sciaga_rysunek(2).doc

(6375 KB) Pobierz
1

1.Co to jest rysunek złożeniowy?

Rysunek złożeniowy przedstawia wszystkie zespoły i części wyrobu. Jest on z reguły podstawą do sporządzania odrębnych rysunków części składowych urządzenia. Zawiera on informacje o sposobie funkcjonowania urządzenia i jego zespołów.

2. Co to jest rysunek wykonawczy?

Rysunek wykonawczy zawiera wszystkie dane potrzebne do wykonania części maszynowej.

3. Co to jest rysunek zestawieniowy?

Rysunek zestawieniowy przedstawia wszystkie zespoły i części wytworu w złożeniu wraz z wymiarami i innymi danymi potrzebnymi do wykonania poszczególnych części i ich zmontowania. Rysunek zestawieniowy zastępuje odrębne rysunki: złożeniowy lub zespołowy i odrębne rysunki wykonawcze części, a także rysunki montażowe.

4.Podać zasady umieszczania tabliczki rysunkowej w znormalizowanych formatach rysunkowych?

Należy umieszczać ją w prawym dolnym rogu pola rysunku, tak aby jej boki pokrywały się z linią obramowania. Tabliczka powinna być umieszczona wzdłuż krótszego boku formatu A4, a na pozostałych formatach wzdłuż dłuższego boku formatu.

5.Co powinna zawierać rysunkowa tabliczka podstawowa?

Powinna zawierać: numer rysunku, nazwe przedmiotu, nazwe lub znak przedsiębiorstwa, podziałkę rysunkową, format arkusza, rodzaj materiału i jego oznaczenie według norm, mase przedmiotu, nr rysunku licencyjnego, nr modelu, nr archiwalny, oznaczenie graficzne metody rzutowania, liniowe jednostki miar(inne niż mm), zapis odchyłek wymiarów nietolerowanych, zapis zmian, informacje administracyjne, date pierwszej emisji rysunku.

6.Wymienić rodzaje i odmiany linii rysunkowych?

a)ciągła: cienka, gruba i bardzo gruba

b)kreskowa: cienka i gruba

c)punktowa cienka i gruba

d)dwupunktowa

e)falista

f)zygzakowata

7.Jakie rodzaje linii rysunkowych stosuje się podczas rysowanie: a),b),c),d)?

a)         krawędzi niewidocznych – cienka linia kreskowa,

b)         widocznych krawędzi przenikania – gruba linia ciągła,

c)          odmiennych położeń ruchomych części na rysunkach złożeniowych – cienka linia dwupunktowa,,

d)         części przedstawionych w celach orientacyjnych – cienka linia ciągła.

8.Co powinien zawierać wykaz części i gdzie powinien być umieszczony?

Wykaz części umieszcza się na rysunkach złożeniowych nad tabliczką rysunkową. Zawiera on następujące kolumny: nazwa elementu, ilość sztuk elementu, oznaczenie (nr rysunku lub normy), materiał, uwagi.

9.Co to za rzut?(3.1,3.2,3.4,3.16)

10.Podać rozmieszczenie i nazwy rzutów prostok.wykonywanych wg metody europejskiej?

 



11.Podać zasady wyboru rzutu gł.?

1. Rysowany przedmiot powinien być tak ustawiony względem rzutni, aby jego maksymalna liczba charakterystycznych elementów, takich jak płaszczyzny, krawędzie, osie itp., była prostopadła lub równoległa do rzutni. Takie ustawienie umożliwia narysowanie go bez zniekształceń (skróceń), które są charakterystyczne dla perspektywy.

2. Rzut główny powinien być wykonany z tego kierunku, który ukazuje najbardziej charakterystyczny kształt przedmiotu, a jednocześnie linia obrysu jest najbardziej złożona.]

3. W rzucie głównym przedmiot powinien być przedstawiony w takim położeniu jakie zajmuje w rzeczywistych warunkach pracy, obróbki. W przypadku gdy przeznaczenie przedmiotu nie jest znane lub gdy przyjmuje on różne położenia podczas użytkowania, jako rzut główny przyjmuje się z reguły obraz prostopadły do podstawy przedmiotu, za którą można uważać największą jego płaszczyznę.

              4. W obranym kierunku (zasada 2) rzutem głównym powinien być obraz z tej strony, która zapewni, że brakujące informacje lub większa ich ilość - z nie pokaza­nych jeszcze na tym rzucie - będą przedstawione na pozostałych rzutach pod­stawowych, tj. na rzucie od lewej strony lub na rzucie z góry, lub na obu jednocześnie. Zasada ta oznacza, że przy stosowaniu europejskiej metody rzutowania, rzut od prawej strony lub z dołu można narysować dopiero wówczas, gdy już wykonano odpowiednio rzut od lewej strony lub rzut z góry.

              5. Układ rzutów powinien być tak dobrany, aby zapewnił optymalne wykorzystanie arkusza rysunkowego. Rzut główny długich przedmiotów powinien być równoległy do dłuższego boku arkusza. Podczas rysowania tych przedmiotów w poziomie dolną ich czyść umieszcza się z prawej strony arkusza. Odwrócenie tej zasady pozwala na wybranie formatu arkusza rysunku do przewidywanej liczby i układu rzutów. Dla pionowego układu rzutów (rzut główny i rzut z góry) podstawą rysunku może być krótszy bok arkusza, a dla innego układu rzutów podstawą rysunku musi być zawsze dłuższy bok. Podstawę rysunku określa położenie tabliczki rysunkowej.

             6. Ustawienie przedmiotu w rzucie głównym powinno ułatwić wymiarowanie. W przypadku przedmiotów symetrycznych oznacza to między innymi, że podczas ustalania położenia przedmiotu względem rzutni, według zasady 1, należy brać pod uwagę głównie symetrię przedmiotu.

12.W izomerii stosunki skróceń są? Równe

13.W dimetrii stosunki skróceń są? Dwa są równe.

14.Czy ilość rzutów prosto. jest ograniczona?

Tak .Max 6 rzutów. W praktyce liczba rzutów jest ograniczona do niezbędnego minimum, umożliwiającego jednoznaczne przedstawienie postaci konstrukcyjnej i wymiarów przedmiotu.

15.Podać przykłady uproszczonego rysowania przedmiotu (rys.)

Półwidok (ćwierćwidok) – przedstawia tylko jedną część widoku przedmiotu symetrycznego względem jednej, dwóch lub wielu płaszczyzn symetrii. Uproszczony rzut takiego widoku jest ograniczony śladami płaszczyzn symetrii oznaczonymi dodatkowymi kreskami cienkimi. Półwidok lub ćwierćwidok może pokazywać dowolną część przedmiotu: prawą lub lewą, dolną lub górną, a zależy to tylko od rozmieszczenia rzutów na arkuszu.

 

 

 

 

 

16.Podać przykłady widoku cząstkowego.



Widok cząstkowy pozwala na pokazane pewnych szczegółów budowy bez konieczności rysowania rzutu kompletnego. Może on być również rzutem urwanym, który jednak nie musi być ograniczony linią falistą lub zygzakową od strony nie narysowanej części przedmiotu. Widok cząstkowy rysuje się bezpośrednio obok elementu, którego kształt wyjaśnia. Widok cząstkowy musi być jednak połączony cienką linią punktową z elementem, którego dotyczy.



        

17.Co to jest przekrój połówkowy? Podać oznaczenia i przykłady.

Przekrój połówkowy (półwidok – pólprzekrój) pozwala na jednoczesne narysowanie na tym samym rzucie półwidoku i półprzekroju z płaszczyzny prostopadłej do kierunku rzutowania widoku.



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



 

 

 

 

 

 

18.Podać nazwy przekrojów w zależności od złożoności płaszczyzny przekroju.

           przekrój prosty,

           przekrój złożony:

           przekrój stopniowy (przekrój z płaszczyzny łamanej o kątach prostych)

           przekrój łamany (kąt rozwarty),

           przekrój łamany obrócony,

           przekrój łamany częściowo obrócony,

           przekrój łamany rozwinięty lub skrócony,

19. Podać nazwy przekrojów w zależności od położenia płaszczyzny przekroju wzg. Rzutni.

           przekrój pionowy – przedstawia obraz w płaszczyźnie przekroju, która jest prostopadła do płaszczyzny rzutu z góry i odpowiednio prostopadła lub równoległa do pozostałych rzutni układu podstawowego,

           przekrój poziomy – przedstawia obraz w płaszczyźnie przekroju, która jest równoległa do płaszczyzny rzutu z góry

           przekrój ukośny – jest obrazem przedmiotu w płaszczyźnie przekroju, która nie jest równoległa do żadnej z rzutni układu podstawowego.

20.Podać warunki, jakie musi spełnić przedmiot, aby można było przedstawić go w przekroju połówkowym.

Zastosowanie przekroju połówkowego jest możliwe tylko wówczas, gdy kierunek rzutowania jest równoległy do płaszczyzny symetrii przedmiotu oraz przedmiot w płaszczyźnie rzutu półwidoku i półprzekroju musi mieć symetrię zarysu zewnętrznego i symetrycznie rozmieszczone elementy wewnętrzne.

21. Podać nazwy przekrojów w zależności od położenia płaszczyzny przekroju wzg.przedmiotu.

           przekrój podłużny – przekrój przedmiotu płaszczyzną przekroju równoległą do geometrycznej osi wzdłużnej.

           przekrój poprzeczny – przekrój płaszczyzną przekroju prostopadłą do osi wzdłużnej przedmiotu.

22. Podać nazwy przekrojów w zależności od wielkości obszaru objętego przekrojem.

           przekrój kompletny – przedstawia cały zarys przedmiotu odsłonięty w wyniku przecięcia go płaszczyzną wyobrażalną,

           przekrój częściowy – przedstawia tylko pewną część zarysu z możliwej płaszczyzny przekroju,

           półprzekrój (ćwierćprzekrój),

           przekrój połówkowy,

           przekrój cząstkowy,

           przekrój cząstokwy w zwiększonej podziałce,

           kład,

           przekrój pomocniczy.

23.Wyjaśnić za pomocą kładów kształt poprzeczny prętów węzła kratownicy.

24.Kiedy i jakich elementów nie kroi się, pomimo, że leżą w płaszczyźnie przekroju?



Pełne wąskie (smukłe) przedmioty lub elementy składowe przedmiotu o takim samym charakterze przecięte płaszczyzną podłużną równoległą do największej ich powierzchni lub wzdłuż ich osi symetrii są zawsze rysowane w widoku, tak jak gdyby znajdowały się tuz za płaszczyzną przekroju. W widoku przedstawia się ściany przedmiotu, żebra, ramiona kół, kliny, wpusty, kołki, sworznie, nity, śruby itp.

25.Co to jest kład? Podać gł. cechy i przykłady.

Kład przedstawia zarys figury powstałej w miejscu przecięcia przedmiotu tylko jedną płaszczyzną przekroju. Na kładzie nie pokazuje się zarysów i krawędzi przedmiotu leżących za płaszczyzną przekroju.

26.Co to jest podstawa obróbkowa przedmiotu?

Istota zasady wymiarowania od baz obróbkowych polega na połączeni zapisu układu wymiarów z procesem technologicznym. Za bazy wymiarowe przyjmuje się tutaj te elementy przedmiotu(np. powierzchnie, osie symetrii), które podczas obróbki stykaja się bezpośrednio z obrabiarką.

27.W jakich jednostkach podaje się wymiary?

a)         Liniowe – mm,

b)         odchyłki wymiarów tolerowanych – w PN podawane SA w mikrometrach, na rysunkach podaje się w milimetrach.

c)          parametr chropowatości – parametry określające chropowatość w kierunku prostopadłym do linii średniej podaje się w mikrometrach i zapisuje bez jednostki miary. Natomiast wartości liczbowe parametrów chropowatości w kierunku równoległym do linii średniej profilu lub związanych z kształtem jego nierówności podaje się w mm bez jednostki miary,

d)         wartości odchyłek kształtu i położenia – dobiera się z ciągu podstawowego, przy czym należy zwrócić uwagę, że ciąg tworzą wartości wyrażone w mikrometrach, natomiast w zapisie tolerancji wartości te muszą być podane w mm,

e)          skok gwintu – w mm lub calach.

 

 



28.Przedstawic graficznie kier. arkusza rys., na których nie wolno umieszczać liczb wymiarów liniowych nad liniami wymiarowymi.

Wartości liczbowe wymiarów liniowych znajdujących się w obszarze drugiej i czwartej ćwiartki prostokątnego układu współrzędnych, których kierunek nieznacznie (do 30°) odchyla się od linii pionowej arkusza, należy umieszczać nad półką linii odniesienia, tak aby były czytelne tylko z kierunku wyznaczonego położeniem tabliczki rysunkowej.



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

29.Podac przykłady, gdy linia wymiarowa ma tylko jeden znak ograniczenia.

           linia wymiarowa promieni,

           przemienne wymiarowanie zarysów symetrycznych,

 

           wymiarowanie od bazy wymiarowej nie przedstawionej na rysunku lub narysowanej niezgodnie z kierunkiem wymiaru.

 



 

 

 

 

 

 

 

 

30.Przedstawic graficznie kier. arkusza rys., na których nie wolno umieszczać liczb wymiarów kątowych nad liniami wymiarowymi.

Wartości liczbowe wymiarów kątowych zapisuje się podobnie jak wartości liczbowe wymiarów liniowych, gdy znajdują się w pierwszej lub trzeciej ćwiartce tego układu, w pobliżu (do 30°) linii poziomej arkusza.

 



31.Znanymi sposobami zwymiarować klin.



32.Podac dwa przykłady wymiarów związanych.

-wymiarowanie rowka wpustowego



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

-wymiarowanie grupy jednakowych otworów



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

33.Znanymi sposobami zwymiarować otwór stożkowy.

34.Podć znaki wymiarowe.



35.Wyjaśnić pojęcia zbieżności i pochylenia.

Zbieżność – wzajemne odchylenie prostych od położenia równoległego – wyraża się stosunkiem długości podstawy trójkąta równoramiennego, leżącego naprzeciw kąta zbieżności, i prostopadłej do niej wysokości tego trójkąta. Zbieżność C obrotowego stożka ściętego jest zatem równa zmianie wymiaru średniej przypadającej na jednostkę jego wysokości



 

 

 

 

 

D, d – średnice stożka,

L – odległość między rozpatrywanymi przekrojami poprzecznymi,

α – kąt rozwarcia stożka

 

Pochylenie – odchylenie prostej od położenia równoległego do drugiej prostej  - wyraża się stosunkiem długości przyprostokątnych trójkąta prostokątnego, w którym jeden z kątów ostrych jest kątem pochylenia. Pochylenie S klina ściętego jest równe zmianie wymiaru wysokości przekroju poprzecznego przypadającego na jednostkę długości klina.



 

 

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin