MODELE__PROFESIONALENEJ.doc

(35 KB) Pobierz
MODELE PROFESIONALENEJ PRAKTYKI NAUCZYCIELA

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

Modele  profesionalenej  praktyki nauczyciela*

 

Model techniczno-racjonalny

Model profesjonalnego artyzmu

·            Zainteresowanie zasadami, prawami, procedurami.

 

 

 

·            Zainteresowanie efektywnością, systemami i analizą zadań.

 

·            Wiedza jest trwała. Teoria poprzedza praktykę i powinna być stosowana w praktyce.

 

·            Zainteresowanie tym co widoczne, „powierzchowne”.

 

·            Testowanie kompetencji – szczególnie umiejętności, zainteresowanie standaryzacją, pomiarem i kontrolą.

 

·            Kontrola i nadzór nad szkołami.

 

·            Zmiany w szkołach następują pod wpływem czynników tkwiących poza profesją nauczycielską.

 

·            Jakość = to co może być zmierzone.

 

 

·            Dobre nauczanie jest ważne, cel nie jest tak istotny.

 

·            Stawanie się nauczycielem poprzez trening umiejętności.

 

·            Mistrzostwo!

 

·            Nacisk na to, by „wiedzieć”.

 

·            „Przemysłowy” trening i zarządzanie.

 

·            Umiejętności.

 

·            Nauczanie jest rzemiosłem.

 

·            Doskonalenie umiejętności.

 

·            Dobre wyniki na pisemnych egzaminach.

 

·            Odwoływanie się do badań z „innego świata”, by uzyskać wiedzę o klasie.

 

·            Wiedza o tym co robić, pochodzi z planu – podążanie za planem.

 

·            Podejmując ryzyko można zaszkodzić dzieciom.

·         Każdy przypadek jest inny, stąd nie można mieć reguł. Podobnie jak artyści interpretujemy, nie rozkładamy czynników sytuacji na elementarne składniki, ale postrzegamy je jako całość.

 

·         Zainteresowanie nie efektywnością, ale twórczością –prawo do błędu.

 

·         Wiedza jest tymczasowa i problematyczna.

 

 

·         Istnieje coś więcej pod powierzchnią – na przykład myślenie nauczyciela.

 

·         To, co możemy zmierzyć jest najczęściej trywialne.

 

 

 

·         Profesjonalistom należy ufać.

 

·         Zmiana pochodzi od nauczycieli.

 

 

 

·         Jakość = pochodzi z głębokiego wglądu na własne wartości i działanie.

 

·         Badanie, refleksja.

 

 

·         Stawanie się nauczycielem poprzez edukacje.

 

 

·         Misterium!

 

·         Szukać raczej niż wiedzieć.

 

·         Liberalny humanizm.

 

·         Zdolności.

 

·         Nauczanie jest sztuką.

 

·         Podejmowanie ryzyka.

 

·         Uczenie się przez działanie i refleksję przed, w trakcie i po.

·         Zadawanie pytań o własne działania.

 

 

·         Rozwiązywanie problemów, improwizacja.

 

 

·         Dzieci muszą uczyć się podejmowania ryzyka.

 

* opracowano na podstawie materiału przygotowanego przez E. Cramera, który otrzymali uczestnicy programu TEMPUS JEP ADEPT w Kopenhadze. Por. także: Fish i Broekman 1992, ss. 25-26

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin