV]
UH=U-UR [mV]
1
0,385
-24,0
-20,50
3,50
2
1,245
-19,0
-3,00
16,00
3
2,132
-17,5
11,50
29,00
4
3,325
-12,0
33,50
45,50
5
4,218
-7,0
44,50
51,50
6
5,267
-2,0
52,50
54,50
7
6,151
2,2
62,00
59,80
8
7,255
8,0
77,50
69,50
9
8,067
12,0
88,50
76,50
10
9,027
17,0
102,50
85,50
Ćwiczenie 2. Wyznaczenie zależności napięcia Halla od natężenia prądu zasilającego solenoid UH = f(Is).
a) Ustawienie wartości natężenia prądu I zasilającego Hallotron na stałą wartość I0 = 10,140 mA. Dla Is = 0 odczytano na woltomierzu napięcie asymetrii UR = 22 mV.
b) Wyznaczenie napięcia halla dla 10 wartości Is:
I0 = 10,103 mA
UR0 = 25 mV
Is [mA]
UH = U - UR0
30
25,50
0,50
260
41,50
16,50
520
58,50
750
75,00
50,00
980
91,00
66,00
1200
106,50
81,50
1430
122,50
97,50
1660
139,50
114,50
1870
153,00
128,00
1900
155,00
heaven_paradise