Giełdy z oddechówki
1. Stosunek części rzutu serca, który nie bierze udziału w wentylacji płucnej do całkowitego rzutu serca nazywany jest przeciekiem płucnym
2. Im większa podatność płuc tym mniejsze ciśnienie przy zmianie objętości
3. Występuje po wewnętrznej stronie pęcherzyków płucnych i pozwala przez to znacznie zmniejszyć napięcie powierzchniowe, a dzięki temu zmniejsza opory sprężyste występujące w pracy oddechowej płuc. Surfaktant produkują pneumocyty II typu w postaci kompleksu dipalmitynolecytyny i białka nośnego - apoproteiny. Zapobiega zapadaniu się pęcherzyków płucnych
4. CO2 działające centralnie jest największym bodźcem zwiększającym napęd oddechowy
5. Hipoksja wysokogórska powoduje silne pobudzenie chemoreceptorów tętniczych i odruchowe zwiększenie wętylacji płuc w celu wyrównania niedostatku tlenu w rozrzedzonej atmosferze. W tej obronnej „walce o tlen” współdziała w pierwszej fazie także odruch współczulno-krązeniowy z chemoreceptorów tętniczych przyśpieszających częstość skurczów serca, pojemność minutową serca, przepływ krwi w krążeniu płucnym i szybkość transportu tlenu z płuc do komórek organizmu. Zwiększa się stężenie zjonizowanego H+ komórki typu I uwalniają z mitochondriów substancje P, dopamine, acetylocholine, serotonine i enkefaliny
6. Odruch Heringa - Breuera – odruch powstający pod wpływem pobudzenia wolno adaptujących się receptorów płuc (SAR). Bodźcem powodującym pobudzenie SAR jest rozciąganie płuc w trakcie wdechu. Skutkuje to hamowaniem neuronów wdechowych (skraca czas i amplitudę wdechu), a także pobudzeniem neuronów odpowiadających za wydech (wydłuża czas wydechu). Najważniejszą funkcją fizjologiczną odruchu Heringa - Beuerea jest zapobieganie nadmiernemu rozciąganiu klatki piersiowej w trakcie wdechu.
7. Czynniki przesuwające krzywą dysocjacji w oxyhemoglobinie w lewą stronę to spadek CO2, H+ i temperatury
8. Spirometria – rodzaj badania medycznego, podczas którego mierzy się objętości i pojemności płuc oraz przepływy powietrza znajdującego się w płucach i oskrzelach w różnych fazach cyklu oddechowego. Spirometria ma na celu określenie rezerw wentylacyjnych układu oddechowego. Badanie wykonuje się przy pomocy urządzenia zwanego spirometrem. Spirometria jest niezbędna do rozpoznania i kontroli efektów leczenia częstych chorób układu oddechowego: astmy i POChP.
VC- pojemność życiowa
FEV1- natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa
FEV1/VC- wzajemny stosunek procentowy natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej do pojemności życiowej
FVC- natężona pojemność życiowa
IC- pojemność wdechowa
TV- objętość oddechowa
ERV- wydechowa objętość zapasowa
IRV- wdechowa objętość zapasowa.
9. Histamina należy do autakoidów uwalnianych i działających miejscowo, silnie kurczących mięśnie gładkie oskrzeli, acetylocholina działa skurczowo przez receptor typu M3
10. prężność CO2 we krwi włośniczkowej = 46 mmHg
11. Reakcja na hiperkapmię zwiększa się przy hipoksji
12. Odruch z chemoreceptorów tętniczych jest jedynym mechanizmem za pośrednictwem którego obniżenie prężności tlenu we krwi tętniczej (hipoksemia) pobudza ruchy oddechowe i zwiększa wentylacje płuc ponieważ bezpośrednie działanie hipoksji na neurony oddechowe jest hamujące. Również Co2 w 20-30% zwiększa wentylacje płuc poprzez odruch z chemoreceptorów
13. W pozycji stojącej pojemność życiowa jest większa ok. 7% niż w pozycji lezącej ponieważ krew przesuwa się w pozycji stojącej z naczyń klatki piersiowej do kończyn dolnych i zwalnia tym samym miejsce dla rozszerzających się płuc
14. Wartości gazometryczne- różnica ciśnień dP( gradient ciśnień parcjalnych pomiędzy powietrzem pęcherzykowym a krwią) pod wpływem której odbywa się dyfuzja jest większa dla tlenu( ok. 8kPa= 60 mm Hg) w początkowym odcinku naczyń włosowatych niż dla Co2 (ok. 0,8kPa= 6mm Hg)
15. wzrost ilości powietrza wpływającego do tkanki sprężystej powoduje wzrost oporu
16. działanie rozkurczowe na mięśniówkę gładką drzewa oskrzelowego wywiera: tlenek azotu, VIP, substancja K, kininy
17. Pokonanie siły retrakcji przy pierwszym wdechu po urodzeniu wymaga dużego ciśnienia transpulmonalnego tzn. ogromnego obniżenia ciśnienia wewnątrz klatki piersiowej siły do tego dostarcza potężny pierwszy skurcz przepony u noworodka. Różnica ciśnień pomiędzy wnętrzem pęcherzyka płucnego a zewnętrznym ciśnieniem w klatce piersiowej określane jest jako ciśnienie transpulmonalne(Ptp)
18. Koszt tlenowy pracy oddechowej wynosi około 1 mL tlenu na 1L wentylacji płuc i stanowi około 1,5% całkowitej objętości tlenu zużywanego przez organizm w spoczynku
19. podczas wdechu wydłużenie płucnych włókien elastycznych powoduje wzrost sił retrakcji
20. Hiperkapnia, hiperkarbia, podwyższenie prężności dwutlenku węgla we krwi (pCO2), na skutek niedostatecznego wydalania tego gazu przez płuca, w stosunku do aktualnej przemiany materii (norma pCO2 we krwi tętniczej wynosi 40 mm Hg). Doprowadza do niej hipowentylacja płuc wywołująca przy oddychaniu powietrzem równocześnie niedotlenienie
21. Hipokapnia, hipokarbia, obniżenie prężności dwutlenku węgla we krwi poniżej normy (norma pCO2 we krwi tętniczej 5,3 kPa-40 mm Hg) wywołane jest zwiększonym wydalaniem dwutlenku węgla przez płuca podczas hiperwentylacji, rzadko zmniejszeniem przemiany materii. Powoduje mroczki przed oczami, zawroty głowy, szum w uszach wskutek zmniejszenia przepływu mózgowego krwi, osłabienie mięśniowe, obniżenie tętniczego ciśnienia krwi. Objawy te ustępują szybko po zniesieniu hiperwentylacji lub po krótkotrwałym wstrzymaniu oddychania.
22. Normokapnia, normokarbia, prawidłowa zawartość dwutlenku węgla we krwi. Odpowiadająca jej fizjologiczna prężność (pCO2) we krwi tętniczej wynosi 5,3 kPa (40 mm Hg), utrzymywana jest wentylacją płuc (oddychanie) adekwatną do aktualnej przemiany materii.Bierze udział w zapewnieniu właściwego napięcia układu naczyniowego na odcinku naczyń przed włosowatych (naczynia włosowate), a przez to ukrwienia narządów.Wpływa na utrzymanie fizjologicznej kwasoty krwi (kwasica oddechowa) i przez to jest jednym z czynników odgrywających rolę w utrzymywaniu stałości składu wewnętrznego ustroju
23. FRC to objętość pozostając w płucach po spokojnym wydechu, wynosi ok. 2,5-3 l i stanowi ok. 40% TLC
24. część dróg oddechowych, która nie bierze udziału w wymianie gazowej nazywana jest fizjologiczną przestrzenia martwą
25. Zmniejszenie wentylacji płuc( hipowentylacja) np. w skutek zwężenia oskrzeli lub w następstwie osłabienia pobudliwości neuronów oddechowych powoduje jednocześnie hipoksemię i hiperkapnie
26. Hipoksemia obniżenie prężności tlenu we krwi tętniczej
27. Prężność we krwi żylnej: O2- 40, Co2-50, we krwi tętniczej: O2- 95, Co2- 40, w pęcherzykach płucnych O2- 100, CO2- 40
28. procentowy rozkład oporu oskrzelowego dla przepływającego powietrza wynosi 20% w dużych oskrzelach i 80% w małych oskrzelach
29. V\Q jest to stosunek wentylacji pęcherzykowej do płucnego przepływu minutowego. V\Q w górnych partiach płuc w pozycji stojącej ma wyższa wartość niż w partiach dolnych mimo lepszej wentylacji w partii dolnej w rezultacie górne pęcherzyki płuc nie wykorzystują w pełni swej wentylacji dla pełnej wymiany z przepływająca krwią i tworzą tak zwana fizjologiczna przestrzeń nie użyteczna natomiast w dolnych pęcherzykach płuc przepływ krwi jest nadmierny w stosunku do wentylacji, powstają tu warunki dla tak zwanego fizjologicznego przecieku żylnego.
30. Reakcja na hiperkampnie jest większa w czasie snu
31. Hipoksja powoduje pobudzenie chemoreceptorów w OUN.
32. Podatność płuc zależy od obj. I cieśn.. transpulmonalnego
33. Im mniejsza średnica dróg oddechowych tym większe ciśnienie
34. Noradrenalina rozkurcza oskrzela.
35. Powietrze jest przesuwane przez różnicę ciśnień, występujących pomiędzy ciśnieniem pęcherzykowym, a atmosferycznym.
36. Czynniki przesuwające krzywą dysocjacji w oxyhemoglobinie w lewą stronę to spadek CO2, H+ i temperatury
37. Wraz ze wzrostem szybkości oddychania wzrasta opór
38. SAR- Wolno adaptujące mechanoreceptory płuc, są to zakończenia najgrubszych i najszybciej przewodzących włókien nerwu błędnego zlokalizowane w obrębie m. gładkich dróg oddechowych
39. RAR- mechanoreceptory szybko adaptujące, wolno przewodzące
40. Wzrost ciśnienia parcjalnego O2 krwi tętniczej stwierdzamy w przypadku:
a. hyperwentylacji
b. ...
c. asfiksji (?)
d. zatrucia cyjankiem
e. przebywania w wysokogórskich warunkach
41. Na 3 oskrzela płatowe dzieli się:
a. oskrzele lewe
b. oskrzele prawe
c. oskrzele dodatkowe
d. ... tchawica?
42. Odruch obronny oskrzeli:
a. kaszel
b. zwężenie oskrzeli
c. zwolnienie oddechu
d. przyspieszenie oddechu
43. Głównym bodźcem działającym na chemoreceptory jest:
a. spadek ciśnienia parcjalnego O2
b. wzrost ciśnienia parcjalnego CO2
c. zmiany pH tkankowego
d. odpowiedzi ABC
e. żadne
44. Aktywność centralnych obszarów chemowrażliwych stymuluje:
a. wzrost ciśnienia parcjalnego CO2 we krwi płynącej przez tkankę mózgową
b. spadek ciśnienia parcjalnego O2 we krwi płynącej przez tkankę mózgową
c. wzrost metabolizmu tk. mózgowej
d. żadne
e. wszystkie
45. Mniejsze powinowactwo do hemoglobiny powoduje:
a. anemia
b. warunki wysokogórskie
c. poprawne AB
e. fałszywe AB
46 TV czyli objetosc oddechowa(czyli objetosc przy normalnym oddychaniu) wynosi 0,5litra,calkowita pojemnosc pluc to 6litrow wiec 0,5 z 6 litrow = 12%
47.objętośc zalegająca jest wieksza u osoby w wieku 70 lat niż u osoby w wieku 20
48. Ciśnienie parcjalne tlenu w pęcherzykach płucnych, przy którym zaczyna gwałtownie zmniejszać się wysycenie hemoglobiny tlenem we krwi odpływającej z płuc wynosi:
A. 90 mm Hg
B. 70 mm Hg
C. 50 mm Hg
D. 35 mm Hg
49. Dwutlenek węgla jest transportowany z tkanek do płuc w postaci:
A. Karbaminohemoglobiny
B. Jako rozpuszczone w osoczu cząsteczki CO2
C. Jako aniony wodorowęglanowe
D. Wszystkie odpowiedzi prawdziwe
50. Prawidłowe wysycenie hemoglobiny tlenem we krwi aorty u zdrowego człowieka znajdującego się na poziomie morza wynosi
A. 100 %
B. 98%
C. 90 %
D. 75%
51. Pojemność życiowa płuc u dorosłego zdrowego człowieka wynosi:
...
pietrucha.e