Wściekłość - Collin Forbes (cykl Tweed t.12).pdf - Forbes Collin - wikikurowska

Podobnie jak poprzednie moje książki, powieść ta jest thrillerem,

kryminałem i opowieścią przygodową, a głównymi jej postaciami

są: Tweed, Paula Grey i Bob Newman.

Jest zarazem hołdem złożonym pamięci mojej zmarłej żony, Jane.

Była niezwykłą kobietą, wiem, że nigdy już nie będzie mi dane

poznać kogoś takiego jak ona. W powieści tej fakty przeplatają się

z fikcją.

Niektóre dialogi i wydarzenia są autentyczne, wzięte z żyCia.

Wszystkie postacie, z wyjątkiem Jean i Philipa Cardona, stanowią

wytwory wyobraźni autora i nie mają nic wspólnego z jakąkolwiek

z realnych osób. Żadna z wymienionych rezydencji ani firm nie

istnieje w rzeczywistości.

Prolog

Nie żyje. Zmarła o siedemnastej dwanaście. Odnajdę tych, którzy

ją zamordowali... - powiedział Philip Cardon.

Atmosfera na korytarzu szpitala Nuffield była napięta do granic

wytrzymałości. Właśnie przyjechali Tweed i Paula. Za późno. Jean,

żona Philipa, odeszła na zawsze kilka minut wcześniej.

Spokojny, chłodny ton, jakim Philip wypowiedział te słowa,

przeraził Paulę. Stał sztywno wyprostowany. Oprócz nich na

korytarzu nie było nikogo, tylko w oddali przemknęła jakaś

pielęgniarka. Cardon mówił wciąż tym samym beznamiętnym

tonem. W jego niebieskoszarych oczach nie było najmniejszego

śladu uczuć.

- Podłączyli ją do pulsometru, urządzenia rejestrującego tętno.

Normalnie wynosi ono dziewięćdziesiąt na minutę. Patrzyłem

na monitor. Spała spokojnie - wstrzyknęli jej heroinę, żeby nie

czuła bólu. Jej tętno z dziewięćdziesięciu obniżyło się do

osiemdziesięciu, a później znowu podniosło się do

dziewięćdziesięciu. Nagle spadło do czterdziestu. Pielęgniarka

spojrzała na mnie. Zauważyłem to kątem oka. O piątej dwanaście z

monitora zniknęło wszystko. Brak tętna. Nie mogłem w to

uwierzyć.

- Philip... - zaczęła Paula.

Tweed uciszył ją gestem. Wyczuł, że za matowym spojrzeniem

Cardona kryje się straszliwa wściekłość. Nie mógł znaleźć

odpowiednich słów.

Zresztą i tak nic, co by powiedział, nie przyniosłoby Philipowi

ukojenia.

Kochał swoją żonę, a ona jego. Ich związek był doskonały -rzadko

spotykane zjawisko. Cardon znowu zaczął mówić tym samym

monotonnym tonem:

- Zabrali mnie do jakiegoś innego pokoju. Wiedziałem, dlaczego.

Nie tracili czasu. Wezwali kogoś z zakładu pogrzebowego. Przybył

szybko.

Słyszałem, jak winda wjeżdża na górę i zatrzymuje się.

Wywozili Jean na wózku. Na zawsze. Już nigdy jej nie zobaczę.

Jadę teraz do naszego mieszkania. Nie pozwolę, by ktokolwiek ją

oglądał. Jej ciało zostanie spalone, tak jak tego chciała.

Zwęglone na popiół. Jadę teraz do mieszkania, do Londynu

-powtórzył.

- Nie powinieneś prowadzić - zaoponowała Paula. - Nie w tym

stanie...

Tweed ponownie uciszył ją gestem. Cardon, człowiek średniej

budowy ciała, gładko ogolony, z wypiekami na policzkach, rozwarł

zaciśniętą dłoń.

Paula z trudem powstrzymała łzy na widok tego, co zobaczyła. Były

to pierścionek zaręczynowy i obrączka Jean.

- Tylko tyle po niej zostanie - stwierdził. - Przykro mi, że

przyjechaliście na próżno.

- Och, na Boga... - zaczęła Paula.

Tweed położył dłoń na jej ramieniu, w ten sposób uciszając ją po

raz trzeci. Nadal obserwował Cardona, który kiwnął im głową i

ruszył do wyjścia - sztywno, jakby zdalnie sterowany. Tweed wydął

wargi.

Rzadko znajdował się w sytuacjach takich jak ta, kiedy czuł się

kompletnie bezsilny.

Paula odwróciła się na pięcie i wbiła wzrok w plecy Philipa,

odchodzącego powolnym, ale stanowczym krokiem. Jego

opanowanie było bardziej przygnębiające, niż gdyby na ich oczach

całkowicie się rozkleił.

- Powinniśmy byli coś powiedzieć - rzuciła, dając upust swemu

żalowi.

- Moglibyśmy wyskoczyć z czymś niestosownym - wyjaśnił

Tweed. -Wielu tak się właśnie zachowuje w podobnej sytuacji. Nie

wiedzą, co powiedzieć, więc plotą coś od rzeczy.

Podążył za Paulą, która podeszła do okna na pierwszym piętrze.

Widać z niego było przyszpitalny parking. Patrzyli w milczeniu, jak

Cardon wyłania się z budynku i otwiera mercedesa 280E. Pożyczył

go od Boba Newmana.

Obserwowali, co będzie dalej. Philip zamknął drzwi, usiadł za

kierownicą, przez chwilę siedział sztywno, po czym zapalił

papierosa.

- Obydwoje - wspomniała Paula - zeszli do poziomu czterech

Wściekłość - Collin Forbes (cykl Tweed t.12).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: