Z kobiety zrobi mężczyznę. Zajmuje się tym jako jedyny w Polsce - Gdy nowy członek się wygoi, usztywniamy go silikonowš protezš. Na tym kończš się nasze możliwoci - mówi dr Tomasz Dydymski z Poznania, jedyny w Polsce chirurg zamieniajšcy kobiety w mężczyzn. W Polsce sš dwa orodki wykonujšce operacje zwišzane ze zmianš płci. Operacje u kobiet, które chcš zostać mężczyznami, wykonuje poznańska klinika Solumed, w której pracuje dr Tomasz Dydymski. Zabiegi "w drugš stronę" robi Klinika Urologii Uniwersytetu Gdańskiego. Maria Bielicka: Ma pan czasem wštpliwoci, czy do gabinetu wchodzi pacjentka, czy pacjent? Czy powiedzieć do niego pan, czy pani? Dr Tomasz Dydymski, chirurg plastyczny: Raczej nie mam takich problemów, bo przychodzš do mnie pacjenci po terapii hormonalnej, podczas której nabierajš cech płci przeciwnej. Dobre efekty sš zwłaszcza przy transformacji, podczas której kobieta staje się mężczyznš, np. pojawia się zarost i zmienia barwa głosu. Sš w swoim ciele nieszczęliwi, liczš, że operacja ich od tego uwolni? - Trudno powiedzieć, może w jakim sensie tak, bo jeli decydujš się na długotrwały i kosztowny proces, jakim jest zmiana płci, to oznacza, że nie sš szczęliwi we własnym ciele. Ale życiowo zazwyczaj sš poukładani, bo np. często przychodzš do kliniki z partnerami czy partnerkami i majš ich akceptację dla swoich planów, co zresztš dodatkowo utwierdza ich w przekonaniu o słusznoci podjętej decyzji. Słyszałem o sytuacjach, w których po latach pacjenci chcieliby wrócić do swojej dawnej płci, ale ja sam nie spotkałem się z takim przypadkiem. Kto częciej chce zmienić płeć: kobiety czy mężczyni? - Zdecydowanie częciej kobiety chcš zostać mężczyznami niż odwrotnie. Proporcja jest taka jak 80 proc. do 20 proc. Najstarsza pacjentka, która została mężczyznš, miała 59 lat. Kobieta wychowała troje dzieci, ale całe życie le się ze swojš płciš czuła. Odważyła się z niš zerwać dopiero wtedy, gdy dzieci się już usamodzielniły. Każdy, kto czuje takš potrzebę, może liczyć na operację zmieniajšcš płeć? - Niestety, zabiegi zmiany płci nie sš refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia, więc dostęp do nich jest ograniczony. Sš doć drogie i nie każdego stać. Pełen cykl operacji zwišzany ze zmianš płci kosztuje kilkadziesišt tysięcy złotych. Wczeniej pacjent musi przejć szereg badań medyczno-psychologicznych, które w sumie trwajš około dwóch lat, a kończš się kuracjš hormonalnš i sšdowš decyzjš o zmianie płci, która upoważnia do zmiany imienia i ewentualnie również nazwiska. Oraz zmiany numeru PESEL, bo on także zawiera informacje o płci. Stosujemy zasadę, że kluczowe dla zmiany płci operacje przeprowadzamy dopiero po decyzjach administracyjnych. Wczeniej możemy tylko wysubtelnić twarz, zmniejszyć nos, czy usunšć tzw. jabłko Adama. Ale już zabiegi dotyczšce drugorzędowych cech płciowych, takich jak tworzenie męskich narzšdów płciowych czy usuwanie piersi, przeprowadzamy dopiero po zmianie prawnej. Na czym polega operacja tworzenia penisa? - Zwykle wytwarza się go z płata skóry brzucha, unaczynionego i unerwionego. Naczyń nie trzeba wówczas przeszczepiać, a jedynie nieco zmienić ich ułożenie. Ta metoda najprostsza, najszybsza i najmniej okaleczajšca. Można też użyć skóry przedramienia wraz z tkankami podskórnymi, ale to wymaga już mikrochirurgicznego łšczenia naczyń. Wprawdzie skóra przedramienia jest delikatniejsza przez co uzyskujemy lepszy efekt wizualny, ale sama operacja jest znacznie bardziej skomplikowana i okaleczajšca, a na dodatek niesie ryzyko większych powikłań, więc w Polsce takich zabiegów nie wykonujemy. Na ile sprawny jest taki penis? - Tak naprawdę, to tylko namiastka penisa. Można mówić raczej o atrapie, a nie o w pełni funkcjonalnym narzšdzie. O naturalnej erekcji oczywicie nie ma mowy. Motywacjš jest chęć zadowolenia partnerki. W tym celu, gdy nowy członek się wygoi, czyli po dwóch, trzech miesišcach, usztywniamy go silikonowa protezš. I na tym w zasadzie kończš się nasze możliwoci. A siusiu? - Raczej nie odtwarza się cewki moczowej. Teoretycznie można to zrobić, ale tylko podczas tych operacji mikrochirurgicznych, których w Polsce nie przeprowadzamy. To tym bardziej ryzykowne, że w konsekwencji często dochodzi do zwężenia cewki i kłopotów z oddawaniem moczu. Pacjenci nie sš rozczarowani? - Wszystko zależy od tego, czy precyzyjnie wyjani im się, na co mogš liczyć. Jeli to wiedzš, nie sš rozczarowani. Ale prawdš jest, że niektórym pacjentom szczególnie na tej funkcji zależy i ci zwykle jeżdżš do Czech, bo tam takie zabiegi robiš. Jak robi się pochwę? - Możliwoci wytworzenia pochwy jest kilka, od skomplikowanych i okaleczajšcych zabiegów z użyciem fragmentu jelita poczšwszy, po wytworzenie zagłębienia pokrytego przeszczepem skóry. Niestety i w tym przypadku żadna z metod nie jest doskonała. Usuwaniem narzšdów rodnych kobiety zajmujš się ginekolodzy. Z kolei u mężczyzn zabiegi odtworzenia cewki moczowej w penisie przeprowadzajš chirurdzy urolodzy. Chirurg plastyczny może natomiast wytworzyć mosznę z warg sromowych, wszczepić protezy silikonowe jšder, wytworzyć penis czy usunšć piersi. To muszš być bardzo bolesne, kosztowne zabiegi. - Dlatego częć osób transseksualnych zmienia płeć tylko urzędowo i kończy na terapii hormonalnej, nie decydujšc się na żadne operacje. Czasem to kwestia wyboru, czasem pieniędzy, a czasem wiadomoci naszych ograniczonych możliwoci. Ci ostatni - w nadziei na bardziej użyteczny narzšd - czasem decydujš się szukać pomocy w innych orodkach, w innych krajach. Duża częć wraca jednak do nas. Ile operacji zmiany płci przeprowadzilicie w klinice? - W cišgu ostatnich lat: 20-30. W Polsce najsłynniejsza transpłciowa osoba to posłanka Anna Grodzka. Czy jej coming out omielił innych? - Nie wiem, w każdym razie nie zauważyłem, żeby pacjentów było więcej. Transseksualizm to nie kwestia kaprysu czy mody. To raczej kwestia wewnętrznego przymusu i determinacji. Oczywicie, głoniej o tym mówi się teraz w mediach, ale na liczbę zgłaszajšcych się do nas pacjentów nie ma to wpływu. * Dr Tomasz Dydymski, chirurg plastyczny, w poznańskiej klinice Solumed, jako jedyny przeprowadza operacje zwišzane ze zmianš płci. Skończył Uniwersytet Medyczny w Poznaniu, specjalizację z chirurgii plastycznej w Polanicy-Zdroju, w latach 1997-1998 odbywał stypendium naukowe w Cleveland u prof. Marii Siemionow, która zasłynęła kilka lat temu udanym przeszczepem twarzy. Maria Bielicka ródło: http://poznan.gazeta.pl/poznan/1,36001,13625617,Z_kobiety_zrobi_mezczyzne__Zajmuje_sie_tym_jako_jedyny.html#ixzz2OrU5Rt6D
transfuzja