Wychwyt szwajcarski.pdf
(
749 KB
)
Pobierz
Wychwyt szwajcarski
Franciszek Wiegand
Wiek XVII zasłynął wielkimi odkryciami naukowo-technicznymi w astronomii i fizyce. W tym okresie
zbudowano precyzyjne instrumenty obserwacyjne takie jak: luneta i mikroskop. Galileusz (1564-
1642) odkrył natomiast , że jednostajny swobodny ruch wahadła nadaje się do pomiaru czasu, a
Christiaan Huygens (1629-95) to wahadło zastosował w zegarze.
Do tej pory wynaleziono ponad dwieście rożnego rodzaju
odmian wychwytów. Dzięki nim zwiększyła się dokładność
wskazań zegarów z kilkunastu minut do jednej sekundy na
dobę. Wychwyt jest element mechanizmu zegarowego
spełniający dwie podstawowe funkcje:
1) 1) reguluje ruch przekładni chodu poprzez blokowanie i
zwalnianie obrotu koła wychwytowego o stały kąt w jednostce
czasu równej jednemu impulsowi – wahnięciu wahadłowego lub
balansowego regulatora chodu;
2) przekazuje do regulatora chodu energię ze źródła napędu
otrzymaną za pośrednictwem przekładni chodu i w ten sposób podtrzymuje jego ruch. W 2009
r. poświęciłem się konstruowaniu i budowie modeli wychwytów, które zdobyły największą
popularność w zegarmistrzostwie: a) cylindryczny b) chronometrowy ; c) szwajcarski W 1715
roku G. Graham udoskonalił wychwyt cylindryczny wynaleziony przez T. Tompiona. Nowy i
tańszy wychwyt, używany do konstrukcji czasomierzy, składał się z dwu współpracujących ze
sobą elementów: koła cylindrowego i cylindra osadzonego na balansie. Wychwyt ten jednak
jako mało dokładny przetrwał w zegarkach kieszonkowych i ręcznych do połowy XIX wieku.
W 1738 roku J. Harrison wynalazł precyzyjny zegar morski z wychwytem chronometrowym,
który służył do obliczania długości geograficznej, co przyniosło rozwiązanie odwiecznego
problemu z nawigacją. Ten skomplikowany mechanizm Harrisona, któremu poświęcił wiele lat
wytężonej pracy, nie znalazł jednak większego zastosowania w zegarkach kieszonkowych i
ręcznych. To doniosłe odkrycie dało jednak zegarmistrzom do zrozumienia, że w wychwycie
należy szukać dokładności wskazań zegarów.
Kolejnym etapem rozwoju zegarmistrzostwa było
wynalezienie przez T. Mudge wolnego wychwytu
kotwicznego, który później był systematycznie
modyfikowany. Ostateczną formę tej konstrukcji,
która przyjęła się pod nazwą wolny wychwyt
szwajcarski, nadał Szwajcar Antonie Tavan. W
wychwyt szwajcarski wyposażonych jest ponad
dziewięćdziesiąt procent zegarków noszonych na
całym świecie, dlatego warto na przykładzie
modelu omówić fenomen jego konstrukcji. Wychwyt szwajcarski składa się z trzech elementów
:
1) koła wychwytowego – posiada 15 zębów i napędzane jest przez przekładnię chodu;
2) kotwicy – która otrzymuje krótkie impulsy od koła wychwytowego poprzez dźwignię na
paletach (wejściowa i wyjściowa) i przekazuje energię za pośrednictwem widełek na palec
przerzutnika, ktory jest umocowa
ny na osi balansowej regulatora;
3) regulatora – głównym zadaniem wychwytu jest
przekazywanie energii na regulator, który swymi cyklicznymi
ruchami wstrzymuje koło wychwytowe i po krótkim czasie
zwalnia. Ruchy regulatora nazywamy amplitudą, która w
nowoczesnych zegarkach wynosi 3600 wahnięć na godzinę.
Na jakość i trwałość wychwytu ma wpływ precyzja
wykonania i użyty materiał z którego został wykonany. W
związku z powyższym wszystkie elementy trące powinny być
wykonane z twardego materiału, dlatego też wychwyty są
wyposażone w rubiny.
Źródło wiadomości:
1(11)
[
drukuj stronę
|
zmknij okno
]
Plik z chomika:
ZULUS555
Inne pliki z tego folderu:
Chronometr.pdf
(179 KB)
Pechowy zegarek.jpg
(26 KB)
Recenzje zegarów.pdf
(2471 KB)
Wychwyt w zegarku mechanicznym.pdf
(1070 KB)
Wychwyt szwajcarski.pdf
(749 KB)
Inne foldery tego chomika:
Pliki dostępne do 27.02.2021
Alfabet migowy
ANGIELSKI w pracy mp3
Audio - Bajki i baśnie
Audio - Słuchowiska
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin