Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl
Polityka społeczna to celowe działanie instytucji publicznych i organizacji pozarządowych zmierzające do poprawy warunków życia ludności, usuwania nierówności społecznych i podnoszenia poziomu życia.
Polityka społeczna to działalność państwa, samorządów i organizacji pozarządowych, której celem jest poprawa położenia materialnego, asekuracja przed ryzykami życiowymi i wyrównywanie szans życiowych grup społeczeństwa ekonomicznie i socjalnie najsłabszych.
Podmioty polityki społecznej wyróżnia się pod względem:
Ø obszaru działania (międzynarodowe, krajowe, regionalne, lokalne);
Ø charakteru podmiotów krajowych (organizacje publiczne, organizacje pozarządowe);
Ø rodzajów działania (ustawodawcze, wykonawcze, kontrolne, sądownicze, inspirujące).
Cele polityki społecznej:
¨ wyrównywanie warunków życia i pracy poprzez zaspokajanie potrzeb grup ludności;
¨ zapewnienie równości w korzystaniu z praw obywatelskich;
¨ usuwanie nierówności społecznych;
¨ kształtowanie stosunków społecznych;
¨ zabezpieczenie przed ryzykami życiowymi.
Polityka społeczna jako działalność praktyczna i dyscyplina wiedzy: między praktyką a teorią.
Nurty w nauce o polityce społecznej:
1. socjologiczno-strukturalny (K. Krzeczkowski),
2. ekonomiczno-społeczny (S. Rychliński),
3. socjalno-bytowu (Z. Daszyńska – Golińska, L. Frąckiewicz),
4. psychologiczno-społeczny (W Szubert).
Początki współczesnej polityki socjalnej – Niemcy XIX w.
· procesy industrializacji i urbanizacji;
· samoorganizacja robotników;
· zmniejszanie tygodniowego czasu pracy z 78 godz. (1860/70) do 60 (1900/05);
· 1883 – ustawa dotycząca ubezpieczenia chorobowego robotników;
· 1884 – ustawa o ubezpieczeniu wypadkowym;
· 1889 – ustawa dotycząca zabezpieczenia na wypadek inwalidztwa i starości;
· 1927 – ustawa o pośrednictwie pracy i ubezpieczeniu bezrobotnych.
Polityki szczegółowe chodzące w skład systemu polityki społecznej:
1. polityka socjalna (zabezpieczenie społeczne),
2. polityka ochrony pracy,
3. polityka zatrudnienia,
4. polityka ochrony zdrowia,
5. polityka mieszkaniowa,
6. polityka oświatowa,
7. polityka kulturalna,
8. polityka ochrony środowiska naturalnego,
9. polityka prewencji i zwalczania patologii społecznej
________________________________________
10. polityka ludnościowa,
11. polityka rodzinna,
12. polityka wobec młodzieży,
13. polityka wobec ludzi starych.
Modele polityki społecznej:
¨ model liberalny – potrzeby społeczne realizowane są w ramach rynku prywatnego i w rodzinie; polityka społeczna to działania selektywne, świadczenia są z reguły selektywne,
¨ model redystrybucyjny – odpowiedzialność za bezpieczeństwo socjalne jednostki ponosi społeczeństwo; polityka społeczna dokonuje redystrybucji dochodów, świadczenia z reguły powszechne,
¨ model motywacyjny – programy socjalne nie powinny zakłócać procesów gospodarki rynkowej; polityka społeczna wykorzystuje m.in. lokalny potencjał społeczny, świadczenia z reguły zależą od statusu jednostki na rynku pracy.
Potrzeba
Ø aktualny stan człowieka lub jego organizmu, charakteryzujący się niespełnieniem określonych warunków;
Ø subiektywne odczucie braku, niezaspokojenia lub pożądania określonych przedmiotów czy warunków;
Ø trwała właściwość człowieka, polegająca na tym, że bez spełnienia określonych warunków człowiek nie może zdobyć lub utrzymać pewnych ważnych stanów lub celów.
potrzeba
działanie
brak
materialne i niematerialne
indywidualne i społeczne
Teoria
Potrzeby estetyczne
hierarchii
Potrzeby wiedzy i rozumienia
potrzeb
Po-trzeby samorealizacji
Potrzeby szacunku
Potrzeby przynależności i miłości
Diagnozowanie potrzeb społecznych:
1. metody wykorzystujące istniejące dane statystyczne: demograficzne, dotyczące poziomu zaspokojenia potrzeb;
2. metody wykorzystujące dane z badań empirycznych, socjologicznych i statystycznych;
3. mierniki potrzeb społecznych;
4. metody wykorzystujące scenariusze rozwoju sytuacji ekonomicznej i społecznej;
5. monitoring potrzeb społecznych;
6. badania przekrojowe i longitudinalne.
Z punktu widzenia polityki społecznej najważniejszym zadaniem społecznej gospodarki rynkowej jest stworzenie warunków dla bezkonfliktowego realizowania celu indywidualnej wolności oraz integracji społecznej. Sprzyjają temu zasady: solidarności i wywodząca się ze społecznej doktryny Kościoła katolickiego – subsydiarności, czyli pomocniczości.
Cele społecznej gospodarki rynkowej:
· stabilność poziomu cen,
· wysoki poziom zatrudnienia,
· równowaga w handlu zagranicznym,
· stały, równomierny wzrost gospodarczy,
· sprawiedliwy podział dochodu,
· przyjazne środowisko,
· sprawiedliwy podział pracy.
Kwestie społeczne to zjawiska i okoliczności tworzące stan napięcia społecznego, wywołujące powszechne zaniepokojenie i dążenie do rozwiązania problemu.
Kwestie społeczne:
Ø wynikają z niedostosowania organizacji życia zbiorowego do specyficznych potrzeb społecznych i indywidualnych członków tych zbiorowości;
Ø na skutek kumulacji niekorzystnych sytuacji prowadzą do powstania szczególnie trudnych sytuacji dla grup społecznych i całych zbiorowości;
Ø wprowadzają zakłócenia w rozwoju społeczeństwa.
Przykłady kwestii społecznych:
ubóstwo,
bezrobocie,
edukacja,
mieszkalnictwo,
zdrowie,
migracje,
ekokwestia,
patologia społeczna.
Polityka zatrudnienia to praktyczna działalność organów władzy publicznej szczebla centralnego i lokalnego mająca na celu oddziaływanie na rozmiary zatrudnienia i bezrobocia.
Instrumenty polityki zatrudnienia:
pośrednictwo pracy,
poradnictwo zawodowe,
bilanse siły roboczej,
przepisy prawa,
zasiłki dla bezrobotnych.
Formy bezrobocia ze względu na przyczyny:
Ø frykcyjne,
Ø sezonowe,
Ø koniunkturalne,
Ø transformacyjne,
Ø strukturalne
Formy bezrobocia ze względu na czas trwania:
Ø krótkookresowe,
Ø długookresowe,
Ø chroniczne.
Formy bezrobocia ze względu na obszar:
Ø powszechne,
Ø regionalne.
Formy bezrobocia ze względu na występowanie:
Ø jawne,
Ø ukryte.
Społeczne konsekwencje bezrobocia:
Ø pogorszenie standardu życia,
Ø zagrożenie egzystencji,
Ø zagrożenia w sferze psychicznej jednostki,
Ø zakłócenia w życiu rodzinnym,
Ø szkody moralno-etyczne,
Ø powstanie patologii społecznych,
Ø napięcia i konflikty społeczne.
Cechy bezrobocia w Polsce:
Ø wysoki odsetek kobiet,
Ø duże zróżnicowanie przestrzenne,
Ø długookresowy charakter,
Ø wysoki odsetek młodzieży,
Ø niski poziom wykształcenia bezrobotnych.
Nowe ubóstwo” versus “stara bieda”
Polityka oświatowa obejmuje całokształt problemów dotyczących ustroju szkolnictwa, organizacji procesu nauczania, metod kształcenia i wychowania.
Lokalna polityka społeczna w polityce oświatowej (przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja, szkoły ponadgimnazjalne)
Uwarunkowania polityki oświatowej:
Ø ekonomiczne,
Ø historyczno-narodowe,
Ø demograficzne,
Ø społeczne.
Elementy systemu zabezpieczenia społecznego:
1. Ubezpieczenia społeczne
2. Ubezpieczenia osobowe i majątkowe ludności
3. Ochrona zdrowia
4. Rehabilitacja inwalidów
5. Pomoc społeczna
6. Uzupełniające świadczenia społeczne
Podstawowe filary ubezpieczeń społecznych:
· ubezpieczenie emerytalne
· ubezpieczenie chorobowe
· ubezpieczenie wypadkowe
· ubezpieczenie od bezrobocia
· ubezpieczenie pielęgnacyjne
Składka zależna od osiąganego dochodu z pracy
Nabycie prawa do świadczenia uzależnione od okresu opłacania składki
Przyczyny trudności z finansowaniem ubezpieczeń emerytalnych:
· spadek liczby urodzin
· wydłużenie okresu trwania życia
...
stary_hipis