Barok
Od końca XVI wieku do XVIII wieku.
Nazwa epoki
Prawdopodobnie pochodzi z języka portugalskiego, od słowa barocco, które oznacza perłę o wyszukanym kształcie. Możliwe również, że wywodzi się z języka włoskiego, w którym barocco to tyle, co ‘dziwny’.
Charakterystyczne dla epoki było łączenie architektury, malarstwa i rzeźby,
ruch i zamiłowanie do ogromu.
Architektura
Budowle miały olśniewać swoją wspaniałością i przepychem. Konstrukcje opierały się na liniach krzywych, które sprawiały wrażenie ich płynności, poruszania się. Istotne było też operowanie światłem i cieniem oraz optyczne powiększanie wnętrz budowli.
Rzeźba
Szczegółowe i oryginalne. Ich autorzy, poprzez nadawanie swoim wytworom niejednolitych, wyszukanych kształtów usiłowali wywoływać wrażenie ruchu. Rzeźbiarze utrwalali w materii przede wszystkim silne, ekstatyczne przeżycia.
Przykładami wybitnych dzieł rzeźbiarskich są:
Ekstaza Świętej Teresy, której autorem jest Giovanni Lorenzo Bernini czy zdobienie trumny Świętego Stanisława w Katedrze na Wawelu wykonane przez Piotra van der Rennen.
Malarstwo
Tworzono obrazy zawierające sceny mistyczne, alegoryczne, mitologiczne, pejzaże, portrety i martwe natury. Istotną rolę odgrywał koncept, ważne było zaskakiwanie odbiorcy dzieła sztuki. Malarze, aby silniej oddziaływać na zmysły, stosowali krzywe, powyginanych linie, gry światła i cienia.
anszi22