Paweł Chochołek
PLAN METODYCZNY LEKCJI WYCHOWANIA FIZYCZNEGO
W UJĘCIU CZYNNOŚCIOWYM
TEMAT: Rozwijamy szybkość w grach i zabawach.
Zadania szczegółowe (cele operacyjne) w zakresie:
Sprawności motorycznej:
Uczeń:
- zwiększy koordynację ruchową
- rozwinie szybkość na krótkim odcinku biegu
- poprawi wytrzymałość szybkościową
Umiejętności:
- potrafi przeprowadzić rozgrzewkę w parach
- umie w bezpieczny sposób przekazać pałeczkę sztafetową w biegu wahadłowym
Wiadomości:
- zna zabawy przeprowadzone w konspekcie
- dostrzega wpływ ćwiczeń na rozwój swojego organizmu
Usamodzielniania:
- współuczestniczy w zapewnieniu bezpieczeństwa sobie oraz partnerom w zabawach
Metody realizacji zadań ruchowych:
analityczna, syntetyczna
Formy organizacji pracy z uczniami:
Formy podziału uczniów: pary, dwa zespoły
Formy prowadzenia zajęć: frontalna, zabawowo klasyczna.
Miejsce lekcji: sala gimnastyczna
Liczba ćwiczących: 16 chłopców
Czas: 45 minut
Przybory i przyrządy: 2 pałeczki sztafetowe, 2 szafy, 2 piłki do koszykówki
Klasa: VI
CZAS
LEKCJI
CZYNNOŚCI UCZNIÓW
CZYNNOŚCI
NAUCZYCIELA
UWAGI
METODY
DOCELOWE
ZADANIA
Część wstępna.
Część główna A
Organizacja, motywacja klasy.
Pobudzenie uczniów do pracy.
Przygotowanie uczniów do większego wysiłku fizycznego.
Zbiórka w dwuszeregu.
Bawią się w „berka w parach”
Rozgrzewka w parach. Sami wymyślają ćwiczenie. Ćw. ramion, tułowia, nóg, ćwiczenia w podskokach, równoważne.
Sprawdza stan klasy, zapoznaje z tematem, zachęca i motywuje do pracy.
Przeprowadza i kontroluje przebieg zabawy.
Wskazuje parę która demonstruje ćwiczenie. Po pokazie ćwiczy cała grupa.
m. zabawowo klasyczna
m. problemowa
Część główna B
Doskonalenie startów z różnych pozycji.
Doskonalenie szybkości na krótkim dystansie.
Wzmacnianie siły nóg.
Doskonalenie
szybkości
Wzmocnienie mięśni nóg.
Doskonalenie szybkości z rzutem do kosza.
Ustawiają się w parach naprzeciw siebie w odległości ok. 15 metrów. Na sygnał wykonują start z danej pozycji przebiegnięcie na stronę przeciwną i zajęcie pozycji wyjściowej. (starty ze stania przodem, tyłem, klęku, siadu skrzyżnego, leżenia przodem, tyłem.
Zespoły dzielą się na dwie grupy, które siadają naprzeciw siebie w rzędach, w siadzie skrzyżnym. Pierwszy z rzędu otrzymuje pałeczkę sztafetową. Na sygnał biegnie do partnera stojącego naprzeciw i przekazuje mu pałeczkę. Wyścig kończy się, gdy uczeń rozpoczynając wyścig wróci na swoje miejsce.
Siedzą w siadzie prostym tyłem do siebie, oddzieleni linią środkową boiska. Na sygnał odpychają się nogami od podłoża. Starają się przepchnąć przeciwnika na przeciwną stronę.
W rzędach siad skrzyżny. Na sygnał start pierwszego, bieg do połowy boiska tam rozwiązuje szarfę (wcześniej zasupłaną), bieg do linii końcowej i dotknięcie jej ręką, powrót do szarfy i zawiązanie jej, bieg do rzędu, klaśnięcie w dłonie partnera itd. Wyścig kończy się gdy rozpoczynający wróci na swoje miejsce.
Skoki dodawane w rzędach. (l. noga, p. noga, obunóż.). Jeden rząd wykonuje skoki drugi zajmuje się sędziowaniem.
W rzędzie siad ugięty. Na sygnał pierwszy z rzędu startuje, dobiega do przeciwległego kosza, pod nim znajduje się piłka (każdy rząd ma swoją), rzuca do kosza dowolnym sposobem (do skutku). Odkłada piłkę i wraca do rzędu itd. Wyścig kończy się gdy rozpoczynający będzie na początku swojego rzędu.
Zwraca uwagę na bezpieczeństwo, by mijali po prawej stronie partnera.
Daje sygnał do rozpoczęcia wyścigu.
Omawia pozycje startowe.
Daje sygnał startu.
Czuwa nad poprawnością wykonania. Sędziuje.
Odmierza czas. Sędziuje.
Odmierza czas.
Sędziuje.
Pomaga w sędziowaniu.
m. zabawowa klasyczna
Część końcowa.
Ćwiczenia oddechowe i korekcyjne.
...
kasperpl